10 dingen die je als moeder op je buik kunt schrijven
Als moeder worden bepaalde dingen die ooit heel normaal waren, plots een zeldzame luxe. Deze 10 dingen kun je sowieso op je buik schrijven.
LEES OOK: Waarom ik een groot fan ben van een Schema in de babytijd
- Een haarmasker.
Was ik eindelijk, eindelijk weer eens bij de kapper, liet ik me een haarmasker aansmeren. Ik had namelijk geen tijd meer voor de ‘toner-behandeling’ die ik volgens de kapper toch echt nodig had, maar die nog eens anderhalf uur zou duren, en ik zat daar al drieënhalf uur – dat was de tijd die nodig was om van mijn coup Mama weer iets acceptabels te maken. Maar goed, dat haarmasker dus. Dat moet tien tot dertig minuten intrekken op handdoekdroog haar. Wanneer? Hoe? Dat staat niet in de gebruiksaanwijzing. Dat haarmasker staat nu dus stof te verzamelen in de badkamer, naast een glazen nagelvijl, een bodyscrub, een peeling, en een nagelbadje (echt! Dat heb ik! Uit de tijd van vóór ik moeder werd uiteraard, want: hahaha). - Sparen.
Ik zou wel willen sparen, voor een elektrische bakfiets bijvoorbeeld, want dat lijkt me nou zo heerlijk en zou het niet ook grappig zijn als ik daar onze Marcel mee kon stangen, maar ja: het lukt niet. Al het geld is eind van de maand gewoon op. Poef. Verdampt. Voornamelijk aan posten als de kinderopvang, kinderkleertjes, kinderschoenen, kinderfietsen, kinderboeken en, nou ja, de kinderen dus. - Warme koffie.
Warme koffie is een verschijnsel dat alleen bestaat in het pre-moederschapstijdperk en op werkdagen. Voor de rest moet je het doen met koude koffie. Meestal omdat je ‘m ergens buiten kinderbereik zet en dan vervolgens vergeet. Of (als je net zo bent als ik) omdat je ‘m meteen maar vast lauw klaarmaakt, zodat er geen ongelukken kunnen gebeuren. Althans: wel ongelukken zoals dat je laptop het begeeft, maar geen ongelukken waarvoor je naar het ziekenhuis moet. - Alleen op de wc zitten.
Als je een baby hebt, hangt-ie meestal in een draagdoek op je buik, heb je een dreumes, dan kun je die nergens alleen laten zonder dat dat je acute hartkloppingen oplevert, heb je een peuter, dan wil die sówiesó mee naar de wc. Zo gezellig. Maar niet heus. - Je band oppompen.
Of ben ik de enige moeder die niet toekomt aan zoiets simpels als een fietsband oppompen, of andere kleine, niet per se heel dringende klusjes? Er is namelijk altijd wel iets is wat wél acuut en dringend is. Een ontplofte luier. Een ontplofte wasmand. Een ontplofte peuter. Een ontplofte laptop. Enzovoorts. - Strijken en ramen lappen.
Tenzij jij nog in de jaren vijftig leeft, is de kans 93% dat jij op dit moment in een ongestreken truitje op een ongewassen raam uitkijkt. Tenzij je op je werk zit, want dan maak je een uitzondering en ramen lappen – daar hebben ze daar van die Coca Cola Light mannen voor. Een van de vele redenen waarom we zo blij zijn dat we niet meer in de jaren vijftig leven: dat we naar ons werk kunnen, waar bepaalde zaken gewoon geregeld worden (tevens de plek voor warme koffie). - Een hobby.
Tenzij je hobby verhaaltjes voorlezen, kiekeboe doen of babyhapjes klaarmaken is, is het, heb ik gemerkt, bijzonder lastig om naast het moederschap nog een hobby te bezigen. Ik heb al mijn hobby’s eraan gegeven. Vroeger dacht ik dat dat soort moeders geen prioriteiten konden stellen, inmiddels weet ik: slapen is dus óók een hobby. - Een abonnement.
Heeft er hier iemand nog een abonnement? Op een sportschool, een tijdschrift of op de bioscoop? En hoe bevalt dat? Het enige waar ik nog een abonnement op heb, is op Netflix. Dat is niet omdat ik lui ben of nergens zin in heb, het is gewoon een kwestie van zelfkennis en gezond realisme. - Een boek lezen.
Een beetje hier en daar een bladzijde, dat lukt misschien nog net, maar een hele roman doorspitten van A tot Z, dat is als je het mij vraagt moederschap voor gevorderden. Want zie maar eens niet gestoord te worden, niet je concentratie te verliezen en vooral: niet in slaap te vallen. Ikzelf gebruik boeken alleen nog als acuut slaapmiddel. - Je nagels lakken.
Ik weet dat er moeders zijn die het doen, maar ik vraag me dan toch af: hoe dan? Ten eerste: waar haal je de tijd vandaan en ten tweede: hoe lang blijft die lak dan precies zitten? Ik heb het laatst wel een keer geprobeerd: mijn nagels lakken terwijl de kinderen in bad zaten, waarop de kinderen halsoverkop uit bad klommen en allebei gelakte nagels teennagels eisten. Dus nu heb ik twee tweejarigen met rode teennagels, maar zit ik zelf nog steeds zonder. Tips zijn welkom.
LEES OOK: 10 tips om de tropenjaren te overleven
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
