“Kijk, twee lelijke wijven die denken dat ze knap zijn.”

Een vrouw naroepen op straat? Dat wil de VVD verbieden, werd gisteren bekend. Barbara en Femke vinden het een slecht idee, want vorige week nog kregen ze toch een rotopmerking naar hun hoofd! Nu pleiten ze dus voor meer ouderwets geflirt op straat, en graag veel complimentjes voor hardwerkende jonge moeders op straat! 

Beste bouwvakker,

Ik fietste samen met mijn collega Femke naar een afspraak. Het was op een doordeweekse dag, we hadden de hele dag hard gewerkt, daarna snel een boterham gegeten en nu zaten we op onze moederfietsen – zitje voorop, zitje achterop – lekker met elkaar te praten. Femke droeg een spijkerbroek met een t-shirt, ik een jurk die ik al drie dagen aan had, met daaronder mijn favoriete hoge hakken. We passeerden een groot pand dat net verbouwd werd, en toen gebeurde het.
Daar stond jij, een bouwvakker.
Een lelijke vent van 50.
En weet je wat je zei tegen je collega’s die net als jij onder het stof zaten?
“Kijk, twee lelijke wijven die denken dat ze knap zijn.”
Báf.

“Femke!” gilde ik. “Hoorde je dat?!
Maar Femke zei: “Euh wat? Later graag. We hadden het over onze afspraak zo.”
Ze had gelijk.
Natúúrlijk had ze gelijk.
Hoe kon ik hier zo door geraakt worden?

Gelukkig, beste bouwvakker, hadden we wel wat meer aan ons hoofd dan jouw nare woorden. Er moest een nieuwe site komen, er moest worden gesproken over inkomsten. We spraken met onze zakenpartners, echte internet diehards die vol lof waren over onze site, die zo leuk was en slim en ga zo door. We maakten plannen en verlieten het pand met vlinders in ons buik.

We dronken nog een kop koffie op het terras, waar een knappe nicht een gesprek met ons aanknoopte en ons kusjes gaf bij het afrekenen. Toen ik thuiskwam trof ik daar mijn man die al aan het koken was, en me dicht tegen zich aandrukte in herinnering aan de seks van de avond ervoor, de kinderen vlogen me om de hals, ik voelde me gelukkig – zelfs vele malen gelukkiger dan toen ik 20 was, en jij mij nooit had durven aanspreken (ik was toen heel knap!!).
Ik zou je met één dodelijke blik hebben uitgeschakeld.

Maar daarna gingen de kinderen slapen. Mijn man was inmiddels vertrokken naar de bioscoop, en ik ging lekker in mijn joggingbroek op de bank liggen.
En opeens báf, was jij weer terug.
Je spookte door mijn hoofd: wat had je gezien?
Lelijk waren we. En kennelijk zelfverzekerd, want we dachten dat we knap waren. Of misplaatst enigszins mooi gekleed – mijn hoge hakken moeten in jouw ogen waarschijnlijk een vlag op een modderschuit.
Ik kookte opeens van woede.
Wie ben jij, die lelijkerd van een vent die een oordeel over ons had? Ja, we zijn geen 20 meer. Maar als ik naar Femke kijk, zie ik een heerlijke vrouw met een goed figuur en een prachtige lach vol witte tanden. Waarom zie jij dat niet?
Of was het alleen op mij gericht?
Dat ging ik natuurlijk denken.
Ja, ik moet ook wat meer aan sport gaan doen. Alleen maar flink fietsen is niet genoeg! Al die bruine boterhammen van vanmiddag met mayonaise nog wel! Dat kan echt niet meer! En had ik nou alweer mijn bord pasta echt helemaal leeg gegeten..?
Ik voelde me doodongelukkig. Alweer bijna net zo ongelukkig als toen ik 20 was. Ik verlangde opeens zo terug naar mooi zijn en jong!

Maar daarna werd ik kalm. We zijn overgevoelig, bedacht ik me, voor alles wat mensen van ons vinden. En ik had net gisteren mezelf een lesje Zen gegeven.

Opeens realiseerde ik me dat jouw waarheid ook maar een deel van het verhaal is. Ik heb een man die van me houdt en kennelijk gisteravond iets moois in me zag. Ik weet niet of Femke de laatste dagen nog iets met Reinier heeft uitgespookt, maar ik heb deze week vaak genoten van haar prachtige lach.

En jij? Is er een lieve vrouw die voor je zorgt? Kindjes die naar je verlangen als je aan het werk bent? Ach, laat ik maar hopen dat jij ook iemand om je heen hebt die iets moois in je ziet.

Maar de kans is groot dat je gewoon indruk wilde maken op je collega’s, zonder je af te vragen wat dat zou doen met die twee passerende vrouwen (die er vast beter uitzien dan je eigen wijf, als je die al hebt, HA!).
Daarom zou ik voor nu ik graag tegen je willen zeggen (mijn standaardtekst voor dit soort situaties die ik echter nog nooit op tijd heb weten te gebruiken…): “Nee gast, jij trekt volle zalen!”

Zo.

Niet heel Zen, maar wel lekker! Voel me gelijk een stuk beter.

O ja; en mocht je het niet kunnen laten, vrouwen naroepen op straat, ga dan weer gewoon lekker ouderwets met ons flirten. Toen we 20 waren zagen we je niet staan, nu maak je kans op een stralende glimlach!

Dus VVD: nog even wachten moet die boetes!

Groet,

Barbara

Foto: Thinkstock.