10 Kleine dingen in het ouderleven die gevierd moeten worden

Soms heb je van die dagen (of eh… wéken) dat het allemaal zo zwáár lijkt. Dat moederschap. Dat de stroom volgekakte luiers maar niet ophoudt, je iedere avond de broccoli van het behang staat te krabben en het is alsof die peuterpuberteit nóóit overgaat (want: halló, 18 maanden driftkopperitis, dát stond niet in de boekjes?!). Zo’n periode dat het ouderschap dus gewoon echt even geen feestje is (dat je de fles om hele andere redenen opentrekt, zeg maar). Dan is het zaak om de kleine dingen in het leven te gaan vieren. Want echt, iedere wolk (ook al regent het alleen maar stront, kots en goedgemikte Duplo) heeft een gouden randje. De vlag mag namelijk ook best uit voor:

Lees ook: 23 Vragen die je jezelf stelt als je eenmaal kinderen hebt.

1. Meer dan vijf uur slaap achter elkaar. Die sporadische ochtend dat je verwilderd wakker schiet en van schrik meteen uit bed dondert, omdat de wekker 06.00 aangeeft en het de laatste keer dat je erop keek nog 23.00 uur was. Je voelt je hoogstwaarschijnlijk brakker dan ooit na zo’n onverwachte plens aan nachtrust (pure shock, je lijf herkent het zalige gevoel van uitgeslapen zijn gewoon niet meer), maar dat mag de pret niet drukken. Dit is een hysterische status update op Facebook waard!
2. Alleen wakker worden (of naast je man, vooruit, dat mag ook). Ontwaken zonder een peuterteen in je neus, in je eigen bed (en dus niet met verkrampte ledematen op de grond naast een ledikant met een schuimbekkende peuter erin), bedekt (en dus niet half verkleumd onder een kussensloop, omdat je kind het dekbed heeft gejat) en in stilte. En dan nog even nagenieten van het feit dat er niemand over z’n nek is gegaan, eng gedroomd had, of een serieuze aanval van verlatingsangst ontwikkelde en daarom vond dat ‘ie wel recht had op jouw bed.
3. Koffie drinken die nog warm is. Echt, niks zo vies als lauwe (of nog erger: koude!) koffie. Maar ja, iedere keer als je dat kopje aan je lippen zet is er wel weer iemand die z’n beker omstoot, verdacht naar poep begint te ruiken, of dringend geknuffeld moet worden. Maar soms, heel soms, zijn ze lekker aan het spelen en kan je zomaar een lekker dampend bakkie pleur drinken. Hemels.
4. Een man die de was gedaan blijkt te hebben als jij thuiskomt. Of je een appje stuurt dat hij al naar de Appie is voor boodschappen. Dat scheelt toch weer een stressmomentje (of zes).
5. Op tijd de deur uit kunnen. Het is iedere dag weer een klein wonder dat iedereen komt waar hij moet zijn op een acceptabel tijdstip. Wat meestal inhoudt dat de kinderen net binnen de gestelde marges ergens afgeleverd worden, maar de ouders daarna met vliegende haast vloekend in de file komen te staan en op z’n minst een kwartier te laat aan de vergadertafel plaatsnemen. De dagen dat je dus op je dooie akkertje je kantoor binnen kunt stoffelen en met een kopje automatencappuccino rustig je mail kunt checken zijn dus wel een klein dansje waard.
6. Ongesteld worden. Huh? Wat? Ja echt, we zijn blij met bloed in de broek. Hoera voor ‘opoe’ die op bezoek komt. Dat betekent namelijk dat je niet zwanger bent. En dus niet over negen maanden dit hele circus weer overnieuw moet beginnen. Even naar de winkels dus, voor een pakje verband. En een flesje bubbels.
7. Dat moment dat je kind eindelijk in slaap is gevallen. Als je alle verhaaltjes, dansjes en liedjes hebt afgewerkt, die draak 30 keer resoluut hebt terug gelegd, boos bent geworden, hebt gesmeekt, onderhandeld en gechanteerd en het ein-de-lijk stil wordt boven. En dat je dan nog net een heerlijke halve bladzijde (want het is inmiddels tenslotte alweer 23.00 uur) van je boek kunt lezen, voor je zelf ook naar bed moet. Iedere avond weer een geluksmomentje.
8. Die ene doperwt die naar binnen gaat. Want daar moeten toch zeker wel iets van 100 vitamines in zitten. Toch? Dus dat biedt weer minstens drie maanden uitstel op scheurbuik.
9. Een onverwacht avondje stomende seks. Dat je opeens denkt: “Ik voel mijn lendenen branden…” en dat je man er uit die ene bepaalde hoek opeens best wel uitziet als Christian Grey (het zal de wijn wel zijn…). Echt, daarna kun je wel weer een dozijn flinke poepbroeken hebben.
10. Het overleven van weer een dag. Want als iedereen dan ‘s avonds weer gevoederd, gewassen en vooral: levend, in bed ligt, is dat best wel een prestatie. En morgen mag je gewoon weer helemaal opnieuw.

Lees ook: 20 Dingen waarmee je een nieuwe moeder een hart onder de riem steekt.

Vala van den Boomen

Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.