Tien dingen die ze je wel eens hadden kunnen vertellen over de kraamweek

Yanaika Zomer

01.11.2019 05:00

Een slapend hummeltje en een moeder die gelukzalig knikt als je haar vraagt hoe het gaat. Ze praat zacht en heeft zich volledig gevoegd in haar nieuwe rol als moeder. Hell, ze lijkt hier voor gemaakt! Voordat ik zelf kinderen kreeg was ik altijd diep onder de indruk van vrouwen die net een baby hadden gekregen. Inmiddels weet ik dat de meeste kraamvrouwen kapot gaan tijdens de kraamweek van vermoeidheid, geen blakende blos hebben, maar een soort hormonale koorts en inwendig huilen om de pijn in hun onderlijf. Maar dat vertelt dus niemand je van te voren.

Lees ook: 17 Dingen die je écht niet moet zeggen tegen een vrouw die gaat bevallen

10 dingen die ik graag had geweten over de kraamweek:

Er is een kraamverzorgster
Dat wist je eigenlijk wel natuurlijk. Maar wie ze is en wat ze allemaal gaat doen, dat wist je dus niet. Die vrouw is dus wel een week lang hele dagen in je huis. Met een beetje geluk heb je een schat die precies weet wat jij en je nieuwbakken gezin nodig hebben. Ze maakt fruitsalades en stuurt je op gezette tijden naar bed. Maar met een beetje pech praat ze veel te hard en veel te lang met je kraamvisite en geeft ze je op je donder als je de baby niet goed ‘aanlegt’.
Je ontwikkelt een nieuw vocabulaire
‘Aanleggen’ dus. Je baby laten aanhappen als je borstvoeding geeft. En ook weer ‘afkoppelen’ als je de baby zelf met je pink van de borst losmaakt. Meconium of mec, hydrofieldoeken en zinnen als ‘Hoe laat denk je dat ‘ie weer komt?’ (Zich melden voor een volgende voeding.) Je hoort jezelf steeds meer verkleinwoorden gebruiken: Bedje, dutje, flesje, luiertje, maar ook wasje (terwijl die in deze periode dus echt heel groot zijn) en huiltje (terwijl die in deze periode dus echt heel hard kunnen zijn.)
Je lijf keert zich tegen je
De buik die je de afgelopen maanden zo trots hebt gedragen is een leeggelopen planeet met een gigantische krater waar ooit je navel zat. Je borsten beginnen op te zwellen en te lekken, je bloedt, je zweet en vaak zijn er pukkels en vet haar. Kortom, je innermilf is nog ver te zoeken. Het komt echt weer goed op een dag. Maar nu nog niet.
Er is iets met borstvoeding
Of je nou wel of geen borstvoeding gaat geven, je lijf dringt op z’n zachtst gezegd nogal aan dat wel te doen. Je borsten groeien tot ongekende proporties en je leert op uiterst pijnlijke wijze wat het woord toeschietreflex betekent. Als je geen borstvoeding geeft is het vooral een kwestie van doorzetten en wachten tot het minder wordt. Als je het wel doet, neemt dat nogal wat druk van de ketel, maar gemakkelijk is het niet altijd. Want niet elke baby hapt lekker en niet elke borst werkt lekker mee. Borstvoeding kost soms tranen en de kunst is de balans te vinden tussen een gelukkige baby en een gelukkige moeder.
Er is viezigheid
Je bloedt dus, hadden we al vastgesteld. In hele grote maandverbanden. Echt heel groot. En soms ben je gehavend uit de strijd gekomen en zijn er hechtingen en aambeien. Je wasemt een enorme lading hormonale gifstoffen uit en voelt je over het algemeen niet bijster fris. Ondertussen kom je erachter dat baby’s graag spugen, liefst over je heen en regelmatig over de bank. Luiers verschonen lijkt best goed te gaan totdat je kennis maakt met het fenomeen spuitpoep. Op je diepste punt sta je met pijn in je onderkant en spuug in je haar de spuitpoep van de commode te sponzen. In combinatie met de hormonen van dag vijf, kan dat leiden tot de zogenaamde kraamtranen.
Iedereen komt. Ie-de-reen!
Goed, je bent dus niet op je best, ‘glamour-wise.’ En helemaal stabiel ben je ook niet. Hormonale schommelingen en slaapgebrek beginnen hun tol te eisen. Net in die week komt iedereen die je kent op visite! Echt ie-de-reen! Want een nieuwe baby is blij nieuws en deze mensen zijn oprecht geïnteresseerd in jouw geluk. Maar sommige mensen zien niet in dat je kindje volgende maand ook nog klein is en jij dan al een beetje meer hersteld bent. En dus komen je moeder en broer met zijn vrouw, maar ook die mevrouw van de Appie en die buurvrouw die je eigenlijk niet zo mag. Ook leuk is als je baas komt terwijl je baby net wat moeite heeft goed aan te happen. Je zwaar agressief ogende paarsrode tepel floept spetterend tevoorschijn terwijl je werkgever net aanstalten maakt je een kraamcadeau te overhandigen
Mensen blijven te lang
Kraametiquette schrijft voor dat kraambezoek maximaal een half uur duurt. Als het goed gaat en jij hebt het ook gezellig, mag het heus wat langer zijn. Maar de visitende kant houdt het vaak langer vol dan jij. En bij overlap gaan ze gerust nog een tijdje met elkaar zitten te beppen. Mijn kraamverzorgster had voor mij de gouden tip: Een codewoord! Wanneer het mij teveel werd zei ik tegen haar: ‘Mag ik een glaasje limonade?’ Waarop zij dan antwoordde: ‘Das goed, maar dan ga ik eerst even je hechtingen verzorgen.’ Bezoek maakt zich na zo’n aankondiging heel snel uit de voeten.
Je krijgt een melt down
Met alles dat we net besproken hebben, van hormonen en slaapgebrek tot lijflijke veranderingen en teveel visite, zijn we nog niet eens toegekomen aan het allerbelangrijkste: Je hebt een baby. Een prachtig nieuw minimensje waar je al zolang naar uit hebt gekeken. Na je bevalling (die gelijk staat aan het lopen van een marathon) heb je een wezentje in je armen dat volledig van je afhankelijk is en dat je leven volledig op zijn kop gaat zetten. Je hebt een enorme klap liefde op het eerste gezicht in je toet gekregen en het liefst zou je het allemaal even laten bezinken. Geen tijd! Het is je kraamweek. En dus kan het zomaar gebeuren, veelal op dag vijf, dat je instort. Onbedaarlijk huilen en lange pegels snot. Wees voorbereid en bereid ook je partner voor: Het betekent namelijk niet dat je ongelukkig bent.
Jij bent de baas
Ik moest er twee kinderen voor krijgen, maar inmiddels weet ik iets dat ik graag bij de eerste had geweten: Jij bent de kraamvrouw en dus mag jij de regie nemen. Wil jij niet alle dagen visite? Consider it done. Wil je geen borstvoeding geven? Laat niemand je vertellen dat dat een verkeerde beslissing is. Wil je slapen? Ga slapen. En vind je je kraamverzorgster een draak? Vraag om een andere. Dat mag. Vinden andere mensen dat jammer of raar? Laat hen maar eens bloedend uit een levensveranderende marathon komen en stralend alle aandacht in ontvangst nemen. Zal je zien hoe snel ze beginnen te piepen dat ze even bij willen komen.
Je bent moeder!
Je zag ‘m al negen maanden aankomen. Straks ben je moeder. ’t Is wat. En dan is het zover. Je bent moeder… Oh shit, je bent moeder! Vanaf de eerste blik op dat mormeltje weet je wat dat betekent. De verantwoordelijkheid, de liefde, de schoonheid van dit alles. Die bewustwording maakte je daadwerkelijk iemand anders dan je voor die tijd was. Je gaat tijdelijk in de overlevingsstand en daar kun je je het beste maar gewoon aan overgeven. Maar al heel snel zal blijken dat je in een geweldig nieuw avontuur verzeild bent geraakt. Stap in die achtbaan en geniet ervan. Het wordt geweldig.