Een ode aan alle ouders van premature baby’s
Wat het betekent om een premature baby te krijgen, dat kun je je niet voorstellen – tot het je overkomt. Janneke brengt een ode aan alle ouders die het meemaakten.
Vandaag is het Wereld Prematuren Dag. Die dag is niet voor niets in het leven geroepen. Want hoewel in Nederland 8% van de baby’s te vroeg wordt geboren, kun je je als ouder van een prematuur behoorlijk eenzaam voelen. Het is moeilijk voor te stellen hoe het is om een te vroeg geboren baby te krijgen als je het niet hebt meegemaakt. Daarom eerst wat uitleg voor wie er minder bekend mee is. Word je baby geboren vóór 37 weken, dan is je baby prematuur. Vóór 32 weken spreek je van ernstig prematuur, vóór 28 weken is je kind extreem prematuur. Dan zijn er nog de dysmature baby’s: baby’s die (veel) te licht zijn voor de geboortetermijn. Mijn eigen kinderen werden geboren met een zwangerschapstermijn van 36.3 weken en behalve prematuur was een van de twee ook dysmatuur. Nu vind ik eigenlijk dat ik daarover niet mag klagen: 36.3 is geen slechte termijn voor een tweelingzwangerschap en mijn kleinste kind (twee kilo) lag ondanks haar lage gewicht maar drie dagen in de couveuse. Voor het tweelingboek waaraan ik werk deed ik onlangs een poll onder duizend tweelingmoeders: meer dan 60% van hen had premature baby’s gekregen, en velen van hen bevielen nog veel vroeger en hadden baby’s met veel lagere gewichten (tot onder de 1 kilo). Elke dag, elke week, elke paar gram maken verschil bij een vroeggeboorte, laat staan wat het verschil is tussen een kilo, of een maand.
Wat heb ik een respect gekregen voor hen gekregen en voor alle andere moeders en vaders die veel meer tijd hebben doorgebracht op de couveuseafdeling dan wij. Ik vond het drie zenuwslopende dagen; voor sommige andere ouders duurt deze periode weken of zelfs maanden. Zij kunnen hun baby’s niet zelf voeden (behalve met gekolfde melk via de sonde), kunnen niet dag en nacht bij hun baby zijn en mogen kun kind niet aaien. Wel mogen ze ‘buidelen’ om de band met hun kind te versterken; zowel baby’s als ouders hebben daar veel baat bij. Hoe vroeger je baby geboren is, hoe minder ver de organen zijn ontwikkeld en hoe kwetsbaarder je baby is. Veel prematuren kunnen zichzelf nog niet warm houden, nog niet zelfstandig drinken, zijn vatbaarder voor infecties en hebben meer kans op complicaties. Premature baby’s zijn vaak kleine vechtertjes, maar ze redden het niet allemaal of ze redden het wel, maar houden blijvend gevolgen over aan de vroeggeboorte. En toch houd je als ouder vertrouwen in je kind, vier je elke kleine mijlpaal, volg je je moeder- of vaderhart als er voor je gevoel iets niet klopt. En ondanks alles probeer je positief te blijven, ook al breekt je hart elke keer een beetje als je naar je hummeltje kijkt.
Ouders van premature kinderen zijn mijn helden geworden sinds velen van hen hun verhaal met mij hebben gedeeld. Dat wat een roze wolk had moeten zijn, is meestal een donkergrijze wolk met een heel klein gouden randje. Dat gouden randje is de prachtige baby die je hebt gebaard (ook al zien premature baby’s er nog niet altijd uit als baby’s). De ‘kraamtijd’ van ouders van premature baby’s is niet feestelijk, maar houdt ergens het midden tussen hoop en vrees. En ook als je baby ontslagen is uit het ziekenhuis, blijft het een spannende tijd. Soms ben je zo gefocust op de ontwikkeling van je kind, dat je jezelf vergeet, terwijl je eigenlijk het liefst wat tijd zou nemen om alles te verwerken en een plek te geven. Premature baby’s kun je, ook maanden later, niet vergelijken met op tijd geboren baby’s, omdat hun ontwikkeling anders verloopt. Hoewel mijn baby’s ‘maar’ een paar weken te vroeg geboren zijn, waren ze extreem snel overprikkeld, konden ze hun voeding niet goed verteren, werden ze snel ziek en hebben ze heel veel gehuild. Een premature baby betekent, zeker in combinatie met een laag geboortegewicht, extra zorgen, intensieve aandacht en veel onzekerheid. Daarnaast ook nog een goede ouder, fijne werknemer of leuke vriend(in) zijn, kan van een mens het uiterste vergen. Daarom zeg ik tegen alle ouders van te vroeg geboren baby’s: jullie hebben het fantastisch gedaan. En dat doen jullie nog steeds.
Tegen iedereen die bevriend is met een moeder of vader van een premature baby zou ik willen zeggen: vergelijk een premature baby niet met een op tijd geboren baby. Vraag niet waarom je vriend(in) misschien minder tijd of aandacht voor je heeft. Of niet meer dezelfde persoon lijkt als voorheen. Maar luister gewoon, met een open hart, naar zijn of haar verhaal. En vraag of en wat voor soort hulp je kunt bieden. Kijk wat die ander nodig heeft en hoe jij daaraan kunt bijdragen. Want hoewel je vriend(in) er misschien niet om zal vragen, wordt alle extra steun en support in die eerste spannende maanden enorm gewaardeerd. Wat mij betreft mag elke ouder die een te vroeg baby geboren kreeg, vandaag, op Wereld Prematuren Dag, overladen worden met lieve berichtjes, telefoontjes en bloemen. Om hen te laten weten dat ze er niet alleen voor staan en dat dat wat zij hebben meegemaakt, niet vergeten is.
Je kunt Janneke ook volgen op Instagram: @mylittledutchdiary
Lees ook: Wat je krijgt te horen als je kind een prematuur is
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
