7 dingen die Anne NOOIT zou doen als ze moeder werd. Haha.
Iedere ouder heeft een lijstje van dingen die hij of zij zeker weten nooooiit zou gaan doen als ‘ie eenmaal een kind had. Een lijstje dat natuurlijk onmiddellijk de prullenbak in kan als dat kind er ook echt is. Dit zijn de dingen die Anne als moeder zeker weten nooit van haar leven zou gaan doen. Ahum:
1) Je kind tv laten kijken
Doe normaal man, je zet je kind toch niet als een zombie voor de tv? Ga iets leuks met ze doen! Was mijn mening. Totdat het zaterdagochtend werd en mijn vriend en ik nog eventjes tijd in bed nodig hadden, bloot. Zonder pottenkijkers. Dus ja peuter, jij gaat tv kijken. Nu. Je wilt niet? Oh jawel, jij wil Tip de Muis kijken. Nee dat is geen vraag, dat is een bevel.
2) Je kind in het openbaar laten huilen
Het verscheurde mijn ziel voor dat ik zelf kinderen had, van die poepescheetige peuters die op straat keihard stonden te huilen. Hun vader of moeder grimmig voor hen uit lopend. Dat zou ik dus echt noooiiit doen hè, mijn lieverdje zo laten huilen. Ik zou hem of haar omringen met mijn liefde en knuffelen totdat die dikke tranen weer over zouden zijn. Haha. Tuurlijk laat ik de peuter af en toe huilen, ook midden op straat. Daar is vaak helemaal niets aan te doen. Bovendien moeten we nu naar huis. Dus vort met de geit. Troosten komt wel een andere keer.
3) Kritiek hebben op hoe je partner voor de kinderen zorgt
Vréselijk vond ik ze, van die vrouwen die alleen nog maar naar hun vriend konden snauwen dat ze weer iets niet goed hadden gedaan met betrekking tot de kinderen. Zo’n geval wilde ik ècht niet worden. En ik doe ook vreselijk mijn best om niet steeds commentaar te leveren als hij voor ze zorgt. Maar af en toe vraag ik me toch hardop af waarom de peuter een uur te laat in bed ligt en de baby al 20 minuten ligt te blèren alsof ‘ie een punaise ingeslikt heeft. Godsàmme zeg.
4) Plastic speelgoed geven
‘Geen plastic speelgoed alsjeblieft’, was mijn vraag aan de opa’s en oma’s bij de eerste verjaardag van onze dochter. Ik wilde niet zo’n berg felgekleurde, giftige, milieuvervuilende troep in huis. We zijn nu anderhalf jaar verder en ik moet concluderen: deze missie is jammerlijk mislukt. Overal waar ik kijk ligt felgekleurde, giftige, milieuvervuilende troep. Ehh, speelgoed. Zucht.
5) Je kind naar een elitaire school laten gaan
Ons huis is letterlijk omringd door basisscholen. We kunnen kiezen uit wel zes verschillende op loopafstand. Allemaal prima buurtscholen. In de krant las ik altijd over ouders die hun kind helemaal naar een andere wijk brachten omdat ze hun neus ophaalden voor de scholen bij hen om de hoek. En wat voor nare langetermijngevolgen dat heeft voor de sociale cohesie in ons land. Tsja. Euhhm. Dat is natuurlijk heel erg. Ik blijk alleen geen haar beter. We hebben onze peuter namelijk ingeschreven op een ehh, elitaire basisschool. In wel vijf wijken verderop.
6) Elke dag stofzuigen
Ik geloofde niet wat ik las. Maar dan ook ècht niet. Ik las, voordat ik moeder werd, over een vader die elke dag stofzuigde. ELKE DAG stofzuigde. WAAROM mensen, WAAROM zou je dat doen? Vroeg ik me af. Mijn god, wat was ik naïef. Met een peuter en een baby die de hele dag broodkruimels, rijst, pasta, mandarijnen, pap en krijtjes in het rond smijten wéét ik nu waarom. Omdat het elke dag een gruwelijke bende wordt natuurlijk. Daarom. Dus ja, ook ik stofzuig elke dag rondom de tafel, in een wanhopige poging mijn leven op orde te houden.
7) Iets voor jezelf doen terwijl je ook met je kind kan spelen
Je gaat toch niet zoiets onbelangrijks als de krànt lezen terwijl je ook met je kinderen kan spelen??!!! Die lieve kleintjes die maar een paar jaar lief en klein zijn?! Kijk ze nou zitten! Kijk ze nou aandacht willen van hun papa en mama! Dat is toch onweerstaanbaar? Wat op aarde is er nou belangrijker dan ze elke minuut van de dag aandacht te geven? Dacht ik voordat ik moeder werd. Nou er blijkt echt een he-le-boel belangrijker te zijn dan met je kinderen spelen, weet ik nu. Even met je benen omhoog op de bank liggen bijvoorbeeld. Even gewoon uit het raam staren, bijvoorbeeld. Of even, oh zo ontspannend, de krant lezen. Heerlijk.
