14 Belangrijke lessen in de eerste 14 dagen met je baby

16.12.2015 05:00

Het ene moment zit je nog voor de tiende keer ‘Oei, ik groei’ door te spitten (ja, aan voorbereiding ontbreekt het jou niet), het volgende moment ligt er een volkomen hulpeloos wezen in je armen, waarvan je eigenlijk in de verste verte niet weet hoe het werkt. Vergeet alle theorie die je hebt geleerd, aan deze lessen heb je tenminste echt iets.

Man, wat dacht ik goed voorbereid te zijn op de komst van mijn baby. Ik was zo’n beetje de laatste van mijn vriendinnen die een kind kreeg, dus was ik tot vervelens toe voorzien van goede raad, praktische tips en emotionele bijstand. En toen was daar ineens Casper die ik enorm leuk en geweldig vond, maar van wie ik geen idee had hoe hij werkte. Alle goede raad en praktische tips ten spijt. Gelukkig heb ik gaandeweg het een en ander geleerd en hoewel je echt hulpeloos en wanhopig gaat zijn als je net een kind hebt, helpen deze lessen je hopelijk een klein beetje op weg.

Lees ook: Heb je een moeilijke baby? Dan krijg je een superkind!

  1. Baby’s huilen.
    Dat is normaal. Ze kunnen namelijk niet anders. Als ze konden zeggen ‘hé mam, doe mij ff melk, want ik verga van de honger hier’ zouden ze het doen. Maar dat kunnen ze niet. En dus huilen ze. Huilen betekent niet dat jij faalt. Ooit leren ze praten.
  1. Voeding is een dagtaak.
    Je kersverse baby heeft twee voorname manieren van dagbesteding: eten en slapen. Beetje raar dus dat jij die voedingen er dan maar zo’n beetje tussen de bedrijven door bij zou moeten doen. Een (borst)voeding duurt, als je geluk hebt, een halfuur, en elke drie uur (of vaker) kun je aan de bak. Reken maar uit. Gelukkig ben je zelf wel structureel veel minder tijd kwijt aan die andere dagbesteding waar je baby erg druk mee is, dat scheelt.
  1. Slapen.
    Over slapen gesproken: elke minuut slaap is er eentje. Er zijn geleerden die beweren dat je slaap niet kunt inhalen. Geleerden zonder kinderen, waarschijnlijk. Want elke minuut die je overdag kunt meepikken maakt dus echt uit. Doen. Al is het met je ogen open onder de douche.
  1. Iedereen is je assistent.
    Aangezien je baby een dagtaak is en je kunt toveren noch heksen, is het volledig gerechtvaardigd om de hele wereld tot je assistent uit te roepen. Begint je buurvrouw een zin met ‘Nou, als je hulp…’, roep dan meteen ‘Ik app je m’n boodschappenlijst!’. Zegt je moeder: ‘Goh, ik kan wel…’, haak er subiet op in met ‘Allesreiniger staat in het gootsteenkastje!’ Kun jij ondertussen lekker met je baby kroelen. Extreem goed voor de hechting enzo.
  1. Voorraad is alles.
    Naast 24 schattige babydekentjes, 51 gestreken hydrofielluiers, 14 pakken Newborn-luiers en een jaarvoorraad Zwitsal, moeten er nog een paar zaken op je pre-baby boodschappenlijst. 150 kant-en-klaar maaltijden bijvoorbeeld (en eventueel een grotere vriezer), rijst en pasta voor een halfjaar, houdbare melk (ja, heel vies, maar echt, die verse gaat te snel over de datum) tot 2018 en brood voor minstens drie maanden (zie ook hier die vriezer). Want echt, je wilt niet misgrijpen en boodschappen zijn tijdelijk een uitdaging. Ben je dit per ongeluk vergeten, zie dan vooral ook punt 4.
  1. Internet moet uit.
    Tenzij je het leuk vindt jezelf te kwellen met ervaringen van moeders die natuurlijk vele malen perfecter zijn dan jijzelf en niet te beroerd dat op diverse sites onder je neus te wrijven. Die hun huilende baby’s altijd binnen tweeënhalve minuut stil krijgen omdat ze nou eenmaal oermoeders zijn en die zichzelf nog nooit van pure ellende hebben willen opknopen aan een draagdoek. Of, ook leuk, de meningen van deskundigen die ongetwijfeld jaren De Waarheid hebben bestudeerd, maar duidelijk nimmer een hele nacht met een krijsende baby hebben doorgebracht. Wil je toch internet raadplegen, beperk je dan tot uitsluitend gerichte zoekopdrachten als ‘hoe vouw ik een hydrofielluier tot inbakerdoek’ of tot het doorspitten van Me to We. Of het online aanschaffen van schattig babyspul.
  1. Het is niet jouw schuld.
    Spugen, uitslag, te veel afvallen – er kan een hoop aan de hand zijn in die eerste weken. Niks daarvan is jouw schuld, al voelt het wel zo. Ook niet als het jouw borsten zijn waaruit blijkbaar liters melk te weinig is gekomen, zelfs niet als je per ongeluk midden in de nacht bij het uit slaapdronken het wiegje vissen van je kind een kras op dat ongeschonden gezichtje hebt veroorzaakt.
  1. Niet álles draait om de baby.
    Veel wel, ja, dat geven we meteen toe. En voor je gevoel is ‘veel’ en ‘alles’ hetzelfde, maar kijk, daar schuilt dus een belangrijk nuanceverschil. Want jij bent er zelf ook nog. En zoals je in het vliegtuig eerst je eigen masker moet opzetten als de boel naar beneden stort, zo moet je ook nu je eigen rust nemen en enigszins oké voor jezelf zorgen, anders kun je er ook niet voor je baby zijn.
  1. Fouten maken moet.
    De eerste weken ben je vooral bezig met uitvinden hoe je baby werkt. Zoals sommige mensen – van het soort dat dol is op clichés – zullen zeggen: ‘De gebruiksaanwijzing krijg je er niet bij.’ Dus doe je maar wat en daarbij maak je onvermijdelijk fouten. Dat is alleen maar goed (tenzij je je baby er serieus lichamelijk letsel mee aandoet, maar da’s echt heel zeldzaam), want alleen van fouten leer je.
  1. Geniet ervan’ is ook wel een beetje waar.
    Met een dreigende borstontsteking, bloedende tepelkloven, wallen tot je enkels en 41 hechtingen down under, is genieten niet meteen het eerste wat bij je opkomt, in die eerste week met je baby. En dan komt je iets te blije ex-collega die half kwijlend jouw baby knuffelt en subiet hormonaal iets zegt in de trant van: wat zul je genieten… Wacht, voordat je haar iets pijnlijks aandoet, ergens heeft ze een punt. Want ooit ga jij nostalgisch op deze tijd terugkijken en denken: had ik er maar wat meer van genoten. Nu doen, dus. Al is het maar twee minuten.
  1. De kraamverzorgster is er met een reden.
    Melk haar uit. Niet letterlijk (da’s meer jouw taak, these days), maar maak optimaal gebruik van haar kennis, kunde en ervaring. Vraag alles, letterlijk álles. En onthoud: er gaat voorlopig niet meer iemand komen die is opgeleid en ingehuurd om te zorgen dat jíj een heel klein beetje kunt relaxen. We bedoelen maar: ze weet waar het koffiezetapparaat staat. En hoe het werkt.
  1. Er zijn 271 wegen naar Rome.
    Je zou het niet zeggen als je de diverse boeken, fora en deskundigen zo hoort, maar baby’s verzorgen is geen exacte wetenschap. Al mag een ieder graag zijn of haar mening verkondigen als De Absolute Waarheid, de enige die de waarheid voor jouw baby in pacht heeft ben jij zelf. En dan blijken er dus honderden wegen naar Rome te zijn. Als Rome bijvoorbeeld ‘een schoon kind’ betekent en jij vindt dat badje helemaal niks, laat staan dat je je kind in een emmer (ehm pardon… Tummy Tub) gaat stoppen, dan is er ook nog gewoon de douche. Vinden baby’s vaak ook heerlijk, beetje bij papa of mama onder het water hangen. En je pikt en passant extra huid-op-huid contact mee, wat goed is voor zo’n beetje alles in de ontwikkeling. Om het over flesvoeding maar niet te hebben als de weg ‘borstvoeding’ na de zoveelste omleiding een doodlopende straat blijkt te zijn.
  1. Je man heeft er ook verstand van.
    Ja, het was jouw buik waarin je kind van niks tot blakende baby werd. En hoewel de navelstreng is doorgeknipt, voelt het alsof junior en jij nog altijd even sterk met elkaar zijn verbonden. Maar echt, geloof het, je bent niet de enige die heel misschien een klein beetje weet wat je kind nodig heeft. Je man is er ook nog. En aangezien hij niet wordt geplaagd door hormonale aanvallen, kan zijn nuchtere kijk wellicht zo nu en dan een kleine aanvulling vormen. Probeer het gewoon eens.
  1. Alles gaat over.
    Het slechte nieuws: er komt een dag – sneller dan je denkt – dat je überkleine, gekreukelde minibaby ineens niet meer mini en gekreukeld is, maar een echt baby, met spekwangen enzo. Het goede nieuws: er komt een dag – sneller dan je durft te hopen – dat je je weer een beetje senang voelt, je hechtingen zijn verdwenen, je baby min of meer in een ritme zit, de borstvoeding enigszins leuk lukt / je, de maffia ten spijt, je heil bij flesvoeding hebt durven zoeken, je zowaar de deur uitkomt met of zonder je kind en je je bij beide varianten best relaxed voelt.

Lees ook: 5x Sneaky babygedrag.