Hoe ik een overdosis bolletjes nam op de parkeerplaats van de supermarkt

14.06.2022 18:00

Franke was zo geschrokken van de laatste keer dat ze haar kinderen meenam naar de buurtsuper, dat ze maar eens in haar eentje ging. En het was de hemel op aard – ook al werd ze er kotsmisselijk van.

LEES OOK: Oooooooh! Deze 10 sneaky dingen doen echt alle ouders

Het was zaterdagavond. Het was 19.30. Ik had zin in een uitje. Een paar minuten me-time. Even weg van man en kinderen. Even in mijn eentje. Ik overwoog de kroeg, maar allenig een wijntje wegtikken en weer terug naar huis vond ik een treurig idee. Bovendien leek het me niet verstandig aangezien ik een dikke kater had. Een wijn erbovenop zou de boel vast alleen maar erger maken. Toen overwoog ik een wandeling, dat zou vast die kater aanpakken, maar ik was zo moe. Zó moe. Tot slot dacht ik aan een boekje lezen op bed, maar vermoedde dat ik dan subiet in slaap zou vallen – nog voor de kinderen. En als iets wel genant is, is het in slaap vallen vóór de kinderen naar bed gaan. Bovendien had ik honger, zin om te knabbelen, zin in haring, een kapsalon of broodje döner kip, Vifit, chocola. Dus hakte ik de knoop door: ik ging wel even naar de supermarkt, terwijl manlief de kinderen op bed zou leggen.

Ik nam de auto, parkeerde helemaal boven in de garage, op het dak. Pakte een mandje. En, wat een openbaring: ik kon zowaar boodschappen doen. Ik kon om me heen kijken, drie minuten naar een flesje balsamico staren zonder het risico te lopen dat een van mijn kinderen ergens aan het rellen was. Ik zuchtte eens diep, bekeek op mijn gemak alle dingen die ik al tijden niet had gezien in het wild. Zoals perziken, kersen, en al die andere verse producten die ik online niet kon bestellen. Ik vulde mijn mandje met de lekkerste dingen, struinde pad na pad af op zoek naar nieuwe ontdekkingen, spannende avonturen. En toen, toen kwam ik terecht in het schap met ontbijtdingen. Daar stond-ie: een pak hagelslag, maar dan met chocoladebolletjes. Het water liep me spontaan in de mond. Ik griste een doosje mee onder het mom van ‘leuk voor de kinderen’ en als een kind zo blij huppelde ik naar de kassa, betaalde, huppelde door naar de auto.

Buiten was het heerlijk weer. De zon scheen. De parkeerplaats was volkomen verlaten. Ik hoorde vogeltjes kwetteren. Het was zo mindful en yoga, ik werd er intens zen van. Namasté, fluisterde ik tegen het universum. Ik laadde mijn boodschappen in, pakte de hageltjes uit de boodschappentas, gooide de achterklep dicht. Ik bleef nog even om mee heen kijken. Ademde diep in, diep uit. Ik nam plaats op mijn stoel, de hageltjes in mijn hand. Maakte de doos open. Peuterde er wat bolletjes uit. Ik zette een muziekje op en voelde me totaal gelukkig, op dat moment, op die plek, helemaal in mijn eentje. Ik peuterde nog wat bolletjes los, maar vond het niet snel genoeg gaan. Dus goot ik de inhoud rechtstreeks in mijn mond. Dit was zo gelukzalig, zo fantastisch, ik wilde meer en meer en meer. Wat een rust, wat een chocoladeverrassing, wat een heerlijkheid. Ik goot en goot tot ik kotsmisselijk was en trilde van de overdosis suiker, keek op de klok, bedacht dat de kinderen diep in slaap zouden zijn en startte de auto. Ik was daar, in het moment, helemaal senang met mijn omgeving, ik dacht niet aan morgen, aan gisteren, aan mijn vermoeidheid, aan alles, ik WAS. En ik wist één ding zeker: hoe mijn leven er ook vanaf dat moment uit zou zien: volgende week had ik weer een date. Zelfde tijdstip, zelfde plek. Ik keek er nu al naar uit.

Meer lezen van Franke of op zoek naar een geweldig kraamcadeau?

Tof als kraamcadeau of gewoon voor jezelf: bestel hier de boeken van Franke.