Van veelvreter naar kieskeurige eter: zo voorkom je frustraties aan tafel

Elke ouder doorloopt dit eetproces op een zeker moment. Je slooft je uit in de keuken om een verantwoord maaltje te bereiden en die kleine directeur haalt zijn neus ervoor op. Met een beetje pech schraap je daarna de resten van het plafond. Naast de frustratie die je op zo’n moment ervaart, is er ook de achterliggende zorg of je kind wel genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt. Zeker als de fase van kieskeurig eten of zelfs helemaal niet eten te lang duurt. 

Drang naar autonomie
Volgens specialisten gaan veel kinderen tussen de leeftijd van 2 en 6 jaar door een fase van kieskeurigheid. De een heeft een ding met kleding, de ander moet niets meer weten van jouw kookkunsten. Volgens Jill Castle (kinderdiëtiste) heeft dit te maken met een drang naar autonomie. ‘Peuters willen anatomie over hun lijf. ‘Als je een kieskeurige eter in huis hebt, betekent dit meestal dat je kind door een ontwikkelingsfase gaat,’ aldus Castle. Een sprong dus. Die kennen we allemaal nog wel. De oplossing? Accepteren en doorgaan. Uiteindelijk heb je namelijk veel minder invloed op wat je peuter eet dan je zelf zou denken én willen.

Tips hoe je om kunt gaan met een kieskeurige eter
Gelukkig hebben we ook nog wat nuttige tips.

Geef het juiste voorbeeld. Open deur? Zeker. Maar geef het vooral niet op om diverse en gezonde maaltijden voor te zetten. Hoe vaker je iets voorzet, hoe normaler het prakje voor een kind wordt. Dat zorgt er dan weer voor dat ze sneller geneigd zijn het toch een keer te proberen. Hoe vroeger je hiermee start, hoe effectiever. Doe daarnaast vooral voor welk gedrag je wil zien. Als je zelf niet iedere dag groente en fruit naar binnen schuift, waarom zou je peuter dit dan wel doen?

Houd het simpel en herkenbaar. Volgens Castle (weer die diëtiste) zijn kinderen suckers for colour. Dus prop zoveel mogelijk kleur in de maaltijd en houd het herkenbaar. Stop dus niet alles in de blender om groente te verstoppen, want hoe aantrekkelijk is groenbruine smurrie voor jou?

LEES OOK: Wetenschappelijk bewezen: een kater hebben als je kinderen hebt is de hel

Speel geen spelletjes. Hoe meer jij de focus legt op wat en hoeveel je kind eet, hoe meer tegengas je zal ervaren. Probeer neutraal te blijven en laat je niet verleiden tot omkoperij of boos worden.

Praat niet over het eten. Kieskeurig eten gaat vaak niet echt over het eten, maar meer over of je kind het leuk vindt om aan tafel te komen. Stel je eens voor dat een tafelgast jou continu vraagt waarom je iets op je bord niet eet en hoeveel hapjes broccoli je nog lust. Maak het een doel om niet over eten te praten. Ga voor een vragenvuur over hoe de dag was en betrek iedereen aan tafel.

Onderdeel van de maaltijd. Het wil weleens helpen om je kind wat meer onderdeel van het proces voorafgaand aan het eten te maken. Dus maak samen een boodschappenlijstje, laat je kind de boodschappen in het mandje leggen of laat hem een keer in de pan roeren. Wat een feest.

Helpt dit allemaal niet? Dan kun je altijd nog een alternatief aanbieden. Want naar dromenland zonder eten, daar heb je ook jezelf mee. Geen zin om ‘s nachts nog achter het fornuis te staan? Bied dan een verantwoord en saai alternatief. Denk: boterham. En niet: Airfryer. 

Als ouder herken je meteen deze mantra: alles is een fase. En groeit je kleine er dit keer niet uit? Troost jezelf dan met de gedachte dat ze vanzelf geen hulp meer nodig hebben met het bereiden van hun eigen menu. Even doorbijten nog. 

Lara Steenvoorden

Lara Steenvoorden (1988) is hoofdredacteur bij Me-to-We. Een tikkie Aziatisch en een beetje boel Brabants, maar boven alles moeder van ‘de directie’: Rijk (3) en Lex (2). Een paar keer per week schrijft ze over co-ouderschap, het leven als vrijgezel en over alle chaos die hierbij komt kijken.