Dit denken moeders als hun man een paar dagen weg is
De man van Marit moet voor zijn werk veel naar het buitenland. Dan blijft zij thuis met een kleuter en een peuter. Dit gaat er allemaal door een moeder heen die een paar dagen alleen is met de kinderen…
Een paar keer per jaar moet mijn man naar het buitenland voor zijn werk. Soms een paar dagen, soms een week, soms twee weken. Relaxt, zeggen sommige vriendinnen. Voor hem, ja. Alhoewel ik weet dat het voor business is, voelt het voor mij toch net iets meer als pleasure. Meneer vliegt de halve wereld over, slaapt in fijne hotels en ontdekt nieuwe plekken.
En ik? Ach ja, ik schiet in een soort overlevingsstand zodra hij met zijn rolkoffer de straat is uitgelopen. Stel me in op gebroken nachten, zieke kinderen, hele dagen in de speeltuin en een weekmenu van diepvriespizza’s. Inmiddels weet ik dat ik die weken een aantal terugkerende gedachten zal hebben, omdat mijn man er niet is. Dit zijn ze:
LEES OOK: 10 dingen die een jonge vader moet leren denken
1. Hij dineert in hippe restaurants…
… proeft exquise gerechten, dure wijnen en voert diepzinnige gesprekken over maatschappelijke onderwerpen, wereldpolitiek en kunst met interessante mensen. Ik eet voor de derde keer in de week spaghetti met rode saus en probeer ondertussen een losgeslagen kleuter en oververmoeide peuter aan tafel te houden.
2. Hij slaapt ONAFGEBROKEN in een heerlijk hotelbed met fluffy kussens
Ik lig bijna elke nacht met een kind bed. De ene keer een peuter, dan weer een kleuter. En soms ook allebei. Knus hoor, maar slapen met voet tegen je rechterwang is niet echt fijn. Op de een of andere manier krijgen ze uitgerekend in de week dat papa weg is spontaan last van groeipijnen en nachtmerries.
3. Zijn er onlangs nog nieuwe batterijen in het alarmsysteem geplaatst?
Al een paar keer meegemaakt tijdens afwezigheid van De Man: het alarmsysteem in de gang dat aangeeft dat het tijd is voor nieuwe batterijen. Geen bescheiden piepjes, nee, een snoeihard PIEP, PIEP, PIEP. En altijd midden in de nacht, zodat ik met slaapdronken kop balancerend op een stoel dat kloteapparaat van het plafond moet zien te verwijderen, vurig hopend dat er geen kinderen wakker worden. De eerste keer dat het me overkwam heb ik uit pure wanhoop het alarm met een hamer kapot geslagen omdat ik er maar niet achterkwam waar de batterijen zich bevonden en het hysterische gepiep maar niet ophield. Inmiddels weet ik beter.
4. Zou hij vreemdgaan? Doet-ie natuurlijk niet. Maar het zou kunnen.
5. Indoor speeltuinen in het weekend zijn de hel
Echt. Bij sommige overdekte speeltuinen liggen zelfs oordopjes naast de kassa. Ik bedoel maar. Alleen zit er soms echt niets anders op dan met je kroost daar naartoe te gaan. Als het regent bijvoorbeeld. En dat is in Nederland best vaak. En een voordeel van deze indoor kinderparadijzen: na afloop zijn ze gesloopt.
6. Alsjeblieft, niet zeuren om nóg een verhaaltje
Ik heb er tenslotte al drie verteld. Normaal gesproken zou dit het moment zijn waarop ik zeg: ‘Jongens, papa wil vast nog wel een verhaaltje vertellen.’ Maar ja, hij is er niet.
7. Kan ik het maken om oma nog een keer te vragen of ze wil oppassen?
Ze heeft ten slotte al drie keer opgepast de afgelopen week.
8. Kauw met aandacht
Nu ik twee hele weken in mijn eentje de verantwoordelijkheid draag voor twee kinderen mag me niets overkomen. Rustig kauwen, rustig kauwen, rustig kauwen.
9. Voorzichtig van de trap lopen
Als ik van de trap val en mijn nek breek, hebben mijn kinderen een groot probleem.
10. Ik moet mijn kinderen leren hoe ze 112 kunnen bellen
Zie punt 8. en 9.
11. Staat er nog een sauvignon blanc in de koelkast?
Kinderen gewassen? Check. Hun tanden gepoetst? Check. Boek voorgelezen? Check. En dat allemaal vóór 20.00? Yep. Woehaaaa! Mama verdient een beloning. Bijvoorbeeld in de vorm van een gekoeld glas witte zijn.
12. Misschien krijg ik deze keer wel een cadeau bij thuiskomst?
Parfum? Zonnebril? Gewoon, als aardige geste. Manlief kan tenslotte tax free shoppen op de luchthaven. Of wacht, een dagje vrij (lees: zonder de kinderen) is ook prima.
13. Heb ik de voordeur wel goed op slot gedraaid?
Je weet wel, in geval van inbrekers, seriemoordenaars, kidnappers en ander eng gespuis. Ik lig hier tenslotte alleen met twee kleintjes zonder man des huizes.
14. Waar had ik dat pakje sigaretten ook al weer verstopt?
Ergens in die twee weken vol verantwoordelijkheid komt er een moment dat ik heel erg snak naar iets onverantwoords. Een gelegenheidssigaretje, bijvoorbeeld.
15. Heb ik het gas wel uitgedraaid?
En dat tot drie keer toe checken terwijl je al in boven in bed.
16. Welke kant-en-klaar pizza hebben we nog niet gehad?
Soms moet je het jezelf makkelijk maken.
17. Niet bellen, niet bellen, niet bellen
En dan bedoel ik jou, mijn wederhelft. Ik wil niet weten hoe groot jouw kingsize bed is. Hoe lekker de oesters smaakten. Hoe zonnig het is. Dat je zulke lekkere cocktails hebt gedronken. Uren hebt geslenterd door een nieuwe stad. Ik wil het niet horen. Niet nu ik met wallen tot mijn knieën pasta met rode saus probeer te maken, terwijl de kinderen elkaar de hersens inslaan.
18. Als hij straks weer terug is, ga ik…
…naar de sauna, shoppen, kranten lezen bij die ene nieuwe koffiebar, naar de kapper, eindelijk weer sporten, uit eten, naar de bioscoop, dansen en heel erg uitslapen. (Yeah right)
19. Niet ziek worden, please!
Dit geldt voor alle thuisblijvende gezinsleden. Tot nu toe was er altijd wel iemand ziek, zwak of misselijk.
20. Diep respect voor alle alleenstaande moeders
R-E-S-P-E-C-T
Achteraf valt het allemaal best mee. En laat ik niet flauw doen: ik krijg voldoende hulp in de vorm van oppassende opa’s en oma’s. Toch ben ik stiekem best een beetje trots als we, de achtergebleven gezinsleden, die twee weken zonder al te grote kleerscheuren hebben doorstaan. Yes, we did it!
