8 x het leven van een moderne peuter

Peuters van nu: ze maken heel andere dingen mee dan wij. Voor hen allemaal de normaalste zaak van de wereld, maar door onze ogen bekeken toch ook een beetje gek. En schattig. Of triest. 

* De spikkeltjesworst komt op zondagavond met een vrachtwagen.

Ja, net als alle andere weekboodschappen en spullen voor de voorraadkast. Naar de winkel gaan is voor moeders met kleine kinderen een (stressvol) uitje om de dag te breken, maar ook voor peuters anno 2019 is het een ware excursie. Een beetje zoals naar het museum gaan voor ons ooit een uitstapje was naar ‘iets van vroeger.’ 

* De schoonmaker poetst het huis.

En de robotstofzuiger werkt ‘s nachts. Iets met een fulltime werkende papa en een parttime werkende mama (in mijn geval gecombineerd met een 3-jarige peuter en twee baby’s van 8 maanden). Tuurlijk, moedertjelief maakt tussendoor ook wel schoon en papa heeft een kleine takenlijst, maar voor het grote en terugkerende werk is hulp erg welkom. Lees: bijna noodzakelijk. Hoe deden vrouwen met zeven kinderen dit vroeger?!

* Reclame kijken is zo jaren ‘90.

Netflix, Videoland, (kinder) YouTube: het aanbod van filmpjes en series voor onze kleintjes is onuitputtelijk. Waar wij de videoband van Bassie & Adriaan zo vaak keken dat hij stoorde en hooguit keuze hadden uit nog één andere film (vermoedelijk ook van Bassie & Adriaan…), kan de peuter van nu eindeloos switchen en bingewatchen. En dat zonder onderbrekingen! De gemiddelde peuter weet precies welke knop ‘Advertentie overslaan’ is en dat je daar met je vingertje heel hard op moet rossen omdat je echt geen zin hebt in die verkooppraatjes.

* Soms komt het warme eten met een scooter.

En dat is ook nog eens Heel Lekker Eten! Pizza of patatjes komen ergens vandaan waar mama niet bij kan, daarom komt een meneer op een scooter het brengen. ‘Dat krijg je dus gewoon van die man’, hoor je de peuter ontroerd denken. ‘Het is een goede wereld waarin ik leef.’

* Grote mensen maken overal en altijd foto’s.

Want: foto’s maken doen we nu eenmaal heden ten dage met een telefoon, die je nonstop bij je draagt. En dus zegt je 3-jarige bij elke Duplo-toren die hij bouwt: ‘Mam, wil je even een foto maken?’ Waarop hij naast de toren poseert met een brede lach en een duimpje omhoog.

* De postbode brengt ons nieuwe kleren.

In een pakketje, met zijn bus vol andere pakketjes. Iedereen in de straat krijgt kleren uit dozen. Past het niet? Dan komt de postbode het pakketje met zijn bus weer ophalen en dan is het weg. Zo makkelijk kan het zijn. Zelfs Pieter Post 2.0 doet het (geen grap).

* Betalen doe je met een pasje.

Centjes, wat zijn dat? Geld is een heel abstract begrip voor de moderne peuter. Want wie heeft er nog cash op zak? Laatst mocht mijn peuterzoon de glazenwasser betalen. Ik gaf hem twintig euro in zijn handen, hij draaide het briefje een paar keer rond en zei: ‘Is dit om op te tekenen?’ Bij de logopedist moest hij vertellen wat hij op een bepaald plaatje zag (een portemonnee met centen). ‘Een tasje met rondjes’, zei hij zelfverzekerd.

* Mama’s kunnen fileparkeren met zonder handen aan het stuur.

Voor stereotype vrouwelijke parkeerrampen als ik zijn auto’s die zichzelf inparkeren een geschenk uit de hemel. Geen gevloek, geen geklooi, maar handjes los en gáán. Het applaus van de peuter op de achterbank is hartverwarmend en evengoed lekker voor je zelfvertrouwen. Weet dat kind veel dat je dit eigenlijk helemaal niet kan en hij of zij mogelijk genetisch belast is?

Lees ook: Waarom het zo zwaar is om een peuter en een baby te hebben