Ik zal het nooit meer doen: 2 afspraken op 1 dag…

10.10.2014 12:00

Column! Inge Bruins schrijft over haar leven als moeder. Notitie aan mezelf: niet meer doen. Twee afspraken op een dag, gewoon NIET meer doen. Want dit is hoe zo’n dag er ongeveer uitziet. 

Tussen de middag zou ik naar vriendin X toe gaan. Met baby. Naar Utrecht. Dan ben ik ’s ochtends al lichtelijk gestressed dat ik op tijd onder douche spring, m’n kind 3 keer voedt en verschoon, hoop dat het niet onverwacht nog een keer verschrikkelijk poept en ohja, ondertussen ook alvast boodschappen doen voor het avondeten.

Tot dusver verliep het allemaal voorspoedig.
Auto ingepakt (= 3 keer de trap op en neer lopen met maxi cosi, luiertas en andere belangrijke dingen) en op weg. Normaal gesproken slaapt JJ altijd heel zoet onder het rijden. Dit keer kwam de zon tijdens de hele A27 van rechts, wat een behoorlijk mopperend kind opleverde omdat ze natuurlijk half verblind werd. Ineens snapte ik die bespottelijke Woezel en Pip raam-dingen en nam me voor deze nu toch ook eens aan te schaffen.(Maar dan wel zonder Woezel en Pip.) Vriendin X had thuis al een lekkere lunch klaarstaan en die konden we nuttigen met slechts 3 keer van tafel opstaan. Fijn dus.

Uiteindelijk had de Kleine Mevrouw het toch niet heel erg naar haar zin en omdat de poging om buiten te wandelen ook niet helemaal aansloeg, vertrokken we rond 16.00 weer.
Ik wist dat dit het verkeerde tijdstip was, echt waar. Maar volgens mij bestaat er geen goed tijdstip om van Utrecht naar Gorinchem te rijden. Met het zweet op m’n bovenlip zat ik de file uit en hoopte ik vóór het ik-wil-NU-eten-mama moment thuis te zijn. Bij thuiskomst begon eigenlijk het circus van de dag pas. Een kind eten geven, verschonen en in bed stoppen was één ding. Maar die visschotel was iets heel anders.

’s Ochtends op de markt had ik namelijk bedacht dat het hoog tijd was om weer eens iets verantwoords op tafel te zetten. Dus, met het autozweet nog onder m’n oksels heb ik een flinke zalm in stukken gehakt, groenten gesneden en een ovenschotel in elkaar geflanst, waarbij ik tussendoor met het vis aan mn handen nog even naar boven rende om het kind te troosten en die verschrikkelijke I love mama speen weer in het bekkie te duwen. Precies toen manlief thuiskwam deed ik het deurtje van de oven dicht waarbij ik probeerde zo geïnteresseerd mogelijk te vragen hoe zijn dag was.

Maar ondertussen dacht ik: shit, ik moet over een uurtje weg naar vriendin 1 t/m 6 (die van de scones inderdaad) en ik moet nog douchen en eten en wachten tot die **schotel klaar is. Terwijl ik eigenlijk wílde denken: mag ik op de bank gaan liggen en daar alsjeblieft nooit meer vanaf komen?

Ja, en precies toen stelde mijn man die vraag, die ik zelf heel veel weg probeerde te duwen: “Vind je dat handig, twee afspraken op één dag?”

Ik slikte alle frustraties van die dag in, gaf een harde grom en hervatte mezelf. “Ja hoor, gaat perfect”.

 

 

Foto: iStock