Via goedbedoelde filmpjes controleert Anne onwillekeurig de oppas
Als Anne haar kinderen ergens dropt, of dat nou bij opa’s en oma’s is of bij de buren, doet ze dat in vol vertrouwen en zonder zorgen. Maar van wat ze vervolgens op de goedbedoelde toegestuurde filmpjes en foto’s ziet gebeuren staat haar hart soms stil.
Mijn kinderen zijn vaak bij anderen zodat mijn vriend en ik kunnen werken of (héél soms) samen uit kunnen. Opa’s, oma’s, buren, de oppas en de kinderen zelf, alle betrokkenen vinden die oppasafspraakjes leuk. Ik vertrouw iedereen waar we ze heen sturen volledig en wil ze ook vooral niet het gevoel geven dat we ze controleren of dat het allemaal precies op onze manier moet gaan. In eerste instantie ben ik dan ook blij als ik filmpjes of foto’s toegestuurd krijg waarin te zien is hoe het met de kinderen gaat. Maar alle goede bedoelingen ten spijt, regelmatig zie ik juist op die filmpjes dingen die me de haren te bergen doen rijzen.
In de categorie ‘Zou ik zelf anders doen, maar vooruit’:
1) Tv kijken tijdens het eten
Vele toegestuurde filmpjes laten een afwezig kauwende peuter zien. De blik strak gericht op Bumba of een ander kinderprogramma. Tv kijken tijdens het eten, dat mag bij ons niet. Als ze eten, eten ze. Tv kijken mag soms, buiten etenstijden. Maar goed, echt kwaad kan het absoluut niet, dus daar zeggen we zeker niets van.
2) Spelen tijdens het eten
Spelen en eten zijn naar mijn mening, net als tv kijken, twee verschillende dingen. Speelgoedjes moeten hier thuis dan ook van tafel tijdens het eten. Zo niet bij veel anderen waar ze komen, als ik de foto’s moet geloven. Maar net als bij tv kijken tijdens het eten, gevaarlijk is het niet, dus wat maakt het uit.
3) Suiker te eten of drinken geven
Bij ons krijgen ze de eerste jaren in principe geen suiker. We eten het zelf nauwelijks (de 10 kilo chocoladepepernoten van afgelopen periode niet meegerekend) en zouden het nooit speciaal voor de kinderen kopen. Als de peuter blij poseert met een muffin in haar hand, moet ik dan ook even wat wegslikken. Maar goed, ik weet ook nog wel hoe leuk het vroeger was om, als we bij opa logeerden, de hele dag cola te drinken. Iets wat van mijn ouders nooit gemogen zou hebben, dus vooruit.
In de categorie ‘Hallo, dat dóe je toch niet?’
4) Lang in een vieze luier laten lopen
Ok, dit zien we dan niet op een filmpje of foto, maar vooral bij thuiskomst. Hoe vaak we ook vertellen dat de luier regelmatig verschoond moet worden, rode, pijnlijke billen bij thuiskomst zijn bijna standaard. Iets wat ze verder bijna nooit hebben. Gggrrrrr.
5) Koemelk geven als ze verkouden zijn
Bij verkoudheid geven wij ze (wegens slijmvorming) geen melkproducten. Het was dan ook even slikken om de snotverkouden peuter een flesje melk naar binnen te zien klokken bij de oppas. Ik twijfelde of ik het zou zeggen (want ze gaat er zeker weten niet aan dood), maar kon me toch niet inhouden.
6) Olijven met pit aan een dreumes geven
Wat eet ze nóu? Olijven? Prima. Maar met een pit er in? Aarrhhggg, leeft ze nog?!
In de categorie ‘Ben je gék geworden?! Ik kom ze nu halen!’
7) De riemen van het autostoeltje te los afstellen
Een vrolijk filmpje vanuit de auto dat de kinderen op weg zijn naar het oppasadres. Maar wat zie ik nou, die riemen hangen los om haar schouder! Levensgevaarlijk! Dat moet veel strakker!
8) Het verkeerde autostoeltje gebruiken
Ook weer een goedbedoeld filmpje vanuit de auto. Maar reken maar dat ik die nacht wakker heb gelegen toen ik daarop zag dat de peuter in een autostoeltje zat waar ze nog minimaal een jaar te jong voor is. Míjn god. Wat er niet had kunnen gebeuren, ik moet al huilen als ik er aan denk. En ja, net als punt 7 hebben we dit zéker weten wel aangekaart.
Lees ook: Spoedcursus: omgaan met de oppas doe je zo
