Wat te doen als je kind 24/7 het matras humpt?
Toen Annemiekes dochter 14 maanden was, bereed ze iedere dag enthousiast haar knuffelpanda in standje cowgirl. Wat te doen?
“Uh Annemieke, ik geloof, uh, dat onze dochter, nou ja, aan uhh zelfbevrediging doet.” K. klinkt een beetje bezorgd. Ik kijk op van mijn computer. Hij heeft gelijk; Zoë berijdt haar pandaknuffel. Knuffelen kun je het niet noemen; ze ligt op de pandabeer in standje cowgirl en maakt neukbewegingen. Misschien ben ik een ontaarde moeder, maar ik zie het probleem niet. “Luister schat: ze schreeuwt niet, jankt niet en krijst niet. Ze heeft geen honger, dorst of een vuile luier. Gooit niet met duplo naar de hond, brengt zichzelf niet in levensgevaar en laat ook onze ramen heel. Het zal me een rotzorg zijn wat ze doet, laat me met rust zodat ik mijn artikel af kan maken!”
Waarom hoor je hier niemand over?
De dagen daarna humpt Zoë echter niet alleen haar panda, maar ook al haar andere knuffels, de kussens van de bank en zelfs haar stapelblokken. Ze klimt op bed en rijdt tegen zowel matras als dekbed aan. Letterlijk met zichzelf spelen is haar favoriete spelletje geworden. “Moeten we hier niet wat mee?” vraagt K. Het is wel raar, moet ik toegeven, een dreumes van 14 maanden die de hele dag niets liever doet dan masturberen. Doen andere kinderen van haar leeftijd dat ook? En zo ja, waarom hoor je hier dan niemand over? Alle moeders vertellen vol trots dat hun baby al met 8 maanden los liep en hun peuter in volzinnen sprak voordat-ie twee was, maar je hoort nooit iemand zeggen dat hun dreumes al met een jaar het droogneuken van z’n favoriete knuffel onder de knie had. Is onze dochter de enige? Hebben we een oversekst kind? Het staat inderdaad wel een beetje raar wanneer we visite hebben en Zoë een kussen van de bank pakt om eens even een lekker potje te gaan humpen op het vloerkleed midden in de woonkamer… Hoe gaan andere ouders hier mee om?
Eerste hulp bij een humpend kind
Me-to-We’s Femke heeft ook een humpend kind gehad en heeft het opgelost door ‘m te vragen dat alleen op z’n kamer te doen. Maar ja, toen was haar zoon Max drie. Zoë is veel jonger en heeft niet eens een eigen kamer omdat ze nog bij ons in bed slaapt. Elsbeth Reitzema van Rutgers, kenniscentrum op het gebied van seksualiteit, geeft in de Volkskrant ook het advies tegen het kind te zeggen dat ze het op hun eigen kamer mogen doen. En zegt dat de vergelijking met neuspeuteren; ‘Dat is ook lekker, maar niet voor iedereen plezierig om te zien’ kan helpen. Goede tip voor een vierjarige, maar Zoë weet nog niet eens wat haar neus is, laat staan dat je vinger erin stoppen als sociaal ongewenst gedrag wordt gezien… Ik lees op de site van Libelle dat de ouders van de 3-jarige Sander dachten dat hun zoon aan epilepsie leed toen het jongetje aan zelfbevrediging deed. Whahaha. Sorry hoor, maar hier moet ik om lachen. Hebben die mensen zelf nooit gemasturbeerd?
Plaatsvervangende schaamte
Peutermasturbatie blijkt dus volkomen normaal te zijn. Maar alle artikelen die ik lees gaan over kinderen van minimaal drie jaar. Zoë is verdomme nog geen anderhalf. Is ze vroegrijp? Betekent dit dat ze op haar zevende al in het fietsenhok aan het tongen is en op haar elfde aan de pil moet als K. en ik niet heel snel al opa en oma willen worden? Ik ga me nu toch een beetje zorgen maken. Ondertussen krijgt onze matras-humpende dochter een rood hoofd en maakt ze zelfs kleine kreungeluidjes. Ik krijg last van plaatsvervangende schaamte. Gelukkig lees ik op de Correspondent dat dit ook heel normaal gedrag is voor een dreumes. Volgens pedagoog Channah Zwiep zou iedereen moeten weten dat het bij de ontwikkeling past als kinderen van anderhalf masturberen. En dat ze hier niet hetzelfde mee bedoelen als volwassenen. Seksualiteit heeft er niets mee te maken; ze ontdekken gewoon hun lichaam. Dank u mevrouw Zwiep! Ik ben gerustgesteld en ga me druk maken over belangrijkere dingen (zoals of er nog chocolade-ijs is). Voortaan laten we Zoë lekker het bed berijden. Krijgt het matras in ieder geval nog een beetje actie – want K. en ik humpen niet meer.
Annemieke kreeg de schrik van haar leven toen er zomaar twee streepjes op die test stonden. Met haar vriend K., baby Zoë en hond Dribbel (die naar alle kinderen onder de 10 gromt) woont ze in Spanje.
