Beloning voor het baren, heb jij wel werpgoud gehad?
Bevallen is best wel een dingetje. Als je een kind op de wereld hebt gezet, mag je wel spreken van een prestatie van formaat. En prestaties, die moeten beloond worden. Toch? Dus dat je man even flink in de buidel tast nadat jij klaar bent met persen, dat is eigenlijk niet meer dan logisch. Kom maar door met die diamanten!
Toen ik zwanger was van Terrorist nr. 1 gingen mijn ex-Manlief en ik eens naar een voorlichtingsavond van het ziekenhuis waar ik mijn zoon het leven zou schenken. Een vrolijke verpleegster liet ons de verloskamers zien, het restaurant waar de vader in spé zijn zenuwen kon wegeten en de kraamafdeling met alle schattige pasgeboren baby’tjes. En, als klap op de vuurpijl, de giftshop. “Very important” volgens de onze tourguide, want daar kon papa dan zijn ‘push present’ kopen. En als hij slim was, deed ‘ie dat nu gewoon meteen even, want op het moment suprème was de kans groot dat hij te overweldigd was door alle rondspetterende bloedproppen, vruchtzakken en placenta’s om nog een fatsoenlijk juweel van formaat uit te zoeken. En het kon natuurlijk niet zo zijn dat je in het kraambed komt te liggen zonder bling.
Lees ook: Wat niemand je vertelt over een ziekenhuisbevalling.
Calvinistisch Hollands als ‘ie was, kon ik na allebei mijn bevallingen van mijn ex-Manlief weinig meer krijgen dan een kus en een high five, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik die baby’s eigenlijk wel een soort cadeautjes op zich vond na dat baren, dus dat goud heb ik ook niet echt gemist. Daarnaast leek het ons een typisch hysterisch Amerikaans fenomeen en wij bleven tenslotte toch gewoon rasechte Nederlanders, dus on bin zûnig tot en met. Echter, zoals het de echte immigrant betaamt, waren wij blijkbaar blijven hangen in tradities die in het land van herkomst al lang een tragische dood gestorven zijn, want het werpgoud bleek ook in de Lage Landen zijn intrede te hebben gedaan. Een vriendin die ongeveer gelijk met mij haar eerste kreeg, werd door haar man verblijd met een ring waar ze zelfs bij Tiffany nog van zouden verschieten en een ander verliet het ziekenhuis met een ketting die als onderpand voor een hypotheek zou kunnen dienen. Tja, dan sta je toch spreekwoordelijk met lege handen, als je daar alleen die kinderen in hebt liggen.
Het werpgoud is dus niet langer een Amerikaanse uitwas, zo blijkt ook uit onderzoek. Maar liefst 40% van de nieuwe moeders mag tegenwoordig namelijk rekenen op een kapitaal presentje in het kraambed. Juwelen zijn het meest gangbaar, maar steeds vaker komen de verse vaders ook aanzetten met een paar limited edition Louboutins, of een custom made designer handtas. Voor wat, hoort tenslotte wat, het blijft wel gelijk oversteken. Tit for tat, zoals de Amerikanen zeggen, of in dit geval dus bling for baby. En sterker nog, steeds vaker is het ook niet langer een verrassing waar pa mee aan komt zetten, maar stelt de moeder in bijna-barensnood ook gewoon een verlanglijstje samen voor haar heer gemaal. Wel zo handig. Dan weet je tenminste zeker dat je hem niet met het bonnetje terug hoeft te sturen naar de Schaap Citroen om de boel te ruilen. Je hebt na zo’n geboorte tenslotte nog wel meer te doen.
In retrospect voel ik me best benadeeld dat ik weliswaar twee keer heb moeten baren, maar nooit rijkelijk behangen het ziekenhuis heb kunnen verlaten. Maar gelukkig mag ik nu in de herkansing, want over zo’n drie maanden lig ik weer te persen, dus ik vrees voor Mario dat ‘ie z’n creditcard moet trekken. Ik twijfel nog over, heel traditioneel, een ring met diamant, of iets uit de nieuwste collectie van Chanel. Het moet natuurlijk wel compenseren voor de afgelopen twee beloningen die ik ben misgelopen. Want gratis baren, dat is zó verleden tijd. Daar ga ik natuurlijk niet meer aan beginnen.
Praat mee op onze Facebookpagina.
Thuiswerken met een peuter? Zó ziet dat eruit:
Lees ook: Baren op Facebook, moet dat mogen?
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
