Portret van Máxima als moeder: glamour, magnetrons en zaterdag op het hockeyveld

29.02.2016 00:15
maxima als moeder

Hoe vaak zou Maxima haar kinderen zien? Barbara zocht het uit. Conclusie: als ze in het land is, brengt Máxima de kinderen naar school, maar eigenlijk is ze bijna nooit thuis. Ze kookt nooit en zou niet zonder magnetron kunnen – maar op zaterdag zit ze altijd op het hockeyveld. Hihi

Máxima en Willem-Alexander hebben ieder jaarlijks zo’n 110 publieke optredens, variërend van een rode-loper-event, tot een bezoek aan een schooltje, van praten met een arme boer in Bangladesh, tot een toespraak voor de Verenigde Naties in New York. “Soms vliegen we van Bogota naar New York via Amsterdam, om de kinderen nog even te zien,” zei Willem-Alexander in een interview in Vanity Fair. “Maar als we met de kinderen zijn, doen we ons uiterste best om er ook echt te zijn. Tijdens vakanties, in de weekenden en bij het ontbijt.”

De meeste dagen van de week, als ze niet in het buitenland is, brengt Máxima de kinderen naar school. Dan begint de werkdag, vaak met een overleg. Eens per week, op maandagochtend, nemen zij en Willem-Alexander samen met vier medewerkers de week door op de Eikenhorst. Ze zitten dan in het kantoor van de villa. Dat is het moment waarop Máxima haar agenda bepaalt. Haar bezoeken overdag eindigen vaak rond half vier: als ze in het land is, probeert ze op tijd thuis zijn voor de kinderen.

De oppas haalt de kinderen van school, maar op sommige dagen moeten ze van alle hoeken van Wassenaar worden opgehaald, van feestjes, clubjes of gewoon een speeldate. De meisjes mogen in principe mee met andere kindjes, maar dan staat er wel een auto met een bewaker voor de deur. In de middag wordt ze weleens ingezet om de kinderen op te halen, zegt ze in een interview in Margriet: “Met andere moeders organiseer ik vaak een carpool. Die moeders zijn ook druk. Bellen mij soms ook met de vraag: kun je mijn dochter ophalen? Want ik zit nog in een vergadering in Zeeland. We helpen elkaar heel goed”, aldus Máxima.

Om vijf uur probeert ze thuis te zijn. Dat is het moment dat het personeel vertrekt, met uitzondering van het kindermeisje en de beveiliging, die in een apart gedeelte van de villa is gehuisvest. De kok is dan ook al weg. Er op dat tijdstip zijn, lukt natuurlijk vaak niet. Willem-Alexander heeft zich in een interview wel eens de slogan “lang leve de magnetron” laten ontvallen.

Máxima zei dat later zo: “Ik kook helaas weinig. Soms, een pasta voor de kinderen, een salade, barbecueën. Iemand anders kookt voor ons. Dat is heel handig. We warmen dus heel vaak op.”

Omkleden, eten, meisjes bellen
De agenda van Máxima in zomaar een week in april vorig jaar laat zien dat er voor koken inderdaad weinig tijd is.
Maandag 8 april heeft ze geen publieke optredens. Wel is er natuurlijk het wekelijks overleg op de Eikenhorst, dat met de naderende troonwisseling wel even in beslag zal nemen. En dan is er nog de toespraak voor de dag erop. Om half tien op dinsdagmorgen spreekt ze in het Amsterdamse Hilton een groot gezelschap toe wegens het vijfjarig bestaan van The Currency Exchange Fund. Woensdagavond rond half acht ’s avonds loopt ze over een rode loper in Amsterdam, met Beatrix en Willem-Alexander. Het Concertgebouw bestaat dan 125 jaar. De dag erop is een ongelofelijk heen en weer geren. In de ochtend verschijnt ze in Utrecht, bij de Week van de Ondernemer. Ze luncht in Den Haag, op Noordeinde, met bijna 30 ‘Uitblinkers’: Nederlanders die iets bijzonders hebben verricht. Tussendoor heeft ze een ontmoeting gehand met de president van Tanzania, die op staatsbezoek is. Die avond is ze weer in Utrecht, samen met koningin Beatrix en Willem-Alexander, waar ze de Vrede van Utrecht herdenken met een massaal toegestroomd publiek. Tussendoor omkleden, eten, de meisjes bellen. Uitslapen is er de volgende dag niet bij. ’s Morgens is ze alweer in Rotterdam, voor de dag Kansen voor Jongeren, van het Oranjefonds. En dan kan het weekeinde beginnen.

Spontane uitjes
Uit vele kleine nieuwsberichtjes blijkt dat er in het leven van de koning en koningin best wat ruimte is voor gewone uitjes. In het weekeinde zit Máxima steevast op de tribune van het sportveld, als Amalia een hockeywedstrijd heeft. Ook wil Máxima dan musea, winkelcentra en pretparken nog wel eens doen opschrikken met een spontaan bezoek, altijd gevolgd door twee DKDB’ers – Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging (spreek uit deekadeebee’er). In de winkelstraten van Wassenaar worden Máxima, Willem-Alexander en de meisjes regelmatig gezien. Ijsjes eten, koffie drinken, een bezoekje aan de HEMA. Ook wordt Máxima weleens gespot in de Amsterdamse Bijenkorf. Er was zelfs een incident dat ze haar klantenkaart niet bij zich had en bij de klantenbalie terecht kwam. Tegenover paleis Noordeinde staat een ijskarretje waar Máxima regelmatig met de meisjes wordt gezien. Ook verschijnt ze weleens in restaurant La Liguria, aan Noordeinde. Soms met haar gezin, soms eet ze er met vrienden na een werkdag op het paleis. Verder doken er drie jaar geleden foto’s op van Máxima die op een zondagmiddag in juni met Willem-Alexander het Dolfinarium in Harderwijk bezoekt. Een opgewonden forumbezoeker schrijft hierover:

“Vandaag naar het dolfinarium geweest. Onderweg van de parkeerplaats naar het dolfinarium liepen Máxima en Willem Alexander met de kinderen achter ons. In de toiletten stond ik op mijn dochter Kaya te wachten en Máxima op Alexia en ondertussen waren Amalia en mijn dochter Nova met een maandverbandapparaat aan het spelen. Máxima moest er erg om lachen en zei mij dat ze in de toekomst genoeg maandverband zou moeten halen. Ik vertelde dat ik hetzelfde zou krijgen met drie dochters.”

Winkelen met haar moeder
Tijdens de vakanties weten ze zich aan het publieke oog te onttrekken, dankzij de fotosessies die ze eraan voorafgaand houden. Minstens een keer per jaar gaan ze op wintersport in Lech, waar Willem-Alexander en Máxima een eigen huis betrekken vlakbij het Gasthof Post waar de koningin logeert. In vele interviews hebben ze gezegd dat ze dan eindelijk zelf koken. Er zijn ook de zomers in Tavernelle, het Toscaanse landgoed van koningin Beatrix. Om de twee of drie jaar vieren ze een paar weken lang kerst in Argentinië. Afgelopen kerst vloog Máxima nog voor de kinderen vrij waren van school naar haar geboorteland, om een paar dagen alleen met haar vrienden en ouders in Buenos Aires door te brengen. Ze is er winkelend met haar moeder gesignaleerd en gefotografeerd. Een paar dagen later vloog Willem-Alexander met de meisjes naar haar toe, hij in de eerste klas, de meiden in de toeristenklasse met een oppas. Het bleef niet onopgemerkt, want het KLM-vliegtuig zat vol persfotografen voor het fotomoment van hun vakantie. Ze brachten onder meer tijd door in skioord Villa La Angostura, waar het paar een huis heeft. De ouders van Máxima verbleven er ook. Haar vader zou eind januari 85 jaar worden, iets wat die dagen ongetwijfeld is gevierd.
Na de inhuldiging zal het leven van Máxima niet veel veranderen, verwacht ze zelf. Dat van haar man wel. In het tv-interview ter ere van haar veertigste verjaardag, zei ze het zo: “Mijn man wordt staatshoofd. Hij gaat het wat drukker krijgen, ik niet.”

Met de DS in huis
Tegen het einde van de tv-documentaire van de NOS ter ere van Máxima’s veertigste verjaardag vraagt de interviewster aan Máxima: “Kijkt u wel eens naar uw oudste dochter Amalia, en denkt u dan: wat staat haar nog te wachten?” Er volgt een lange stilte, en dan een formeel antwoord. Maar het gezicht van Máxima spreekt boekdelen.
Drie jaar later, in het laatste interview, is die kwetsbaarheid verdwenen. “Amalia beseft zich heel goed dat zij straks aan de beurt is,” zegt ze erover.
Willem-Alexander vult haar aan. Lachend: “Haar eerste vraag was: hoeveel jaar ga jij het doen? Alsof ze vast een streep in haar agenda wil zetten.”
Dan vraagt de interviewster de dan 9-jarige Amalia of ze iets gaat kopen voor de verjaardag van haar moeder. “Ik denk iets maken, want ik spaar voor iets. Misschien kan ik wel iets voor haar kopen, maar dat is zonde voor mijn geld.”
Ze aarzelt even en zegt dan zoals alleen een kind dat kan doen: “Want mama wil natuurlijk niet dat ik de hele nacht met de DS in huis zit.”
In een volgende scène vraagt de interviewster aan Máxima: “Kijkt u wel eens naar uw oudste dochter Amalia, en denkt u dan: wat staat haar nog te wachten?” Er volgt een lange stilte, en dan een formeel antwoord. Maar het gezicht van Máxima spreekt boekdelen.

 

Dit verhaal maakte ik vorig jaar voor Vogue. Voor Koningsdag 2014 heb ik het geactualiseerd.