13 debiele dingen die je doet in de eerste twaalf weken
Je googlet je suf en schrikt je het leplazarus van een beetje bloed. Heerlijk hoor, die eerste twaalf weken.
Eerlijk gezegd vond ik het eerste deel van mijn zwangerschappen nogal overschat. Er is Het Moment van De Test en dat is allemaal heel leuk, en er is Het Eerste Bezoek aan de verloskundige en dat is ook allemaal heel leuk, maar verder valt er gewoon niet zoveel te beleven. Behalve je zorgen maken om onzinnige dingen dan. En je suf googlen. En nog meer van die debiele dingen, zoals dit.
Lees ook: Je zwangerschap in héél herkenbare cartoons!
1. Drie zwangerschapstesten doen
Het probleem is: je bent natuurlijk niet achterlijk. Je hebt de gebruiksaanwijzing gelezen en begrijpt hoe een plus eruitziet enzo, maar toch kun je het niet geloven als je eenmaal die positieve test in je handen hebt. Want hé, je kan maar net die ene test hebben die door een productiefout altijd positief uitslaat en dan sta je dus mooi voor niks te juichen. Dus doe je de dag erna nog maar een test. En vooruit, om het echt, écht zeker te weten: nog een.
2. Je zorgen maken. Om alles.
O shit, denk je, als de euforie om de positieve test een beetje is neergedwarreld: nu heb je dus je kind vermoord. Want je hebt anderhalve week geleden een glas wijn gedronken – of nee, twéé glazen – en achteraf gezien was je toen zwanger en er was iets met zwanger en alcohol dat niet samenging. En die kaas van vorige week, die was toch niet rauwmelks?!
3. Zeer ongeloofwaardige smoezen verzinnen
‘Ja nee, dat hoor je niet vaak, een acute alcohol-allergie, maar het gebéúrt.’ Terwijl je het jezelf hoort zeggen, begrijp je ook wel dat het een tikje ongeloofwaardig klinkt, maar ja, je kon geen betere smoes verzinnen. Want de antibioticakaart had je twee weken geleden al uitgespeeld en ‘geen zin in wijn’ past ook niet bepaald bij je. Dus ontwijk je de ongelovige blik van je collega en houd je je buik nog maar eens extra in.
4. Googlen
‘Vier weken zwanger en keelpijn. Miskraam?’ ‘Vierenhalve week zwanger en hoofdpijn. Miskraam?’ ‘Vijf weken zwanger en een beetje kramp, heel weinig maar wel een beetje. Miskraam?’ ‘Zes weken zwanger en niet misselijk. Miskraam?’ Dat dus.
5. Belachelijk veel fruit eten
Fruit is gezond. En gezond is belangrijk. Dus eet je je helemaal ongans aan zo’n beetje alles van de groente- en fruitafdeling, hoewel je eigenlijk walgt van appels, maar alles voor de baby.
6. Je buik uitzetten voor de spiegel
Je hebt ze natuurlijk wel horen klagen, die vriendinnen die tegen de 43 weken liepen en die waggelend, kreunend en puffend verzuchtten dat ze die buik Zo Zat waren. En het zal ook allemaal heus wel z’n nadelen hebben, maar dat er bij jou gewoon echt nog niks te zien is, da’s weer het andere uiterste. Kom op zeg. Je bent zwanger. Je wilt een buik.
7. Heel vreemde kleren dragen
Je wilt dus een buik voor het zwangergevoel, maar tegelijkertijd trek je allerlei vreemde wijde shirts aan om te voorkomen dat de medemens wellicht een piepklein rolletje spot. Tevens heb je een smoes paraat mocht iemand er een opmerking over maken. Het kerstdiner hè. Ja, ook halverwege mei.
8. Toch denken dat je al wat voelt
Nee, het kan niet, maar toch, dat flubbertje aan de binnenkant van je buik, zou het dan toch… (Het antwoord is nee, maar dat leer je pas een week of twintig later als je baby kickbokst tegen je organen.)
9. Je een ongeluk shoppen
Ja ja, je weet het: het kan allemaal nog misgaan en je weet natuurlijk ook nog niet wat het wordt. En dus bezoek je uitsluitend oriënterend wat webwinkels om het een en ander aan babykleren te bekijken. En schattige dekentjes. En konijnenknuffels. Hoe het zo gekomen is dat die kleertjes, dekentjes en knuffels twee dagen later in een doosje worden thuisbezorgd, weet je ook niet. Je zwangerschapsdementie valt vroeg, zeg maar.
10. Je een hartaanval schrikken van een beetje bloed
Hij zei het echt, de test: hartstikke zwanger. En het hartje op de echo zag er ook prima uit. Maar dan komt het moment dat je een ieniemini bloeddruppeltje spot, je een hartverzakking schrikt en in paniek de verloskundige belt. Die je geruststelt, want het gebeurt heel vaak enzo, maar toch geloof je het pas als je met tranen in je ogen naar een echoscherm staart.
11. Twintig keer van gedachten veranderen over De Aankondiging
Zo’n leuke ‘Voor oma’-beker moet het worden. Of toch liever een ingelijste echofoto. Of een pakje. Knuffel. Chocolaatjes. Je breekt je hoofd over de vraag hoe je je ouders / schoonouders / broer / zus op een leuke manier gaat vertellen dat je jezelf gaat vermenigvuldigen, om op het moment suprême die hele beker te vergeten en gewoon in huilen uit te barsten.
12. Hormonen…
Een extreme hang naar roze koeken, een vreemde smaak op je tong en laten we vooral niet vergeten dat je ineens misselijk werd van de geur van wasmiddel. Jaaaa, die hormonen hè. Of, nou ja, van roze koeken hield je altijd al. Maar toch, nu je hormonen het opdragen moet je ze uiteraard ook gewoon eten.
13. De babykamer vast inrichten
Oké, oké, je hebt nog even, maar toch teken je in je hoofd vast uit waar het bedje moet komen en waar de commode. En investeer je ongeveer 21 uur per week in het maken van minstens vijf verschillende Pinterest-borden, want een jongen krijgt natuurlijk een andere kamer dan een meisje en je weet eigenlijk ook nog niet of je voor industrieel of beertjes-schattig wilt gaan. Maar hé, je kunt er maar beter op tijd bij zijn, hè.
