Wauw! Deze vrouw voedt haar 3 kinderen op in een jurt….

Mercedes, 38 jaar: ‘Het begon allemaal toen we nog in San Francisco woonden. Daar heb ik geleerd hoe belangrijk gezond eten en leven is. Elke dag hardlopen aan de kustlijn, overal organic food en overal was vers sap te krijgen van frambozen en gojibessen. Zo heerlijk.

Ik was zwanger toen we weer naar Nederland verhuisden. Ik kon werkelijk mijn ogen niet geloven toen ik zag wat mensen hun kinderen hier te eten geven: hagelslag op brood, vanillevla, flesjes Fristi en het allerergste is wel: macaroni met ham en kaas. En als ze dan een dagje gezond willen doen? Weet je wat ze dan krijgen? VOLKOREN macaroni. Met ham en kaas, ja. Als ik mijn vrienden in Californië dit vertel, vallen ze echt van hun stoel. Een kind in Somalië eet nog gezonder.

Ik heb onze twee kinderen eerst heel lang borstvoeding gegeven. Dat ging behoorlijk moeizaam, er kwam geen druppel uit, maar ik heb het doorgezet en pas toen mijn tepels er ongeveer af hingen kwam het op gang. Dat heb ik nooit meer losgelaten. Over die eerste hapjes heb ik heel veel research gedaan. Kinderen mogen geen gewone groente eten, daar zit heel veel sulfiet in, wist je dat? Puur gif. Ook de groente van de natuurwin- kel vertrouwde ik niet, dus ik ben zelf een moestuin begonnen. Die heb ik eerst helemaal leeggespit, want ja, er kan wel een giflekkage ooit hebben plaatsgevonden op die aarde. Daarna heb ik de grond vol laten storten met aarde die ik zelf geselecteerd heb van een stukje land in de Weerribben. Nou, en uit die vruchtbare grond haal ik nu de mooiste groente voor mijn kinderen.

Ik zoek nog een leverancier die om Zuid-Amerika heen zeilt, want dat Panamakanaal zit me toch een beetje dwars, je weet niet wie dat gegraven heeft, het is in ieder geval geen natuur! Voorlopig is dit het beste dat ik kon vinden. We hebben overigens geen computers in huis, zie je, vanwege de straling, dus voor research ben ik toch aangewezen op de verhalen van kennissen. Bellen is voorlopig ook een dingetje want we hebben het idee dat de suikerzakjes die we op de stopcontacten hebben gelegd, hun werk niet doen. Vandaar dat we even zijn gestopt met elektrische apparaten. O, ik moet nu ophangen hoor, ik bel je met de vaste lijn van mijn moeder en ik moet nog langs de groentetuin. Als je nog vragen hebt stuur je dan even een kaartje? Dank je wel!’