De postnatale sigaret (zonde om na negen maanden weer te beginnen, maar OMG!)

15.09.2019 00:10

“Als ik een kind heb, stop ik met roken”, beloofde Femke zichzelf en de wereld. Toen Max geboren werd hield ze dit vol. Zes volle weken.

Lees ook: Slechte gewoontes? Als je niet oppast, geef je ze linea recta door aan je kinderen

Het verlangen naar Lucky Strike werd al eerder aangewakkerd. Negen dagen na de bevalling stond ik op een boekpresentatie te praten met een moeder die vertelde dat ze zelfs, terwijl ze haar kind nog borstvoeding gaf, alweer rookte. “Maar”, zo legde ze me uit, “als je meteen na de voeding een sigaret neemt, is de nicotine alweer uit de melk getrokken bij de volgende voeding.” Ik wilde haar veroordelen, maar er was een zaadje in mijn hoofd geplant. Och, wat wilde ik graag een sigaret, zoveel liever dan een wijntje. Natuurlijk zou ik niet weer beginnen, ik had het al negen maanden volgehouden, maar ach, het kon geen kwaad om te weten hoe het zat. Met die melk en die nicotine (ahum!).

Ik heb verdrongen wanneer de eerste postnatale sigaret weer tussen mijn vingers stak. Het enige wat ik me herinner is dat ik een week of zes na de bevalling uiteten was met een paar vrienden en buiten, voor het restaurant, stond te roken. Naast me maakte een een stelletje ruzie. De vrouw verwijtte de man dat hij echt moest stoppen, omdat ze twee kinderen hadden en hij het slechte voorbeeld zou geven. “Wat vind jij er nou van?”, vroeg ze mij. “Jij zou toch ook wel stoppen als je kinderen had? Of heb jij kinderen?” Ik antwoordde dat ik een zoon had. “Hoe oud is hij?” vervolgde ze met een verwijtende toon in haar stem.  “Zes weken”, moest ik tot mijn spijt zeggen. “ZES WEKEN?????” schreeuwde ze. Met grote verachting keek ze me aan en beende weg.

En natuurlijk, ze had gelijk. Roken is slecht. Heel erg slecht. Ik moet er niet aan denken dat Max zou gaan roken. Dat hij zijn lieve, roze, onbezoedelde longetjes naar de tering zou helpen. Ik ben dus ook weer gestopt. Thuis. Of nou ja, soms steek ik er eentje op het balkon op, als ik stress heb. Maar meestal alleen als ik uit ben, en aangeschoten raak.
En daar ga ik ook mee kappen. Echt.
Want ik wil natuurlijk geen slecht voorbeeld geven.

Lees ook: 10x Strijd die je gewoon niet moet aangaan