Wat mensen ná de bevalling allemaal tegen je zeggen…

Dacht jij dat je het met de impertinente vragen en onfatsoenlijke opmerkingen tijdens je zwangerschap wel gehad had? Vergeet het maar! Je ligt, bij wijze van spreken, nog met je benen in de stijgbeugels uit te hijgen van het baren en het commentaar vliegt je alweer om de oren. Dat je misschien helemaal niet wilt horen dat je buik eruit ziet alsof je nog steeds maanden zwanger bent, of dat je baby wel de grote neus van je vader heeft geërfd, lijkt van ondergeschikt belang aan de verbale diarree die sommige mensen kennelijk nodig kwijt moeten. Want men voelt blijkbaar hoge nood om dit te zeggen:

Lees ook: Die bevalling ging nog wel, maar toen…

1. “Nou ja, hij droogt vast leuk op.” Ehm…pardon? Want jij was zelf zo’n prachtige baby ofzo?
2. “Weet je zeker dat er niet nog eentje in zit?” Echt, wáárom denken mensen dat dit grappig is? Ja, je weet dat je, nadat je er een kind uit hebt geperst, niet a la minute weer strak in je vel zit. Die spiegel is echt wel genadeloos genoeg. Dus zeg gewoon dat de kraamvrouw er fantastisch uitziet. Ook als het niet zo is.
3. “Je gaat toch wel borstvoeding geven, hè?” En als ik dat niet doe, wat dan? Krijg ik dan een boete?
4. “Ze hebben de boel toch wel een beetje strak gehecht? Zo zonde voor je man anders.” (Met een dikke vette knipoog erbij). Werkelijk: gat-ver-dam-me… Hoe vrouwonvriendelijk kan het worden?
5. “Je bent er makkelijk vanaf gekomen, hè? Mijn bevalling was echt heftiger.” Want jij weet precies wat ik gevoeld heb blijkbaar? En volgens mij was het geen wedstrijd trouwens.
6. “Waarom ben je in vredesnaam in het ziekenhuis bevallen?” Tja, nou ja, omdat die baby na 33 uur weeën blijkbaar nog steeds van plan was om permanent kamp op te slaan in die baarmoeder. Of omdat ‘ie in het vruchtwater gepoept had bijvoorbeeld. Of omdat een keizersnede zo moeilijk thuis kan. Of gewoon, omdat ik dat het liefste wilde. Mag het?!
7. “‘t Is toch niet helemaal echt bevallen hè, zo’n keizersnede…” Niet? Oh, ik dacht toch echt dat ik zojuist een kind gebaard had, maar ‘t kan aan mij liggen natuurlijk.
8. “Die ruggenprik, was dat nou nodig?” Ehm, nódig misschien niet persé. Maar wél lekker.
9. “Zie je, ik zei toch al dat die waterbevalling niet zou lukken?” Ja inderdaad, je had gelijk. En nu? Wil je nu een sticker ofzo?
10. “Jezus, je ziet er vreselijk uit.” En bedankt. Anders ga jij even het equivalent van een watermeloen door een sleutelgat proberen te persen. Kijken hoe stralend jij er naderhand nog bij ligt.
11. “Zo. En wanneer komt de tweede?” Eh…mag ik misschien eerste even uitdeuken? En kijken of ik die eerste wel trek?
12. “Ik was na drie dagen alweer op mijn oude gewicht!” Goh, fijn voor je. Ik niet dus. Fijn dat je dat er nog even inwrijft.
13. “Weet je zeker dat ‘ie niet van de melkboer is? Hij lijkt helemaal niet op je man.” Nee hoor, hij is niet van de melkboer. Maar die poolboy daarentegen…
14. “Hoeveel hechtingen heb je?” Een hele ritssluiting! Wil je anders even kijken?
15. “Zo! Nou je man is zeker wel blij met die stuwing?” Nou nee, hij mag namelijk niet eens meer naar mijn borsten wíjzen.
16. “Wat kom je gestresst over. Heb je last van je hormonen ofzo?” Eh…aangezien ik net bevallen ben, is dat best wel een correcte constatering, ja. Jij hebt zeker het buskruit uitgevonden?
17. “Wat een rare naam.” Nou, gelukkig maar dan dat jouw kind niet zo heet.
18. “Jeetje, wat loop je slonzig bij… Is het niet eens tijd om uit die pyjama te komen?” Want? Ik ben de hele dag bezig met voeden en luiers verschonen. Dat beter in pyjama dan in een cocktailjurkje, hoor.
19. “Hoe ver ben jij uitgescheurd?” Tot aan mijn kin, nou goed?
20. “Kon je niet even appen dat de bevalling begonnen was?” Eh, nee. Ik was een beetje druk namelijk. Met bevallen enzo.
21. “Je moet er wel van genieten, hoor.” Echt joh, ik zal me helemaal drie slagen in de rondte genieten. Als mijn onderkantje weer tot normale proporties geslonken is en ik ooit weer een nacht door kan slapen. Oke?

Lees ook: 25 Dingen die je dus niet gaat doen in de kraamweek (en daarna eigenlijk gewoon ook nog even niet. 

Vala van den Boomen

Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.