“Moet ik op een sollicitatiegesprek zeggen dat ik zwanger ben?”

Simone (32) is moeder van Elsemieke (5) en Viola (3). Kortgeleden is ze haar baan verloren en momenteel zit ze volop in allerlei sollicitatieprocedures. Simone weet echter net dat ze zwanger is en vraagt zich af of ze dat eerlijk moet vertellen.

“Drie maanden geleden werd mijn contract bij het huidverzorgingscentrum waar ik werkte, niet verlengd. De bazin zei dat ze heel tevreden over me waren, maar dat er niet genoeg werk meer was voor alle schoonheidsspecialisten. Omdat ik er als laatste bij ben gekomen, moest ik ook als eerste afvloeien. Ik begreep het wel, al was het een zure appel.

Direct nadat ik wist dat ik zonder werk kwam te zitten, ben ik gaan solliciteren. Open sollicitaties, gerichte sollicitaties…ik heb werkelijk overal op geschreven en met resultaat: al vrij snel mocht ik bij een paar bedrijven op gesprek komen. Het weekend voor het eerste gesprek kwam ik er echter achter dat ik in verwachting ben van mijn derde kind. Het is een niet geheel geplande zwangerschap, maar mijn man en ik zijn er wel heel blij mee. Ik bleek trouwens al in week acht te zitten, zo slecht heb ik blijkbaar door de stress van het verlies van mijn baan op mijn ongesteldheid gelet.

Dat eerste sollicitatiegesprek heb ik niet genoemd dat ik zwanger was, maar inmiddels ben ik veertien weken en begin ik me af te vragen of ik het kan maken om te verzwijgen dat ik nog een kind krijg. Het betekent namelijk voor een bedrijf dat ze me over een tijdje sowieso weer een paar maanden kwijt zijn. Aan de andere kant: ik heb ook werk nodig en snijd ik mezelf niet in de vingers als ik het zeg? Ik vind het allemaal heel moeilijk. Wat moet ik doen?”

Lees ook: Wat kinderloze collega’s moeten weten over de jonge werkende moeder.