Wat te doen als de kilo’s er (weer) aanvliegen?

Renske

30.07.2015 12:00

Femke is dit jaar met hangen en wurgen acht kilo afgevallen. Helaas is haar wilskracht de laatste maand niet je-van-het en de kilo’s vliegen er weer aan. Met name doordat ze haar oude hobby (roze koeken) weer opgepakt heeft en het sporten er meer en meer bij inschiet. Maar toen werd ze uitgenodigd door Olympisch turnkampioen Epke Zonderland om een clinic bij hem te volgen…

Als je lui bent (zoals ik) en van vet en zoet eten houdt (zoals ik) is het nogal wat om een jaar lang drie keer per week te sporten en te letten op wat je in je mond stopt. Maar het moest, want sinds de bevalling van mijn zoon Max kampte ik met flink wat extra kilo’s. Ik vond de kracht om te gaan sporten net voordat hij twee werd, nu zo’n maand of acht geleden. Gedisciplineerd en met tegenzin ging ik er tegenaan. Het resultaat was ernaar: 75 kilo werd 67 kilo. De complimentjes waren niet van de lucht en ik voelde me ook echt een stuk fitter, sterker en mooier. Maar de stress (werk, verhuizing, ellende met een tweeënhalf-jarige) haalde me in en op een dag begon ik weer af te wijken van het gezonde eetpatroon. Salades, fruit, yoghurt, groente en brood werden langzamerhand weer steeds vaker koek, taart, chips, pizza’s, frietjes, ijs en cola. De rem was eraf.
Ik klaagde erover tegen collega Barbara en zij begon vervolgens te zwaaien met een uitnodiging van Epke Zonderland (je kent ‘em wel: Olympisch turnkampioen en boegbeeld van de Campina-campagne). Hij zou een training geven in een sportschool in de buurt en wij waren uitgenodigd. “Misschien is dit wat je nodig hebt om de knop weer om te zetten”, zei Barbara. Het was het proberen waard.

Melk voor elk
De training vond plaats in een hippe Amsterdamse sportschool in de buurt van het Vondelpark. Aanwezig waren zo’n vijftien bloggers. De aftrap van de middag werd verzorgd door diëtiste Esther van Etten, die ons wat bijbracht over voeding in combinatie met sport.
Esther vroeg de groep wie er melk dronk en toen gebeurde er iets heel vreemds: slechts drie mensen staken hun hand op. Terwijl er in mijn koelkast standaard twee anderhalve literpakken liggen. Ik kan me mijn leven niet zonder melk voorstellen. Daarop hoorde ik iemand fluisteren: “Tja, zij heeft een kind.” Maar terecht legde Esther uit dat er naast calcium, B2 en B12 (wat inderdaad goed is voor kinderen in de groei en voor sterke botten) ook proteïne bevat en dat is dan weer goed voor spieropbouw en herstel. En dus voor iedereen.

Mooie Epke
Epke Zonderland stapte binnen en de training kon beginnen. Ik was inmiddels redelijk nerveus geworden, omdat ik om me heen nogal wat fitgirls (dat is een hippe term voor sportmeisjes) en een enkele fitboy zag. Van die twintigers die nog niet vadsig of uitgezakt zijn vanwege een bevallinkje of teveel ontstressen op de bank met chipszakken. Epke zag er eveneens stralend en ontzettend fit uit. Man, wat is dat een leuke jongen om te zien. Krulletjes, mooie ogen en ook nog eens heel bescheiden. Hij deed wat rek- en strekoefeningen met ons en vervolgens werden we ingedeeld op niveau. Ik zat in de beginnersgroep. Gelukkig. De oefeningen werden uitgelegd (onder andere: trek jezelf aan je armen op aan een rekstok en doe dit vijf keer…WAT????) en godzijdank lukte dat slechts één iemand uit mijn groepje. Ik merkte dat de conditie en kracht die ik het afgelopen jaar zorgvuldig heb opgebouwd alweer aan het afnemen zijn omdat ik er zo de brui aan heb gegeven.

Ineens werd ik woedend op mijzelf. Waarom een jaar lang zo hard werken om de boel weer te laten versloffen?

Terwijl ik gedwee alle oefeningen deed die ons werden voorgedaan (er is beeld van, bewegend zelfs, waarop je mij met zweetkop zit…it ain’t pretty) keek ik af en toe de zaal in naar de sporters die niet bij onze groep hoorden. Verderop stonden wat vrouwen van mijn eigen leeftijd op een loopband. Slank en strak. Ineens werd ik woedend op mijzelf. Waarom een jaar lang zo hard werken om de boel weer te laten versloffen? Epke dook naast me op en er ontstond een klein gesprekje over zijn discipline, de keuzes die hij moet maken en leefstijl. Ik weet nu bijvoorbeeld dat hij na elke training een bakje yoghurt eet (ja ja, jongens, dat is waardevolle informatie!!)

Touwtjes aantrekken
Na de fysieke uitputtingsslag zocht ik diëtiste Esther nog even op. Misschien zou zij me kunnen helpen om te stoppen met al dat slechte eten. Ze sloeg de spijker op z’n kop toen ze als volgt reageerde op mijn klaagzang: “Waarschijnlijk doe jij wat heel veel mensen doen…als je eenmaal aan het snoepen bent geslagen, stop je niet meer. Je denkt: ‘Ach, het kwaad is nu toch al geschiedt, ik kan net zo goed dooreten.’ Maar dat is natuurlijk niet waar. Je mag best zondigen, als je daarna maar weer de knop kunt omzetten. Gun jezelf dat je af en toe de touwtjes laat vieren, maar besef ook dat het aan jou is wanneer je ze weer aantrekt.” Een waardevolle tip. Ter afsluiting van de middag nam ik nog een bakje yoghurt (want wat goed is voor Epke is goed voor mij!) en met frisse moed fietste ik naar de huis.

De volgende dag rende ik voor het eerst een rondje langs de Amstel. De knop is om. Dankzij Esther, dankzij Epke en dankzij de slanke moeders in de sportschool die me lieten zien dat het kan. Als je maar echt wil!

Kun je het aan om de zweetkop van Femke in bewegend beeld te zien? Check dan dit filmpje