Top 12 meest irritante speelgoed
Toen je nog geen kinderen had, kon je lekker dromen van alleen maar esthetisch houten speelgoed. Nee – bij jou geen Bart Smit zooi in huis. (Hahahaha!). En toen kreeg je kinderen en lag je huis vol herriemakers. Dit zijn de meest irritante volgens ouders!
Er was eens een leven zonder kinderen waarin ik mijzelf voornam dat, mocht ik ze ooit krijgen, ik ze enkel esthetisch speelgoed zou aanbieden. Bij voorkeur houtkleurig want al die felle kleuren passen totaal niet bij mijn serene interieur. En zonder batterijen natuurlijk, want van herrie en fel gekleurde lampjes lopen de rillingen al helemaal over mijn lijf…
Lees ook: Als je toch tussen speelgoed moet leven, dan maar zó
In werkelijkheid ben ik dagelijks zeker een uur per dag kwijt aan het opruimen van felgekleurde auto’s, waarvan er eentje onder begeleiding van flikkerend licht, die “Gangnam Style” ter gehoren tettert terwijl het zenuwachtig om zijn as spint. Je zou er spontaan een epileptische aanval van krijgen. Dit is dan ook met stip het meest irritante stukje speelgoed in ons huis.
Ik vroeg andere ouders naar het meest irritante stuk speelgoed in de collectie van hun kinderen. Dit is de top 12.
12: Bordspelen: Ooit een klein kind gracieus zien verliezen? Nou dan. Halverwege het spel gaan ze de spelregels manipuleren zodat ze toch zouden kunnen winnen en dan eindigt het in een welles-nietes tussen jullie – en drie keer raden wie dan de dobbelstenen, pionnen en kaartjes mag opruimen.
11: Kapla: Superleuk als ze er écht mee aan de slag gaan, maar 98% van de tijd wordt de peuter wakker, gooit hij de doos om en kijkt er de hele dag niet meer naar om – tenzij om ze de trap af te gooien.
10: Stoepkrijt. Bij voorkeur pal voor de voordeur zodat iedereen eerst over de stoepkrijt kunstwerken loopt om vervolgens de vloer in jouw gang te voorzien van zachtroze, gele en groene voetafdrukken.
9: Knikkers. De huisarts had er nog een hele klus aan om dat glazen balletje uit het neusje te verwijderen.
8: Puzzels. De ene helft van de stukjes is zoek, de andere helft onherstelbaar beschadigd.
7: Kinetisch zand. Ze zeiden dat het geen troep achter laat… ze zeggen wel meer.
6: Skeelers. Nadat je 20 minuten bezig geweest om je kind van top tot teen in alle bescherming te hijsen, en je tot 3 keer toe de voetjes veel te strak hebt ingesnoerd (“mam, ik voel mijn tenen niet meer…”) Staat je kroost na amper 5 minuten weer voor je neus. “Ik wil toch liever tekenen…”
5: Stiften. Mijn eetkamerstoelen zullen over een jaar of 100 vast veel waard worden, wanneer de persoon die het voorzien heeft van kunst inmiddels is overleden. Zo ging dat toch ook met Rembrandt en van Gogh?
4: Hamertje Tik. Erg creatief! Tot je kleine Bob de Bouwer besluit de spijkers in het tafelblad te slaan en je de rekening van de dierenarts krijgt voor het verwijderen van drie spijkertjes uit de maag van je hond.
3: Duplo en Lego. Het ziet er zo onschuldig uit, totdat je er nietsvermoedend met je blote voet op stapt.
2: Klei. Stimuleert de fijne motoriek van je kind, maar eenmaal gedesintegreerd en verspreid over de vloer laat het een spoor van vernieling achter. Want je hebt pas door dat het onder je schoen zat wanneer de bontgekleurde vlekken al in het crèmekleurige tapijt van je slaapkamer zitten.
1: Speelgoed waar batterijen in gaan. Hijgende hondjes, dansende flamingo’s, een rinkelend telefoontje, een pratende laptop en het liefst allemaal tegelijkertijd. Vast van hoge educatieve en vermakelijke waarde, maar je kind kijkt er vaak na 3 minuten al niet meer naar om terwijl het stuk plastic nog rustig een halve dag door tettert en knippert als jij het aan/uit knopje niet omzet.
Maar ja… alternatieven hebben we nog niet!
