Ouders, ga toch eens normaal doen! Dat is echt beter voor de kinderen
Het lijkt een steeds groter wordende trend: freestylen als het gaat om ouderschap. Ipv de gebaande paden te bewandelen willen we het wiel zelf uitvinden, omdat wij het als ouders per definitie beter weten. Maar is dat wel zo?
Een tijd geleden kwam het verhaal naar buiten van een zeven maanden oude baby die stierf omdat zijn ouders hem geen melk, maar superfoods gaven. Zij waren namelijk zogenaamde ‘flexitariërs’, runden een natuurwinkel en waren ervan overtuigd dat hun kind prima zou gedijen op alternatieve voeding. Maandenlang gaven zij hem, ipv borst,- of flesvoeding, graanmelk, rijstmelk, boekweitmelk en meer van dergelijke dingen, met als gevolg dat het kind ondervoed raakte en uiteindelijk kwam te overlijden. Desondanks zijn de ouders van mening dat ze niks verkeerd hebben gedaan. Hun baby is dood, maar lang leve het alternatieve leven. Sorry hoor, maar jongens, waar zijn we nou helemaal mee bezig?
Alleen ‘het beste’ voor onze kinderen
Hoewel dit natuurlijk een extreem geval is, zijn deze mensen niet de enigen die koste wat het kost hun eigen ouderschapspad willen bewandelen. Steeds meer ouders gaan op zoek naar alternatieve manieren om hun kinderen op te voeden, eten te geven en te verzorgen. Het wantrouwen jegens de reguliere wereld groeit met de dag; we willen niet meer vaccineren, zetten onze kinderen bij voorbaat al op een glutenvrij dieet (en dan heb ik het dus niet over de kinderen die daadwerkelijk een allergie hebben) en gaan liever naar een homeopaat dan naar een normale dokter. Dat is ‘beter’, vinden we. Hoe we dat weten? Dat voelen we. We hebben het ‘ergens gelezen’. Of Google zegt het. Iedere ouder is tegenwoordig een expert. We willen ‘het beste’ voor onze kinderen. Daar is toch niks mis mee? Nee, in principe niet. Alleen, zo goed voor die kinderen is dat helemaal niet.
Doorgeslagen
Wat is er met ons gebeurd dat we van mening zijn dat wij, als leken, het allemaal beter weten dan degenen die ervoor zijn opgeleid? Dan de (medische) richtlijnen die zijn opgesteld nav jarenlang gedegen onderzoek en toetsing? Met zelf nadenken is niks mis. En je hoeft niet klakkeloos alle regeltjes te volgen, want het is jouw kind en soms weet je het daarom inderdaad beter. Maar we slaan behoorlijk door, met onze hang naar het alternatieve, puur natuur, met boekweit en bachbloesems gevulde leven. Dat heeft niks meer met nadenken te maken. En is bovendien gevaarlijk.
Verlichte zielen
De halve wereld is tegenwoordig op een lactosevrij,- en glutenvrij dieet, terwijl bijna niemand echt weet wat een gluut is en dat lactose niet hetzelfde is als melk. Kinderen mogen geen gram suiker meer, omdat ze daar druk van zouden worden, wat, zo werd een tijdje geleden bekend, niet waar is. We laten ze gerust iedere morgen een kom klei wegvreten omdat een hip groen kruidenmeisje op Instagram roept dat dat gezond is, maar van een normale boterham krijgen ze zogenaamd plotseling spontaan een maagperforatie van de gluten. En als onze baby’s koorts hebben gaan we liever naar de natuurwinkel dan naar de dokter. Overal om me heen zie ik ouders zoeken naar alternatieven, zichzelf inprentend dat het goed is wat ze doen omdat ze zich los hebben geworsteld uit een systeem van indoctrinatie waarin we onszelf en onze kinderen geweld aan doen door ze te voeden met Nutrilon, ipv zelfgeperste cashewnotenmelk en ze, ipv te vertrouwen op de ‘puurheid’ en de kracht van het homeopathisch ondersteunde kinderlichaam, laten inspuiten met vaccinaties die slechts bedoeld zijn om geld te verdienen door kinderen autistisch te maken. Wat een wantrouwen, wat een angst. Maar waar zijn we nou eigenlijk zo bang voor?
We zijn de weg kwijt en daar word ík dus bang van. Baby’s die sterven omdat hun ouders ze op een boekweitdieet zetten, ouders die liever op Google vertrouwen dan op de medische wetenschap, daarvan ga ik me afvragen wat er mis is met de mens van tegenwoordig. Voor je het weet sterven we weer met z’n allen aan de builenpest, of zijn er straks helemáál geen bedden meer vrij in de ziekenhuizen omdat iedereen vanaf z’n 35ste al periodiek gedotterd moet worden als gevolg van hartproblemen door onze aversie tegen gluten. Ouders, spoel die boekweit door de plee en geef je kind een volkorenboterham. En een Sinasprilletje als het koorts heeft. Ze gaan er heus niet dood aan. En van die kom klei weet ik dat zo net nog niet. Laten we gewoon weer normaal gaan doen. Dan doen we echt al gek genoeg.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
