Waarom je gewoon niet ziek kunt worden als je zwanger bent
Negen maanden een baby in je buik rondsjouwen is op zichzelf al best wel zwaar. De misselijkheid, het opzwellen, het maagzuur, we mogen dan weliswaar niet doen alsof het een soort ziekte is, maar soms voelt het toch wel een beetje zo. Eigenlijk zou Moeder Natuur het dus zo geregeld moeten hebben dat je tijdens je zwangerschap onschendbaar bent voor alle virussen die er rond gaan. Je draagt tenslotte al negen maanden lang een inpandige parasiet bij je. Helaas gaat die vlieger niet op, vooral niet als je in de winter zwanger bent. Vala weet er alles van…
Inmiddels ben ik ruim 20 weken op weg. So far, so good. Totdat ik afgelopen week gegrepen werd door de monstergriep. En dat is, als je zwanger bent, gewoon echt de hel. Onder andere omdat:
Lees ook: 11x De waarheid over zwangerschapsmythes.
- Je geen hardcore neusspray mag gebruiken (je weet wel, die met xytalomegalo-weetikveelwatvoorspul erin), maar alleen zoutoplossing. Terwijl dat dus echt NIET werkt. En je dus als een soort naar lucht happende aangespoelde walvis door het leven moet.
- Je je nog zwaarder voelt dan je al bent. Inmiddels begin ik echt wel een buik te krijgen, met de bijbehorende kwaaltjes. Mezelf de trap op en af slepen naar het toilet wordt dus sowieso al steeds vervelender, laat staan als je naast die buik ook nog één of ander virus mee moet slepen, dat zijn hakken stevig in het zand zet bij iedere stap die je wilt doen.
- Je geen ibuprofen mag, maar alleen paracetamol. Nou sorry, maar aan die mietjespillen heb je dus niks. Vooral niet als je een gierende voorhoofdsholteontsteking hebt en je hersens zowat je schedel uitklappen van de pijn.
- Je ook geen Strepsils mag. Serieus, WTF…? Geen Strepsils? Toen ik daarachter kwam heb ik echt even gehuild. ‘Gebruik van dit product tijdens de zwangerschap wordt afgeraden’ stond er in de bijsluiter. Waaróm dan, dat vonden de dames en heren farmaceuten echter weer niet nodig om uit te leggen. Beetje onbevredigend als je met een keel als schuurpapier inmiddels al tevergeefs een hele pot honing hebt leeg gelepeld.
- Er vaak nog oudere kinderen rondlopen die niet ziek zijn en dientengevolge geen coulantie hebben met jouw half ontbindende staat van zijn. Waardoor je je dus zonder stem door het verzameld werk van Annie M.G. Schmidt heen moet werken, of tollend op je benen koekjes moet gaan staan bakken, terwijl je van de geur alleen al bijna over je nek gaat.
- Er vaak nog oudere kinderen rondlopen die wél ziek zijn (nog net een graadje erger dan punt 5) en die dus prioriteit in zorg hebben. Waardoor je met een koortsdelirium diarreebillen staat af te vegen en ontstoken oren staat te druppelen, onderwijl hopend dat ze onthouden hebben dat ze 112 moeten bellen als mama onderuit gaat.
- Je dan geen rookworst met pesto en yoghurtgums kunt eten, aangezien dat doorgaans geen bevorderlijk effect heeft op buikgriep. Maar ja, ziek of niet, je blijft ook zwanger. Keuzes, keuzes…
- Je niet kunt slapen en je dus opeens voorproefje krijgt van hoe het is als die baby er straks is en je ook de halve nacht op zit. En je na vier dagen zo moe en chagrijnig bent dat je je af vraagt waarom je in vredesnaam ook alweer zwanger bent geworden (vooral van toepassing bij opeenvolgende kinderen, als de flashbacks van de gebroken nachten niet verdwenen blijken te zijn, maar zich genadeloos ergens achterin de krochten van je brein blijken te hebben schuil gehouden).
- Het hormonale nachtzweten sowieso al een probleem was, maar je nu helemáál je bed uitdrijft doordat je logge lijf als een dolle aan de slag gaat om de ziektekiemen eruit te werken. En je dus midden in de nacht wakker wordt van je man die vloekend het dekbed staat uit te wringen.
- Je nog hysterischer wordt dan je al was, omdat je je druk begint te maken over welk effect jouw ziek zijn op de baby heeft. Kan koorts kwaad? Merkt je baby er iets van als je de hele dag met racekak op de wc zit? Krijgt ‘ie een staart van de hoestdrank die je neemt? Stress!
- Je je zweterige, vette huid nu echt met de beste wil van de wereld niet meer kunt laten doorgaan als die zogenaamde ‘zwangerschapsglow’, omdat niemand dat gelooft als het snot continue uit je oogballen komt gesijpeld en de mee-eters als paddenstoelen uit je gezicht schieten.
- Het gewoon niet eerlijk is. Kom op zeg, je bent tenslotte al zwanger. Is dat niet genoeg? Lijkt mij wel.
Lees ook: Wat als je baby in een stuit ligt?
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
