LEES OOK: Waarom ik niks krijg op Moederdag.
- Uitslapen. Echt tot 10.00 uur ofzo. En dat we dan ook niet toch stiekem wakker liggen omdat de kinderen beneden de tent afbreken, terwijl papa zelf op de iPad zit met een kop koffie. Nee, totale rust. Hoe hij doet maakt niet uit, als-ie het maar voor elkaar krijgt.
- Ontbijt op bed. Met cappuccino en muffins. Dus niet een kadetje met kaas en een normale kop koffie op een blaadje, maar breakfast in style. En dat je die muffin dan ook niet hoeft te delen met je kinderen.
- Een uur in bad. Met heel veel schuim, een moddermasker voor je gezicht en een nieuw scheermesje waarmee je dan je benen eindelijk een keer zorgvuldig kunt scheren, zonder dat je vervolgens een half pakje Betadinepleisters moet gebruiken voor de bloedende schrammen die je in de gauwigheid in je vel hebt getrokken.
- Cadeautjes van de kinderen die nog een verrassing zijn. Omdat ze datgene wat ze op school en/of kinderdagverblijf maken altijd een week van tevoren al mee naar huis krijgen en dan ook meteen geven, omdat ze niet snappen dat het een verrassing moet zijn. Waardoor je op Moederdag niks meer hebt om uit te pakken.
- Een schoon huis. Dat we niet zélf schoon hebben moeten maken. Maar dat schoon ís, op het moment dat we, na het uitslapen en cappuccino drinken, beneden komen. En dat ook de rest van de dag schoon blíjft, zonder dat wij daar zelf iets aan hoeven te doen.
- Het alleenrecht op Netflix. Waar dan de hele dag alleen maar series op afgespeeld worden die wij leuk vinden. En géén Mickey Mouse Clubhuis of willekeurige delen van The Fast and The Furious.
- Lege wasmanden. En lege wasrekken. En kasten waarin allemaal schone kleren liggen. Die wij niet zelf op hebben moeten vouwen. En dat de kleren die iedereen die dag aan heeft ’s avonds nog steeds schoon zijn. Ook als er ’s avonds spaghetti Bolognese gegeten is (wat eigenlijk niet kan, want we willen geen spaghetti Bolognese).
- Chocola. Die door niemand anders dan door onszelf wordt opgegeten. En dat we dan de volgende dag geen schuldgevoel hebben.
- Minstens een uur ongestoord op social media. Zonder dat er een kind op schoot kruipt dat ook wil ‘Feesboeken’. 300 Status updates lezen met een kop thee. In stilte.
- Heel veel knuffels. Als we niet aan het Facebooken zijn dus.
LEES OOK: 13 Dingen die je terugkrijgt voor het moederschap.
Dit artikel gaat door onder de afbeelding
Bekijk onze video in het teken van moeders. We spraken 4 moeders over hun dochters die ook moeders zijn. Over het moederschap, over bewondering en over hoe het allemaal zo snel kan gaan. Moeders – we houden van jullie!
Vala van den Boomen (37) is moeder van drie kinderen: een zoon van 8, die autisme heeft, en twee dochters van 6 en 2 jaar die beiden het Syndroom van Ehlers-Danlos hebben (net als zijzelf). Op Me to We schrijft ze over het reilen en zeilen in haar enigszins gemankeerde, maar wel erg leuke gezin. Met haar artikelen hoopt ze andere moeders een hart onder de riem te steken en wat nuchterheid (en het nodige sarcasme) te brengen in de hysterie die het ouderschap van tegenwoordig vaak is. Je vindt haar verhalen ook op Vala.nl.
