Wat ik ga missen nu mijn kind peuter-af is (en de dingen waar ik naar uitkijk)

 ‘Geniet er maar van, het gaat zo snel’. Charlotte heeft het zó vaak gehoord dat het d’r neus uitkomt. Maar het is wel zo, moet ze toegeven. 

LEES OOK: Een dagje Amsterdam met een kleuter in 19 woede-aanvallen

Mijn jongste dochter is bijna vier en ze groeit zó snel op dat het bijna eng is. Het kleine, babyachtige, superafhankelijke is er bijna helemaal af en dat vind ik soms best moeilijk, want ik weet: dat komt niet meer terug. Elke dag weer probeer ik me haar in te prenten hoe ze nú is, wil ik het moment haast vasthouden. Maar het ontglipt me waar ik bij sta, precies zoals het liedje van Abba zegt: “Slipping through my fingers.” 

Dit is wat ik ga missen:

*De verkeerd uitgesproken en daardoor ó zo schattige woorden (Ketshit in plaats van Ketchup, love it!)

*De kleine armpjes om mijn nek

*De beentjes met nog een beetje babyspek.

*Het gemak waarmee je een kind optilt en even op je heup zet

*Hoe je haar soms nog in je armen kan wiegen

*Hoe ze op mijn buik in slaap kan vallen

*Dutjes

*Hoe je no matter what een heldin bent voor je kind

*Dat je soms boekjes kunt lezen en zelf iets kan verzinnen (ze lezen toch nog niet)

*Dat je woorden die je kind niet mag horen dan maar s-p-e-l-t voor je partner

*De uitgebreide knuffelsessies als je je kind afzet bij kinderopvang/school

*En de bizar enthousiaste begroeting die je ’s avonds krijgt als je haar ophaalt

*Verhalen waar geen touw aan vast te knopen zijn

*Dat hoge stemmetje

*Nog een paar uur voor jezelf als je kind gaat slapen

Maar elk nadeel heb zijn voordeel. Want eerlijk is eerlijk, dít ga ik heerlijk vinden:

*Geen billen meer hoeven afvegen

*Niet meer steeds je kind hoeven optillen

*Weg met Bumba en die irritante Teletubbies (Oh oh)

*Dat je kind zichzelf kan douchen en aankleden

*Dat je in het weekend nog even lekker in bed kan blijven liggen, terwijl je kind tv kijkt en je niet bang hoeft te zijn dat er elk moment een ramp kan plaatsvinden.

*De deur uitlopen zonder uitgebreide tas vol hapjes, papjes, luiers en doekjes

*Niet alles om een dutje hoeven plannen oftewel: vrijheid!

*Een soort van een echt gesprek kunnen voeren

*Geen enorme kliedersessies meer aan tafel

Lees ook: Loslaten… Zo voelt dat dus als je je kwetsbare kleuter naar school brengt