Opeens weer zwanger: ‘Iedereen was blij, ik kon alleen maar huilen’

04.02.2020 18:30

Stefanie (49) liet zich na de geboorte van Lesley (23) en Mandy (18) steriliseren. En toen werd ze tot haar ontsteltenis zwanger van Finn (7).

“Na twee kinderen was ik helemaal klaar mee met de pil en liet ik me steriliseren. In het ziekenhuis deed ik mee aan een experiment: mijn eileiders werden met kleine veertjes afgesloten. Bij mij mislukte de ingreep. ‘Dan doen we het op de oude manier’ zei de gynaecoloog waarna hij mijn eileiders met clipjes dichtmaakte.

Dat werkte dus ook niet. Artsen dachten dat ik vervroegd in de overgang was toen mijn menstruatie wegbleef. Ik voelde me al wekenlang doodmoe en misselijk, maar dat ik zwanger zou zijn kwam bij niemand op.

Ik vertrouwde het niet en kocht een zwangerschapstest. Henk, Lesley en Mandy zaten nog aan tafel toen ik ’s avonds in de badkamer verdween. Compleet van slag keek ik naar twee blauwe streepjes. Hier begin ik niet aan, was mijn eerste gedachte. Toen ik het vertelde, moest ik huilen, maar mijn man en kinderen waren meteen enthousiast. Ik kreeg een spoedecho om te kijken of ik nog op tijd was voor een abortus. En bleek al negentien weken zwanger. Op het scherm zagen we een volmaakt kindje. Henk verzuchtte trots: ‘Dit is een wonder.’

Het heeft even geduurd voor ik van mijn zwangerschap kon genieten. ‘Heb je een andere man?’, vroegen kennissen die me op straat tegenkwamen en mijn zwangere buik zagen.

Na de bevalling haakten een paar vriendinnen af – zij gaan in het weekend stappen, ik leef in een andere wereld. Wij maakten mee dat we midden in de nacht wakker werden van onze puberzoon die lichtelijk beschonken thuiskwam terwijl de baby blèrde om een fles. Op zo’n moment voelde ik me een zombie.

Het had ook z’n voordelen dat Lesley en Mandy al groot waren. Ze verschoonden hun broertje of gaven hem de fles. Inmiddels woont Lesley samen. Finn moet al huilen bij het idee dat zijn zus op een dag ook het huis uitgaat.

We genieten intens van Finn. Hij is een echte clown. Verbazingwekkend hoeveel lol de kinderen onderling hebben, ondanks het leeftijdsverschil. Ze voetballen, gaan naar de kinderboerderij, Finn logeert soms bij Lesley. Vermoeiend is het ook. Finn moet twee keer per week naar voetbaltraining en op zaterdagochtend staan we weer om acht uur op het voetbalveld. Ik moet hem helpen bij zijn schoolwerk en op vakantie rennen Henk en ik om de beurt achter Finn aan. Aan de andere kant: als Henk en ik een weekendje weggaan, weten we dat Finn in goede handen is bij zijn broer en zus. En dan kan het zomaar gebeuren dat we al op zondagochtend thuiskomen. Dan zitten de kinderen nog aan het ontbijt en roepen wij: ‘Sorry, we misten jullie.’”

Lees ook: Marcel wil geen tweede: ‘Ik ben amper gewend aan die ene’