LEES OOK: Nadine bloedde bijna dood door miskraampillen: “Ik wil alle vrouwen hiervoor waarschuwen.”
* Nou ja, dan was er zeker wat mis mee. Wees maar blij dat je het kwijt bent.
* Ach, het was toch nog geen echt kind.
* Joh, je hebt toch al een kind? Dus wat maakt het uit?
* Ach, probeer het gewoon opnieuw.
* Nou, je kunt in ieder geval zwanger worden.
* Gelukkig gebeurde het vroeg in de zwangerschap.
* Er was vast een reden voor.
* Misschien zijn je eitjes niet meer goed.
* Misschien had je *vul random ding in* niet moeten eten/drinken.
* Misschien had je *vul random ding in* niet/wel moeten doen.
* Je vergeet het vanzelf.
* Beter dit, dan een gehandicapt kind.
* Misschien was dit gewoon niet het kindje dat je moest krijgen.
* Een vriendin mij kreeg een miskraam in een veel later stadium, dat is echt erger.
* Nou ja, nu kun je ieder geval weer een wijntje drinken!
* Ben je er nou nog niet overheen?
* Ach, het komt zo vaak voor.
* Gelukkig heb je het kind nooit gekend.
* Ik wist niet eens dat je zwanger was!
* Misschien ben je wel onvruchtbaar.
* Misschien is er iets mis met het zaad van je man.
* Kwam het er vanzelf uit, of moest je een soort abortus?
* Het is de natuur.
* Je moet gewoon een beetje afleiding zoeken.
* Kop op, de wereld vergaat niet.
LEES OOK: Ja, ik tel mijn zegeningen. Maar toch doet het pijn dat ik mijn kind ben verloren.
Vala van den Boomen (38) is moeder van drie kinderen: een zoon van 10, die autisme heeft, en twee dochters van 8 en 4 jaar die beiden het Syndroom van Ehlers-Danlos hebben (net als zijzelf). Op Me-to-We schrijft ze over het reilen en zeilen in haar enigszins gemankeerde, maar wel erg leuke gezin. Met haar artikelen hoopt ze andere moeders een hart onder de riem te steken en wat nuchterheid (en het nodige sarcasme) te brengen in de hysterie die het ouderschap van tegenwoordig vaak is. Je vindt haar verhalen ook op Vala.nl.
