Nee, de meester is geen pedofiel – hij houdt gewoon van kinderen

14.07.2019 18:30

Er is een groot tekort aan mannen in de kinderopvang en op scholen. Dat is nadelig voor de ontwikkeling van kinderen, die gebaat zijn bij mannelijke rolmodellen. Maar mannen die met kinderen werken, dat is toch geen zuivere koffie? Vala zegt: mensen, doe niet zo hysterisch.

Laatst hadden mijn kinderen kijkles bij zwemmen en stond ik als trotse moeder vooraan om foto’s te maken. Foto’s die ik daarna deelde met vriendinnen. Waarop een van hen geschokt uitriep: ‘Jemig, staat die badmeester daar nou gewoon in z’n speedo? Dat kan toch niet?!’ Verbaasd keek ik nog eens naar de foto’s. Inderdaad, de man die mijn dochter zwemles geeft doet dat in een speedo. Het was me niet eens opgevallen. Of in ieder geval: ik had me niet gerealiseerd dat dat raar is. Of ongepast. Maar kennelijk had ik de zedenpolitie moeten bellen, want in zo’n klein broekje in de buurt van kinderen komen is blijkbaar pedofilie. Zwemleraren horen tegenwoordig les te geven in wetsuits, aldus mijn vriendin. Zodat er geen huidcontact is tussen leraar en kind. Mijn kaak lag op mijn enkels. Want kom op, overdrijven is ook een vak.

LEES OOK: Papa mag niet minder werken. Of wil papa dat liever niet?

Panisch over pedofielen

Natuurlijk weet ik dat er mannen zijn die vreselijk nare dingen met kinderen doen. We waren allemaal geschokt door Robert M. en we kennen allemaal de verhalen van coaches van sportclubs wiens liefde voor kinderen wat al te groot blijkt te zijn. Ik zeg ook niet dat we daar niet alert op moeten zijn. Of dat soort dingen moeten bagatelliseren. Maar laten we realistisch blijven: niet alle mannen die graag met kinderen werken zijn kindermisbruikers. De meeste mannen die graag met kinderen werken, werken gewoon graag met kinderen. Verder niks. Maar omdat we de laatste jaren steeds panischer worden over potentiële pedofielen durft het toch al zo schaarse aantal mannen dat een baan in de kinderverzorging ambieert het beroep van hun keuze niet meer uit te oefenen. Je hoeft als man namelijk maar een keer te lang naar een kind te kijken of je hebt al een zedenclaim aan je broek hangen. En van dat stempel kom je je leven lang niet meer af.

Wijvengedoe

Een kleine rondvraag langs verschillende ouderkoppels leverde een unaniem oordeel op: we willen geen mannen in de buurt van onze kinderen. Mannelijke crêcheleiders, oppassen, zwemleraren, we krijgen er een unheimisch gevoel van. Ook als daar helemaal geen aanleiding voor is. Ik word daar verdrietig van. Verdrietig van het gebrek aan vertrouwen dat we hebben in mannen. Verdrietig van de angst die ons de laatste jaren is aangepraat. Verdrietig van de stereotypen en vooroordelen waarin we zijn gaan geloven. Ik zou willen dat mijn kinderen meer mannen in hun leven hadden. Al dat wijvengedoe de hele tijd vind ik helemaal niet zo goed voor ze.

Mannelijke perspectieven en benaderingen

Vrouwen zijn nou eenmaal anders dan mannen, benaderen kinderen anders, gaan anders met ze om. Als dat het enige is wat ze krijgen, is dat wat mij betreft nogal eenzijdig. Natuurlijk, ze hebben ook een vader, maar juist op educatieve plekken zoals de opvang en op school is het van belang dat ze ook te maken krijgen met mannelijke perspectieven en benaderingen. Omdat ze daarvan belangrijke en waardevolle dingen leren. Dingen die we onze kinderen nu onthouden door mannen die van kinderen houden bij voorbaat al aan de schandpaal te nagelen. Omdat we denken dat we daarmee onze kinderen beschermen. Maar wat we eigenlijk doen is ze benadelen.

De argwanende goegemeente

Ik ken meerdere mannen die goed zijn met kinderen. Die het ontzettend leuk vinden om met ze op te trekken en die ze heel wat zouden kunnen leren. Mijn zoon zou zeer gebaat zijn bij zo’n man in zijn leven. Maar allemaal zeggen ze dat het stigma hen tegenhoudt iets met hun liefde voor kinderen te doen. Dat ze bang zijn dat ze een verkeerde indruk wekken. Dat ze altijd het gevoel hebben op eieren te moeten lopen in de buurt van kinderen, omdat ze de ogen van de argwanende goegemeente in hun rug voelen prikken. En dat ze niet het risico willen lopen om op een bepaald moment met een enkelband door het leven te moeten omdat er een ouder is geweest die vond dat ze bij het fruitmomentje wel verdacht vaak Teuntje wilden helpen bij het pellen van z’n mandarijntje. Je baan verliezen is al erg genoeg, maar in dat geval ben je ook gelijk je hele leven kwijt.

Hokjes en ongefundeerde stereotypen

Ik vind het niet erg dat de zwemleraar lesgeeft in een speedo. Dat hij mijn dochter aanraakt als ze moet leren op haar rug te zwemmen. Zolang ik geen reden heb om te twijfelen aan zijn integriteit moet ik vertrouwen in hem hebben. Ik weet dat er niet altijd tekenen zijn. Dat misbruik soms jarenlang verborgen blijft. Maar mannen bij voorbaat al veroordelen gaat er niet voor zorgen dat dat soort dingen niet meer voorkomen. Het zorgt er alleen maar voor dat de toch al intolerante maatschappij waarin we leven nog intoleranter wordt. Dat we nog meer in hokjes en ongefundeerde stereotypen gaan denken en met nog meer wantrouwen tegenover elkaar komen te staan. Dat lijkt me ook niet goed voor onze kinderen. Mannen die van kinderen houden zijn niet per definitie pedofielen. Sterker nog, ik denk dat pedofielen geen mannen zijn die van kinderen houden, maar voornamelijk mannen die een groot probleem hebben. En aan mannen die echt van kinderen houden hebben we juist een groot gebrek. Want die liefde zouden onze kinderen goed kunnen gebruiken.

LEES OOK: Onderzoek wijst uit: werk en gezin combineren is onmogelijk – dus mama geeft het op.