Brief aan Nienke van Z@ppelin: houd vol, dat goede werk!
Namens alle ouders van Nederland wil Renée Z@ppelin-presentator Nienke even hartelijk bedanken voor de vrije tijd die ze haar geeft. En vooruit, ook een hart onder riem steken, want je zou maar al die kloteliedjes moeten zingen…
Lieve Nienke van Z@ppelin,
Wij kennen elkaar niet, maar je bent wel onderdeel van mijn gezin. Dankzij jou kan ik soms een kop thee drinken mét koekje. En heb ik nog tijd om te kauwen ook. In alle rust.Dat hebben moeders soms nodig. Ik weet niet of je zelf al kinderen hebt en realiseert hoe bijzonder jij voor ons bent. Zo niet, bij dezen.
LEES OOK: Waarom ik het burgerlijke leven helemaal de bom vind
Ik kan mijn kind naar jou en je liedjes laten kijken, zonder me schuldig te voelen. Nou ja, oké, iemand heeft ooit bedacht dat tv kijken niet goed voor ze is. Als het dan moet, maximaal twintig minuten per dag. Even serieus? Is er iemand onder de 55.000 likers van Me-to-we die dat dagelijks haalt? Nou, laat ik de eerste zijn om toe te geven dat wij daar echt no way onder blijven. Afhankelijk van hoe hard moeders het nodig heeft, mag mijn kleuter wat mij betreft wel één of twee uurtjes lekker voor de buis hangen. Natuurlijk, naast het buiten spelen en het nodige ren- en vliegwerk tijdens een ochtendje op het kinderdagverblijf. Wanneer hij met zijn dino’s speelt – zijn favoriete ding om te doen – moet ik altijd de T-rex zijn. Of de Diplodocus met zijn lange nek, of de botsdino, die eigenlijk anders heet maar waar hij de naam nog niet van uit kan spreken. Ik ben 32 jaar, mensen, ik heb geen zin meer om de hele dag dinootje te spelen. Leg dat mijn bijna 4-jarige maar eens uit. Dat niet iedereen dat het ultieme vindt. Oké, soms geeft hij toe. Dan mag ik een koe zijn of een varken uit zijn boerderij. Dat ik daar ook geen zin in heb, gaat er bij hem echt niet in.
Dus ben ik vaak degene die met het idee komt om tv kijken. Hij kijkt me dan ook altijd zo aan alsof hij het echt een briljant plan vindt. Ja! Hoe komt ze erbij? Dan kruipt hij lekker met een dekentje op de bank en is een uurtje stil. Een goddelijk uurtje. En naar Nienke kan hij kijken zonder dat ik bang hoef te zijn dat ik even wegloop en er opeens een zuivering aan de hand is op tv, met pistolen en gebalde vuisten. Een opstand tegen de gevestigde orde, geleid door superhelden.
Dus lieve Nienke. Stap alsjeblieft nooit over naar een commerciële zender voor meer geld of een betere pianist. Wat als er een ander, waarschijnlijk jonger meisje komt die mijn zoon niet leuk vindt? Want die heeft vast niet van die prachtige rode haren. Wat dan? Dan zit ik met de gebakken peren. En zoveel andere moeders. Houd vol. Het zal voor jou ook niet gemakkelijk zijn om al die kloteliedjes keer op keer te zingen. Op een grote paddenstoel, op een houten bruggetje, in een groen, groen, groen, groen, knollenland. Waar het zich ook afspeelt, al die liedjes zijn uiteindelijk één pot nat. Dus bij dezen een hart onder de riem. Een schouderklopje om je te helpen weer door te gaan. En het goede werk te blijven doen wat je doet. Het leven van vaders én moeders in Nederland een stukje mooier maken. Dank, namens ons allemaal.
