Als je moeder wordt, blijf je dezelfde persoon (dus: laten we elkaar niet afzeiken!)

06.09.2020 18:30
moeder, veroordelen

Vorige week stond er een filmpje op de Huffington Post van een hoogzwangere paaldanseres die voor de bevalling nog één keer haar hoge hakken en sexy pakje aantrok om lekker los te gaan, zwierend rond de paal. In eerste instantie gruwde Femke van wat ze zag. Want nee, het is niet haar cup of tea, zo’n opgeblazen zwangere die daar een partij sexy staat te doen. Maar toen besefte ze dat ze deed wat ze verafschuwt  anderen: iemand beperkingen opleggen vanwege haar (aanstaande) moederschap.

Er kwam nogal wat kritiek op het filmpje van de zwangere Australische paaldanseres Jill McLean (hieronder te bekijken). Mensen zeiden dat het onrespectvol gedrag was ten opzichte van haar lichaam en haar baby, maar ze liet zich niet uit het veld slaan door alle negativiteit en zei dat ze besefte dat het nog steeds een taboe is om paaldanseres te zijn en al helemaal als je in verwachting bent, maar dat ze juist door te blijven paaldansen aan haar zoon wil laten zien dat ze een sterke en gepassioneerde vrouw is die doet wat haar gelukkig maakt. Omdat een gelukkige moeder zorgt voor een gelukkig kind.

Hier valt natuurlijk helemaal niks op af te dingen, maar toen ik onderstaand filmpje bekeek, kreeg ik toch even de kriebels. Het is zegmaar niet zo mijn ding. Ik kan überhaupt niet tegen vrouwen die hun sexyness er nogal dik bovenop leggen en als je dat doet als je zwanger bent dan kan ik er al helemaal niet bij. Heel even had ik de neiging om er een paar rotopmerkingen over te maken waardoor ik een oordeel over deze vrouw zou geven, maar net op tijd kon ik mezelf tot de orde roepen. Want wie ben ik om te zeggen dat deze paaldanseres zich niet sexy mag gedragen of niet sexy mag dansen terwijl ze een kind draagt. Als dat is wat je nu eenmaal doet. Als dat is wat je maakt. Dan hoef je dat niet te verloochenen op het moment dat het moederschap in zicht komt.

Het is voor mijzelf één van de moeilijkere dilemma’s waarmee ik kamp sinds ik moeder geworden ben. Ik dacht dat ik door de geboorte van mijn kind een heel ander mens zou worden. Rustiger, verantwoordelijker, iemand met minder behoefte aan tijd voor zichzelf, niet meer zo bezig met de goedkeuring van anderen zoeken of met de hort op gaan. Iemand zoals tsja…mijn eigen moeder. Maar waar je ook gaat: of je nou in een depressieve single-periode zit of binnen vijf jaar drie kinderen gebaard hebt, feit is dat je altijd jezelf meeneemt.

En zoveel verander je dus niet. Niet met de jaren én niet door het moederschap. Ben je iemand die nogal de neiging heeft om wat egocentrisch in het leven te staan, zoals ik, dan zul je als moeder nog steeds heel hard je best doen om ook aan je eigen lusten toe te komen. Natuurlijk, je kind is ontzettend belangrijk, belangrijker dan wie dan ook, maar ben je geen wegcijferig type dan zul je dat van het moederschap ook niet worden.

Er zijn vrouwen die een gezin hebben en zich vervolgens niet meer kunnen voorstellen dat ze zonder dat gezin een paar dagen weg gaan, omdat ze dan heimwee krijgen. Ik ging er vanuit dat dit is wat het moederschap automatisch met je doet. Maar dat is dus niet zo, heb ik ervaren: je bent wie je bent. Ik kon me van tevoren niet voorstellen dat ik een moeder zou worden die elke dag foto’s van haar kind op Facebook zou zetten of haar profielfoto zou veranderen in dat van haar kind….en dat ben ik niet geworden. Ik kon me van tevoren niet voorstellen dat ik zo’n type zou zijn die op elk feestje alleen maar over haar kind zou praten….en dat doe ik (volgens mij) niet. Het is niet zo dat ik, omdat ik nu moeder ben, nooit meer dronken thuis kom (cq de volgende ochtend een kater heb) of dat ik nu nooit meer keiharde grappen maak over seks. Dat hoort nu eenmaal bij mij en het feit dat ik moeder ben geworden verandert daar niks aan.

Wat ik dus maar wil zeggen is: Hoera voor paaldanseres Jill McLean, die zich, ondanks het feit dat mensen vinden dat ze nu ze moeder wordt ‘normaal moet gaan doen’ niet conformeert, maar gewoon lekker zichzelf blijft.

Lees ook: Wat je niet hoeft te pikken van kraamvisite