Een kind van jezelf als profielfoto, Esmay zegt NEE!
Waarom hebben moeders zo vaak een plaatje van hun kinderen als profielfoto? Esmay verzet zich ertegen. “Je bent zelf ook nog iemand!”
Ik ben heel actief op de weggeefhoek op Facebook, hier in ons dorp. Ik geef er spullen weg waar mijn kinderen niet meer mee spelen, kleding die ze niet meer dragen, dat soort dingen. Mensen die geïnteresseerd zijn kunnen reageren en ik kies iemand uit die het mag komen ophalen. De laatste tijd lijkt het wel of er alleen maar kleine kinderen reageren op mijn advertenties. Vond ik vreemd. Ik had die trend van facebookende baby’s en peuters even gemist.
Wat blijkt nou? Die moeders hebben allemaal een profielfoto met daarop hun kinderen. Niet een foto van hun hele gezin, of van de dames zelf mét hun kids. Daar zou ik nog in kunnen komen. Nee, het zijn profielfoto’s alleen van de kinderen. Daar snap ik dus geen reet van. Het is toch jouw Facebook-account, niet die van je driejarige? Volgens mijn man gebeurt het ook op Whatsapp – waar ik een tijd geleden ritueel afstand van heb genomen in verband met verslavingsgevaar en tijdgebrek. Hij laat me zijn contactenlijstje zien. Ook daar stikt het van de kinderen. Ik verzet me daartegen. Om zoveel redenen.
Ten eerste: ik wil het gezicht zien van degene met wie ik praat. Niet het gezicht van haar kinderen. Als ik daar een foto van wil zien, vraag ik het wel. Ten tweede: het straalt uit dat je je eigen identiteit totaal overboord hebt gegooid en nu alleen nog in dienst staat van je kinderen. Iets wat me nooit een goed idee lijkt. Natuurlijk ben je trots op je kids. En natuurlijk zijn sommige foto’s van ze om op te vreten. Hallo, ik ben ook moeder van twee. Ik snap het. Die kiekjes post ik ook online omdat de hele wereld mag weten wat een heerlijke kinderen ik heb. Maar… ik maak er geen profielfoto van. Een profielfoto is een foto van jou, van jezelf, van de persoon die jij bent. Ik begrijp ook dat het aantal tot in de puntjes verzorgde selfies behoorlijk afneemt wanneer je moeder wordt. Newsflash: die profielfoto hoeft geen glamourshoot te zijn. Het mag een foto zijn van jou, zoals je bent. Oké, met iets meer concealer onder je ogen dan normaal om niet meteen te verraden dat je al twee jaar niet slaapt.
Waar maak je je druk om, zullen sommige vrouwen nu vragen. Leef en laat leven, dat soort teksten. Tuurlijk, daar ben ik helemaal voor. Ik vraag me alleen af hoe het met je eigenwaarde zit, als je Fjezelf het niet waard vindt om een foto van jezelf op je profiel te plaatsen. Ik kwam laatst in contact met een vrouw die niet alleen haar kinderen als profielfoto gebruikte, maar ook de namen van haar kids in haar Facebook-naam had verwerkt. Superverwarrend. Ik sprak haar daardoor dus aan met de voornaam van haar kind. Ja, hallo. Ik snap er geen bal meer van. Wat een vaag gedoe. Noem jezelf gewoon bij de naam die je ouders je hebben gegeven, desnoods de naam die je van je man overnam. En toon jezelf aan de hand van een foto van jezelf, gewoon zoals je bent. Want je bent moeder, je bent waarschijnlijk ook een heel toegewijde moeder. Daar twijfelt niemand aan. Maar je bent zelf ook iemand. Je bent naast moeder ook nog een vrouw. Een vrouw die het verdient om gezien te worden.
