Dagboek van een dreumes (dit denkt hij écht allemaal)

24.10.2016 00:30

Ook zo’n gezellige, onnavolgbare dreumes in huis? En benieuwd wat er toch omgaat in dat koppie? Janneke weet het ook niet, maar ze vermoedt zo ongeveer het volgende (terwijl jij er intussen het jouwe van denkt).

Jij: Snel even een schone luier omdoen.
Dreumes: Een luier? Waarom ben ik altijd de pineut? Ik ga in protest! Ik wil geen luier! Ik doe hier niet aan mee! Ik vertik het! Hé, kun je die billendoekjes trouwens eten?

Lees ook: 26 Redenen waarom dreumesen totaal niet sporen.

Jij: Kijk eens wat een lekker hapje.
Dreumes: Het is gekleurd! Het is zacht! Het is warm! En je kunt ermee gooien! Dit is fantastisch! Dit is geweldig! Het maakt geluid als je het op de grond gooit! En daarna is de grond gekleurd! Ik weet zeker dat mama dat ook heel mooi vindt. O, ze legt het terug op mijn bord. Ik snap het al! Het is een spelletje! Nu moet ik het weer op de grond gooien. En nu legt ze het weer terug. Hahaha, mama is de allergrappigste op de hele wereld, o nee, dat ben ik zelf!

Jij: Samen spelen, samen spelen!
Dreumes: Dit speelgoed is van mij! En dit speelgoed is ook van mij! Wacht eens, al het speelgoed is van mij! Dat is toch overduidelijk? Moet ik nou altijd alles honderd keer uitleggen? Ik kan nog niet eens praten! Wat een toestand. Als ik dat andere kindje nou eens omver duw, zou dat helpen? Hoppetee! Zo, zijn we daar ook weer vanaf. Wat kijkt mama nou ineens boos? Hoezo: lief zijn voor je broertje? Doe zelf lief voor je broertje!

Jij: Kom we gaan een boekje lezen. Met flapjes.
Dreumes: Flapjes! Flapjes zijn fantastisch! Je kunt ze open doen en weer dicht! Er zit iets achter! Het is weer weg! Daar is het weer! En weg is het! Mama kan toveren! En ik ook! Ik ben hier zelf ook heel goed in. Echt mama, kijk maar! En nu scheuren, wat gebeurt er als je ze scheurt? Bestaan ze dan nog? Verdwijnen ze? Maken ze geluid? Kun je ze eten? Voorlezen is fantastisch. Flapjes zijn geweldig. Is het boekje nu al uit?

Jij: Ik zal maar eens een fles maken.
Dreumes: Zie ik daar nou een fles die nog niet klaar is? Die wil ik! Nu! Hoe kan het nou dat ik ’m wil en dat-ie nog steeds niet hier is? Niks gaat hier ook zoals ik het wil. Nu! Nu! Nu! Melk! Melk! Melk! Mèèèèèèèlk! Ja hoor, hij komt mijn kant op. Eindelijk! Ga weg, ik hou ’m zelf vast, ik ben geen baby meer! Zo, twee slokjes, ik zit vol, klaar! Oké, nog een slok dan, maar die laat ik weer uit mijn mond lopen, dat is pas lachen, vind je ook niet, mama?

Jij: Kom, het is tijd voor je dutje, we gaan naar boven.
Dreumes: Naar boven? Maar zie je dan niet wat ik allemaal kan? Ik kan naar dingen wijzen! Ik kan boeh zeggen! En bah! Ik kan zwaaien! Ik kan dingen van tafel trekken! Ik kan heel hard weglopen! Ik kan de handdoek uit de keuken pakken en die op mijn hoofd doen! Hoe dan ook, dit is een veel te mooie dag om naar bed te gaan, ga zelf maar naar bed als je zo moe bent! Die grote mensen zijn altijd zo snel moe, ik snap er niks van, ik snap er niks van, ik snap er niks van! Gaap. Had ik al gezegd dat ik niet moe ben?

Jij: Zullen we een toren bouwen?
Dreumes: Ja, een toren! Te gek! Mama zit altijd vol goeie ideeën! Maar wacht eens, hier staat een hobbelpaard! Daar wil ik op! O nee, toch niet, ik wil er weer af! Ik wil dat boekje weer lezen! Nee, zelf vasthouden! Nee, ik gooi het op de grond! Ik wil dat andere boekje! O nee, ik wil die puzzel! Nee, DIE puzzel! Nee, die andere! Ik wil ze allemaal! Ik wil ze allemaal niet! Ik wil de afstandsbediening! Ik wil kranten scheuren! Ik wil, ik wil, ik wil… waar is mama nou gebleven? Ze gaat ook altijd naar de wc als het net leuk begint te worden.

Jij: Kijk eens, daar is papa.
Dreumes: Papa!!!!!! Ik ben de allerliefste dreumes van de hele wereld, kijk maar. Mama heeft de hele dag geen kind aan me gehad.

Lees ook: Wat je vergeet van het hebben van een dreumes.