Ik raad iedereen aan veel kinderen te krijgen. Ja, je hoort het goed. Sticht vooral een groot gezin. Je denkt misschien dat ik gek ben, want het is algemeen bekend dat kinderen hebben heel veel werk is. En dat is ook waar, zeker in het allereerste begin. Dan kunnen ze nog niks zelf en moet jij dus al het vuile werk opknappen. Maar daarna pluk je er de vruchten van. Kinderen zijn namelijk ideale huishoudhulpjes. En ze kunnen al snel veel meer dan je denkt. Is je oudste kind eenmaal een peuter? Ontsla de werkster dan maar, want je hebt haar niet meer nodig. Dat is het mooie aan kleine kinderen: ze wíllen graag helpen. Mijn zoon was nog geen anderhalf jaar toen hij een liefde voor afstoffen ontwikkelde. Het was geweldig: ik gaf hem een stofdoek en hij liep intens tevreden alle meubels af te stoffen. Iedere dag. Dat scheelde mij een hoop werk. Inmiddels heb ik drie kinderen die de babytijd ontgroeid zijn. En ik zweer het je: ik heb zeeën van tijd over. Dat huishouden, dat wordt tegenwoordig namelijk voor mij gedaan. Vrijwillig en kosteloos. Wat wil je als moeder nog meer?
Ik zie het als mijn beloning voor drie keer zwanger zijn en bevallen. Daar mag namelijk best wat tegenover staan. Dus kun je lopen? Dan kun je ook je eigen Nijntje beker wel naar het aanrecht brengen (en neem dan gelijk ook even mama’s koffiekopje mee) en de stofzuigerslang overeind houden. Nee, dat is geen kinderarbeid, dat is gewoon efficiëncy. En daar heb je je leven lang plezier van. Ja maar, hoor ik je zeggen, dat is toch alleen maar gedoe? Dan vallen er weer dingen, het duurt eindeloos, of er gebeuren ongelukken. Dan kun je het toch beter zelf doen? Nee mama, nee! Gebruik die kinderen, zet ze in! Jong geleerd is tenslotte oud gedaan. En straks zijn het pubers en doen ze alleen nog wat als je dreigt hun mobieltje af te pakken, of vol in het zicht te gaan staan als je ze komt ophalen van de klassendisco, dus je moet pakken wat je pakken kan, nu ze het nog cool vinden als je ze benoemt tot ‘chef tafel dekken’ of de ‘afwasbaas’.
Zo maakt mijn kleuterdochter bijvoorbeeld haar eigen lunch en die van haar vriendinnetjes die hier op woensdagmiddag geregeld komen spelen. Krukje voor het aanrecht en boterhammen smeren maar. Een glas zelfgemaakte priklimonade erbij (parapluutje en een schijfje limoen of citroen erin en je hebt vrolijke kindercocktails, helemaal feest) en die meiden zijn gelukkig. En mama kan lekker op de bank blijven zitten. Dat bruisende water komt gewoon zo uit de kraan dankzij de Quooker CUBE. Ja, die kraan waar ook kokend en gefilterd water uit komt. Mijn zoon van 8 doet geregeld zelf een afwasje. Door het slimme beveiligingssysteem is het voor kleine kinderen onmogelijk om zomaar kokend water te tappen en oudere kinderen kun je leren om er goed mee om te gaan. Mijn peuterdochter van 2 jaar kan zo zelf haar handjes wassen, want ik hoef nooit bang te zijn dat ze zomaar het kokende water aanzet en zich verbrandt (wel dat ze er een hele fles afwasmiddel of handzeep doorheen jaagt, maar daar werken we aan). En zo leun ik lekker achterover terwijl mijn kinderen het vuile werk opknappen. Ontaard? Ik noem het liever slim.
‘Selluf doen’ – het is een veelgehoorde kreet in menig gezin. Ik zeg: maak er gebruik van. Het gaat in het begin misschien niet zo snel, of precies zoals je het zou willen, maar hoe eerder je begint, hoe sneller je straks een spic en span huis hebt zonder zelf ook maar een vinger te hoeven uitsteken. Ik geniet ervan zolang het nog kan, want mijn oudste gaat al met rasse schreden richting de puberteit, dus dan zal het wel gedaan zijn met de behulpzaamheid. Ik denk dat ik mijn jongste nu alvast ga leren koken, want daar heb ik dan nog zeker 10 jaar plezier van. En hoe heerlijk is het als je thuis komt van je werk en je kind heeft al een voortreffelijke Boeuf Bourgignon op tafel gezet? “Helemaal selluf gemaakt, mama!” Ik verheug me er nu al op. Zo handig, die kinderen.
Met de nieuwe Quooker CUBE haal je naast warm, koud en kokend water, nu ook koel bruisend en gefilterd water uit de Quooker-kraan. Ideaal voor de drukke moeder!
Dit artikel is geschreven samen met Quooker, maar de inhoud is 100% van ons. Hier lees je alles over ons advertentiebeleid.
Vala van den Boomen (38) is moeder van drie kinderen: een zoon van 9, die autisme heeft, en twee dochters van 7 en 3 jaar die beiden het Syndroom van Ehlers-Danlos hebben (net als zijzelf). Op Me-to-We schrijft ze over het reilen en zeilen in haar enigszins gemankeerde, maar wel erg leuke gezin. Met haar artikelen hoopt ze andere moeders een hart onder de riem te steken en wat nuchterheid (en het nodige sarcasme) te brengen in de hysterie die het ouderschap van tegenwoordig vaak is. Je vindt haar verhalen ook op Vala.nl.
