Toen ze nog geen kids had vloog Renée de hele wereld over voor vakanties. Nu wil ze dat tropische gevoel, maar dan zonder 9 uur in een vliegtuig te hoeven zitten. Ze ontdekte: dat bestaat!

Laatst liet ik een vriendin het fotoboek zien van toen we nog op Curacao woonde. Het zag er op de foto’s zo idyllisch uit. Vooral die foto’s van onze, toen nog baby, op het strand. Speentje in, badcapje om. Zo schattig! Zij riep natuurlijk meteen van: aaah! En ik wilde terug. Toen legde mijn man een stukje realiteit op tafel. In dat fotoboek zaten namelijk geen foto’s van de muggenplaag, van de agressieve leguanen in onze tuin en de uren die het vliegen was. Oke, waar. Allemaal waar. Maar het verlangen naar dat tropische gevoel bleef. Voetjes in het zand, kindjes met een emmer en een schepje langs de waterkant en lekker vis eten. Mijn moeder zei meteen: Bretagne. Een schiereiland, in het westelijke deel van Frankrijk. Wij hadden er als kinderen blijkbaar ook vakantie gevierd. Dat wist ik eerlijk gezegd niet meer, maar mijn moeder haalde de foto’s zo tevoorschijn. En ja hoor, daar waren we. Mijn zus, broer en ik met een schepje en een emmertje in de branding. Mijn moeder herinnerde zich de heerlijke vis die mijn vader en zij er aten. Dat tropische gevoel vind je blijkbaar gewoon om de hoek.

Oke, Bretagne. Maar waar naartoe dan? Nou, bijvoorbeeld hierheen.

Dinan-Cap Fréhel

Weet je nog dat je vroeger vanaf vakantie ansichtkaarten naar je oma stuurde? Of naar je beste vriendin? Nou, in Dinan-Cap Fréhel kun je op iedere straathoek een foto maken die voor een ansichtkaart door kan. Het blauwe water, die witte stranden, die prachtige middeleeuwse dorpjes met hun kiezelstraatjes. Je kunt wandelen langs de gehele Bretonse kust, dat pad noemen ze ook wel het Douane- of Smokkelpad. Waarom kun je zelf waarschijnlijk wel verzinnen. Als we hier naartoe gaan, wil ik de fietstocht langs het kanaal de Rance maken. Daar rijdt geen ander verkeer, dus is ook veilig voor kinderen. Mijn 1-jarige zoontje zal zijn ogen uitkijken in zijn zitje.
En voor mezelf een bezoekje aan schiereiland Ebihens, met zijn turkooiskleurige zee. Heerlijk tropisch!

De geweldige kust van Bretagne

Langs de bijzondere kustlijn van Bretagne van meer dan 2700 kilometer zou ik het liefst elk strandje even willen proberen. Dan leg ik daar mijn handdoek neer en kijk toe hoe mijn kinderen zich vermaken in het zand. Oke, dit klinkt wel een beetje onrealistisch relaxed. Ik let natuurlijk op als een adelaar op haar jongen en roep de hele dag: ‘Pas op bij dat water.’ Maar toch. De hele Bretonse kust is één grote speeltuin. Niet alleen op de stranden, ook in de dorpjes en de vissershavens wordt van alle georganiseerd voor kinderen. Je vindt hier ook megalieten, een soort Bretonse versie van de hunnebedden. In het voorjaar en de zomer organiseert Sensation Bretagne, een netwerk van 23 Bretonse badplaatsen, het gratis buitenfestival Place aux Mômes mét een programma speciaal voor kinderen.

Carnac

Carnac is een echte familiebestemming. Geen restaurant te vinden, hier in Zuid-Bretagne, zonder kinderstoel. Ze hebben hier vijf stranden, waarvan twee met badmeesters in het seizoen. Je kunt er met een gids zelfs schaaldieren vangen in ondiep water. Emmers mee en terugkomen met je eigen avondeten. Er is een zeilschool waar kinderen vanaf 5 jaar kunnen leren zeilen. En ja hoor, ook hier volop historie. In het museum over de prehistorie geven ze allerlei workshops voor groot en klein. Vuur maken, enzo. Ze weten er vast ook van alles van dino’s. Mijn kind heeft zijn bestemming gevonden.

La Baule-Presqu’île de Guérande

La Baule-Presqu’île de Guérande staat vooral bekend als sportieve bestemming. Je kunt er te gek zeilen langs die prachtige rotskust. Je kunt er golven, paardrijden, kajakken. En hallo, we blijven Nederlanders, je kunt er ook goed fietsen. Ze hebben speciale animatieclubjes op het strand. Kinderen worden er opgevangen en doen spelletjes en spelen met andere kinderen. Allemaal terwijl jij lekker ligt te zonnen. Dat noemen ze nou een win-win-situatie. Het toffe aan dat je op een schiereiland bent, is dat het landschap heel afwisselend is. Op de ene plek vind je ruige rotsen, aan de andere kant van het eiland vind je uitgestrekte moerassen. Met kids kun je hier heel goed toeren met de auto. ‘Op avontuur,’ zou mijn zoontje zeggen.

We hebben dit artikel geschreven in samenwerking met Toerisme Bretagne, maar de inhoud is 100% van ons.

Lees hier meer over ons advertentiebeleid.