6 Leugentjes om bestwil voor jonge ouders
Jonge ouders kunnen af en toe wel een hart onder de riem gebruiken. Vertel hen daarom deze dingen om ze er doorheen te slepen (ook al zijn ze niet altijd waar):
* Na drie maanden slaapt-ie door.
Oke, de deceptie is echt heel groot als dat niet zo blijkt te zijn, maar in bange dagen moet je mensen soms wat hoop geven. Tegen de tijd dat die drie maanden voorbij zijn, hebben ze waarschijnlijk zo’n groot slaapdelirium, dat ze zich niet eens meer kunnen herinneren dat je een valse belofte hebt gedaan. En dan sta jij sowieso klaar met het voorstel de baby een weekend bij jou te laten logeren, dus dan heb je voorgoed een heiligenstatus bemachtigd, ongeacht wat voor onzin je verder ooit nog uit zult kramen.
LEES OOK: Je weet dat je moeder bent als…
* Als je borstvoeding geeft, smelten de kilo’s weg.
Het kan een heel gedoe zijn in het begin, dat borstvoeden. Menig moeder is dan geneigd de handdoek in de ring te gooien, terwijl ze misschien toch wel heel graag had willen voeden. Een vrouw een strak lijf voorhouden kan precies dat duwtje zijn dat ze nodig heeft om nog even door te zetten. Dat het in veel gevallen best wel tegenvalt met dat gewichtsverlies en dat dat waarschijnlijk meer te maken heeft met gezegend zijn met een goed metabolisme dan met borstvoeden, daar komt ze vanzelf wel achter. En tegen die tijd loopt die borstvoeding waarschijnlijk in ieder geval als een tiet.
* Voor je het weet is het voorbij, echt waar.
In principe is dat waar. Als je na dat eerste jaar terugkijkt, weet je niet meer waar de tijd gebleven is. Maar als je er middenin zit lijkt het wel alsof de minuten uren duren. De slapeloze nachten, nimmer aflatende stroom voedingen en poepluiers, de onzekerheid en het wennen aan je nieuwe leven, soms vraag je je als jonge ouder af wanneer het allemaal een keer ophoudt en kun je de tijd wel vooruit kijken. Maar het is goed om te horen dat er licht aan het eind van de tunnel is.
* De baby weet van nature hoe hij aan de borst moet drinken.
Goed bedoeld natuurlijk en je zou denken dat Moeder Natuur het inderdaad zo bedacht heeft, maar helaas gaat die vlieger niet altijd op. Sommige baby’s vinden dat borstvoeden net zulke rocket science als hun moeders. Krijgen dat aanhappen maar niet onder de knie, drinken veel te snel, of hebben er het geduld niet voor. Het is vaak een zoektocht voor zowel moeder als kind en jouw baby is heus de enige niet die er de ballen van snapt. Ook als is-ie ‘ervoor gemaakt’.
* Die eerste maanden zijn zo bijzonder.
Absoluut. Helemaal waar. Maar dat realiseer je je vaak pas achteraf. Die eerste maanden zijn namelijk meestal ook het meest vermoeiend. En chaotisch, intensief en eng. Het is allemaal leuk en aardig met dat genieten enzo, maar vaak heb je daar helemaal geen tijd voor. Ben je niet in staat om steeds maar stil te staan bij hoe bijzonder het allemaal is. Ja, dat is achteraf bekeken vaak jammer, maar het is ook gewoon hoe het gaat. En trouwens, je realiseert het je tussen de bedrijven door echt wel, hoor.
* Het wordt makkelijker.
Tja, wat zullen we daar nou eens van zeggen? Makkelijker? Niet echt eigenlijk. Het wordt vooral anders. Met iedere levensfase loop je weer tegen nieuwe uitdagingen en problemen aan. Maar je groeit erin mee, iedere keer weer en je leert alle hordes die je tegenkomt te nemen. Waarna je weer een aanloop moet nemen om de volgende sprong te wagen. Dat is het ouderschap: een heel grote duik in het diepe. Maar uiteindelijk komen we altijd weer boven.
LEES OOK: Welkom bij de vereniging van niet zo perfecte ouders (dit zijn de toegangseisen).
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
