Fidan Ekiz: ”Door Ferran bij ons in bed te leggen, sliep hij tenminste door”

09.04.2015 16:00

Deze week in onze rubriek Bekende Ouders: journaliste en DWDD-tafeldame Fidan Ekiz. Ze is getrouwd met journalist Wierd Duk en samen hebben ze zoontje Ferran (1). We legden Fidan een aantal steekwoorden voor. 

Taakverdeling
“Hoe de verdeling precies is, weet ik niet, maar ik doe veel meer. Wat meespeelt is dat Wierd veel weg is, omdat hij werkt als correspondent in Duitsland. Wanneer hij in Nederland is, helpt hij best goed mee. Daar heb ik wel lang voor moeten zeuren. Dus ja, het levert ruzie en discussie op. Nu minder dan voorheen, maar het blijft een discussiepunt. Dat komt ook omdat ik een schoonmaakfreak ben. Sinds ik moeder ben geworden, ben ik wel wat minder obsessief bezig met dat alles schoon en opgeruimd moet zijn; ik heb er gewoon geen tijd meer voor. Wat de zorg voor ons zoontje betreft: volgens mijn man trek ik dat heel erg naar mij toe. Blijkbaar ben ik ook daar een beetje dwangmatig in. Daar probeer ik wel op te letten. Wanneer Wierd er is, laat ik alles even aan hem over. Met de nadruk op ‘even’, haha.”

LEES OOK: Hoe Babette van Veen er in de eerste paar jaar bijliep als wandelend wrak.

Ochtendspits
“Ik ben altijd vroeg op en als ik het huis uit moet voor een werkafspraak, dan ben ik wel gestrest. Maar ik ben zelfstandige en het mooie is dat er altijd, al heb je een hele drukke week, wel even een rustmoment is waarin je niks hoeft. Niet ’s ochtends naar een gebouw, in de kantine eten, ’s avonds weg wanneer je weg kan/mag. Ik moet gewoon niet in zo’n kantoor-ritme worden gestopt; ik wil onderweg zijn en niet steeds met dezelfde collega’s hoeven socializen. Wat dat betreft ben ik een beetje Rainman.”

Tijd voor elkaar
“Die maken we. Samen series kijken, uit eten, naar de film. Wij zien elkaar, wanneer Wierd in Nederland is, uiteindelijk best veel. Juist omdat we geen kantoorbanen hebben. Daarom hoeven we voor ons gevoel ook niet heel veel.  Samen achter de computer, werken en discussiëren over ons vak, vinden we heel leuk, we zijn best huismussen. Weekendjes weg zijn wel populair. Ik ben vaak de initiatiefnemer, maar hij vindt dat ook heel leuk en is er altijd voor in. Ik denk wel dat ik beter kan ontspannen dan Wierd. Hij zou makkelijk altijd en eeuwig kunnen werken, dat is echt zijn passie. Nou, dat heb ik niet. Ik wil af en toe gewoon niks doen. Ik denk dat ik echt bijna altijd degene ben die zegt: nu even geen werk.”

Opvoeden
“Opvoeden begint nu een beetje. Duidelijk zeggen dat iets niet mag. Maar dan gaat Ferran gewoon schreeuwen of het toch doen en dan ondeugend lachen. Soms denk ik: begrijpt hij het niet of daagt hij ons uit? Wat niet zo handig is, is dat we het heel grappig vinden als hij zich als een boef gedraagt en stiekem moeten lachen. Moeilijk hoor, om je dan in te houden. Wierd en ik zitten niet met alles op een lijn. Ferran ligt bijvoorbeeld vaak bij ons in bed. Ik vind dat heerlijk, maar het begon ooit als een must. Door hem bij ons in bed te leggen, sliep hij tenminste door als hij ’s nachts wakker werd. Je bent doodmoe en wilt gewoon slapen. Wierd zegt dat zijn dochtertje, mijn stiefdochter, destijds gewoon weer in bed werd gelegd, wat huilde en daarna sliep. Over die dingen hebben we wel discussies. Ik maak me er niet zo druk om, want bij mijn neefjes ging het net zo en die slapen nu keurig in hun eigen bedjes.”

Koken
“Ferran houdt van spinazie, vissticks, kip, frietjes en perziken. Ik kook wel eens Manti, gehakt in soort ravioli balletjes of Kofte, Turkse gehaktballen en dat eet hij wel, maar niks haalt het bij het bovenstaande rijtje. Ik voel me er altijd schuldig over maar soms geef ik hem gewoon een potje omdat ik denk: in die potjes zit tenminste wat variatie, groente enzo. En die eet hij wel. Ik doe blijkbaar toch iets verkeerd.”

Vakantie
“We waren in Italië afgelopen zomer. Hoewel we er met vrienden en familie waren, wat erg gezellig was, dacht ik regelmatig: ik wil naar huis. Met een baby op vakantie, ik weet niet hoe anderen dat doen. Eerst kampte ik met ‘straks-gebeurt-er-iets’-angsten over het zwembad, het vliegtuig en noem maar op. Het was te warm dus het ging de helft van de tijd over hoe we hem koel konden houden. Op dag drie kreeg hij koorts. Hij was uit zijn ritme, sliep minder goed. En ik moest constant als de baby-politie aan iedereen vragen of ze zachtjes konden praten, omdat hij eindelijk sliep. En als we bij een van de anderen gingen eten, dan bleef ik thuis, want ‘hij sliep eindelijk’. Op een geven moment zei ik serieus: ‘Ik wil naar het espresso-cafe bij ons om de hoek, in de regen.’ Ik had heimwee naar de rust en regelmaat. Ik ben al nooit fan van vakanties, maar al helemaal niet van vakanties waar je gesloopt van terug komt. Baby’s zouden nooit op vakantie moeten mogen. Afschaffen. Ze begrijpen er toch niks van.”

Slaapgebrek
“Eigenlijk slaapt Ferran ‘ s nachts wel heel goed door. Maar ik slaap te laat. En daardoor heb ik wel slaapgebrek. Eigenlijk ben ik chronisch moe, maar het gaat me wel goed af. Alleen gaat het wel tekenen in mijn gezicht, en dan gaan bij mij wel alarmbellen af. Ik moet gewoon vroeger naar bed.”

Moedergevoel
“Alles wat ik hier ga zeggen, zal heel cliché klinken. Het valt niet te omschrijven. Elke dag voel ik me gezegend. Ook al heb ik een vreselijke dag, hij maakt gewoon alles goed. Hij haalt al het goede in mij naar boven.”

Beeld: privé-beeld Fidan

Pssst… meer interviews lezen met bekende moeders? Hadewych Minis vertelt hier hoe ze minder hysterisch is geworden door het moederschap.