10 Ergernissen van hoogzwangere vrouwen

21.04.2019 05:00
10 Ergernissen van hoogzwangere vrouwen

Zwanger zijn een magische gebeurtenis. Dat denk je vooral meestal als je zelf níet zwanger bent. Of misschien de eerste paar maanden nog (mits je niet de halve dag over de pot hangt). Maar bereik je dat derde trimester, dan is er weinig sprookjesachtigs meer aan dat hele zwangeren. En déze dingen halen dan echt het bloed onder je nagels vandaan:

Lees ook: 21 Idiote dingen die mensen tegen je zeggen als je zwanger bent.

  • Opmerkingen over je figuur. Maakt eigenlijk niet uit wát voor opmerkingen. Omdat je je hoe dan ook grotesk, potsierlijk, of een soort alien (of gewoon alledrie voelt) en je daar dus echt niet aan het herinnerd hoeft te worden. Opmerkingen als: “Zooo, wat een toeter!” zijn natuurlijk per definitie uit den boze, maar ook dingen als “Wat een prachtige ronde buik”, of “Je straalt gewoon!” hoeven gewoon niet meer. Je straalt namelijk niet, dat is puur zweet van die vijf meter lopen naar de glasbak, het enige tuitje dat je nog hebt.
  • De vragen, ál die vragen. Zwangere vrouwen zijn fascinerend voor veel mensen. Alsof je een soort wandelend wereldwonder bent ofzo. Je kunt dan ook niet op en neer naar de supermarkt, zonder dat je minstens zes keer midden op straat door wildvreemden aan een kruisverhoor wordt onderworpen. “Hoe ver ben je?”, “Wanneer ben je uitgerekend?”, “Weet je wat het wordt?”. Alsof jij en je baby publiek bezit zijn. Terwijl je alleen maar probeert naar de Appie te komen voor een bak Ben & Jerry’s. De beste strategie is dus ook om in die laatste maanden gewoon geen oogcontact te maken als je op straat loopt.
  • Mensen die willen knuffelen. En dat willen álle mensen, want blijkbaar is er niks lekkerder dan jezelf tegen zo’n gezwollen buik aan drukken. Maar jij krijgt al bijna geen adem door die inmiddels uit de kluiten gewassen baby die tegen je longen ligt te drukken, sowieso zitten die enorme borsten in de weg en sowieso wil je aan je lijf op dit moment gewoon echt geen polonaise meer. Dus echt mensen, ga elkaar maar knuffelen ofzo.
  • Andere zwangere vrouwen. Met name zwangere vrouwen die het allemaal beter trekken dan jij. Van die dartelende wezens met zo’n minibuikje, ook al lopen ze al 10 dagen overtijd, gehuld in hippe stretchjurkjes en op hoge hakken (echt, wtf?!) die zeggen zich ‘heeeeeerlijk’ te voelen. Dat je dat soort vrouwen tegenkomt op een bruiloft (want op de één of andere manier heb je altijd meerdere bruiloften als je hoogzwanger bent en dus nergens meer in past) en er dan op de foto’s uitziet als een soort transpirerende zeug die zojuist het hele buffet in haar eentje heeft verzwolgen, terwijl zij stralend bijna nog mooier lijkt dan de bruid.
  • De geur van zo ongeveer alles. Waar je vroeger kon genieten van de lucht van gefruite knoflook, kun je nu je man wel slaan als hij enthousiast aan de slag gaat in de keuken. Alsof het al niet genoeg is dat je nauwelijks meer adem kunt halen, iedere vijf minuten naar de wc moet en na één hap van je favoriete eten al niet meer kunt, omdat de rest van je buik vol zit met baby, kun je tegen het eind van de je zwangerschap echt niet meer tegen dingen die te sterk ruiken. En eigenlijk ruikt dan gewoon alles te sterk. Ja, ook die mooie bos rozen die hij voor je meeneemt om je op te vrolijken.
  • Je voeten. Omdat die alleen nog maar slippers accepteren (vooral lastig als je hoogzwanger bent in de winter), minstens een maat groter worden (en blijven) en bovendien bizarre hoeveelheden vocht gaan vasthouden. Niet dat je dat daadwerkelijk kunt zien, want over je eigen buik heen kijken lukt al lang niet meer, maar voelen doe je het zeker. Schoenen aantrekken zonder assistentie is ook niet meer im frage, dus met een beetje pech loop je een paar weken met twee verschillende schoenen of losse veters, omdat je dat soort dingen natuurlijk eigenlijk niet aan je man kunt overlaten.
  • Het weer. Omdat het nooit alleen maar lekker warm is als je hoogzwanger bent. Het blijft tenslotte wel Nederland, dus ook al ben je hoogzwanger in augustus, dan kan het nog zomaar opeens gaan sneeuwen. En wat heb je dan nodig? Juist, een jas. Maar die zijn niet te vinden in zeekoeienformaat en dus loop je altijd rond met je dikke buik op de tocht.
  • Mannen. Omdat die zich dus nooit zo oncomfortabel zullen voelen als een hoogzwangere vrouw, ook al zou je ze keihard in hun scrotum trappen. Dat haalt het gewoon niet bij het meezeulen van een heel mens, de bandenpijnen, de kung fu trappen tegen je blaas en het constant opborrelende maagzuur. Zit je eenmaal in je negende maand, dan is er weinig meer dat de man nog goed kan doen. Ja, je voeten masseren misschien.
  • Moeten opstaan. Want dat gaat dus gewoon niet meer. Vooral niet uit een lage bank of stoel. Echt, het is onbegonnen werk. Moet je dus op bezoek bij iemand met zo’n hippe lage bank? Blijf dan gewoon staan, of bereid diegene er vast op voor dat je de rest van je zwangerschap dáár uitzit (en waarschijnlijk ook op die bank bevalt).
  • Advies krijgen. Wat voor advies, dat maakt niet uit. Helaas ontkom je er als zwangere bijna niet aan. Iedereen wil je namelijk van zijn/haar wijsheidspareltjes voorzien, het liefst ook ongevraagd. Alsof je je uit jezelf al niet genoeg zorgen maakt en van alles en nog wat afvraagt als je op het punt staat moeder te worden. Echt, shut the fuck up en help me gewoon uit die bank.

Lees ook: 21 (Vieze) dingen die niemand je vertelt als je zwanger bent.