Dingen die je op het Consultatiebureau hoort en waarvan je vlekken in je nek krijgt

25.04.2019 00:10

Niet voor niets wordt het ook wel ‘Het Consternatiebureau’ genoemd. Waarom eigenlijk? Omdat ze er dingen kunnen zeggen waar je als ouder spontaan van in de stress schiet. Zoals de ouders die deze dingen te horen kregen. Arrrghh!!!!

Onderling hebben jonge ouders het er geregeld over: “Ik was dus laatst bij het Consultatiebureau en weet je wat ze zeiden?” De oren van de andere ouder zijn dan meteen gespitst. Omdat je graag wilt horen dat jouw kind niet de enige is die nogal wat kritiek kreeg. Omdat je samen wilt gieren over het feit dat iedereen altijd hetzelfde te horen krijgt (in verschillende varianten). Misschien ligt het aan onszelf en moeten we wat het Consultatiebureau zegt vaker met een korrel zout nemen. Maar dat doen we dus niet. We winden ons er toch over op. Ja, zeg, het is wel ons kind waar ze het over hebben.

Lees ook: 28 Gedachten waarvan de jonge moeder wakker ligt.

Femke deed navraag onder vrienden en collega’s naar wat zij op het Consultatiebureau te horen kregen. En wat opviel: er kwamen heel veel dezelfde dingen uit. Stress dus maar niet teveel, als je je weer eens aangevallen voelt door de consultatiearts of verpleegkundige. Volg je intuïtie, meestal zit die wel goed.

  1. CB: “Ze zit nog wel een stukje onder de groeicurve”
    Ouder: “Maar dat is toch niet zo gek. Ik ben ook niet zo groot en redelijk dun.”
    CB: “Nee, maar toch…”
    Ouder: HOOFD OP HOL
  2. CB: “Hij hoort nu wel zijn nekje op te tillen, hoor!”
    Ouder: Ja, dat doet ie thuis wel, hoor, maar nu heeft ie even geen zin
    CB: “Ik wil graag dat hij dat hier ook even doet, anders kan ik niet opschrijven dat hij het kan”
    Ouder: IRRITATIE
  3.  CB: “Twee glazen diksap per dag???? Dat is veel te veel”
    Ouder: “Maar hij drinkt ook melk en thee, hoor. En hij is toch niet te dik? Daar let ik heus wel op.”
    CB: “Het is gewoon teveel. Daar moet je echt op letten”
    Ouder: SCHULDGEVOEL
  4. CB: “Hij is nu 1, dus hij kan gewoon eten wat de pot schaft”
    Ouder: “Tsja, ik pureer nog wel veel, want stronken broccoli weigert hij te eten en als ik het mix met aardappel, dan eet hij het wel
    CB: Toch het best om hem gewoon broccoli en stukken aardappel apart geeft
    Ouder: VERWARRING (maakt het uit of dat pas gebeurt als hij 2 jaar is? Het is toch ook belangrijk dat zijn buikje vol is?)
  5. CB vraagt aan kind: “Wil jij deze blokjes in de blokkendoos doen?”
    Kind maakt blokkendoos open en gooit alle blokjes er in een keer in
    CB: “Hij moet het vierkantje in het vierkante gaatje doen”
    Ouder: “Maar dit is toch ook heel inventief? Dit laat zien dat hij juist weet hoe ie via een omweg iets kan bereiken.”
    CB: “Toch wel ik graag dat hij het vierkantje in het vierkante gaatje doet”
    Ouder: GELATENHEID
  6. CB: “Hij praat niet in echte zinnetjes. Alleen woorden. Dat moeten nu wel zinnetjes zijn.”
    Ouder (kleuterjuf als beroep): “Ieder kind zijn eigen tempo, zeggen ze toch altijd. Hij is motorisch weer heel sterk. Maar goed, wat kan ik eraan doen?”
    CB: “Voorlezen is heel belangrijk”
    Ouder (CYNISCHE KLEUTERJUF): “Ohhhhh, voorlezen. Tsja, dat zal ik eens proberen.”
  7. CB: “Drinkt hij al uit een gewone beker?”
    Ouder: “Nee, want dan gaat óf alles ernaast, óf hij wil überhaupt geen slokje nemen. Daarom geef ik hem vaak zijn drinken nog in zijn fles.”
    CB: “Hij moet nu toch echt uit een gewone beker gaan drinken.”
    Ouder: IRRITATIE
  8. CB: “Hoeveel flesvoedingen krijgt uw baby?”
    Ouder: “Vijf.”
    CB: “Dat is echt teveel hoor. Hij zou het met 3 á 4 nu ook moeten kunnen redden.”
    Ouder: ZUCHT
  9. CB: “En, hoe bevalt het ouderschap?”
    Ouder (voorzichtig mompelend..): “Ik vind het soms wel een beetje zwaar.”
    CB: “Misschien moet je eens met iemand gaan praten”
    Ouder: WHY???? (kom op zeg, het is toch ook pittig?)
  10. CB: “Heb je zelf nog vragen?”
    Ouder: “Ja, eigenlijk wel. Nu mijn kind ook fruit- en groentehapjes mag, hoe doe ik dat dan met flesvoeding? Hoeveel flesvoeding hoeveel hapjes”
    CB: (begint driftig in het blauwe boekje te bladeren) “Uhm ja, misschien de volgende keer aan de verpleegkundige vragen. Tis toch een beetje zelf uitvogelen.”
    Ouder: GROOT VRAAGTEKEN

Lees ook: Heb jij een postnatale depressie? Dit zijn de alarmsignalen!