30 dingen die je denkt als je je baby uit logeren hebt gestuurd
Dat je de slechtste moeder op aarde bent en natuurlijk geen wijn kunt drinken – dit denk je allemaal als je je baby uit logeren hebt gestuurd.
Lees ook: Zo’n eerste weekendje weg zonder kinderen; dat is niet niks!
- Het is officieel: ik ben dus de slechtste moeder op aarde. Nee, maar echt: de allerslechtste moeder. Met mega schuldgevoel.
- Want ik ben niet weggeroepen voor een zeer grote spoedkwestie / uitgeput door extreem slaapgebrek / ernstig ziek, neen, ik had gewoon zin in vrije tijd. Als in: zonder baby. Als in: met man.
- Hoe egoïsitisch is dit?! Want ik heb die baby gebaard en dan moet ik er ook voor zorgen en hij kan er toch niks aan doen dat ik ineens even vrijheid wil en straks snapt ie er niks van en loopt ie een levenslang verlatingsangst-trauma op.
- Had ik de baby nou wel naar mijn ouders moeten brengen? Ik bedoel, ze zijn natuurlijk dol op ‘m, maar ze zijn wel oud. Nou ja, niet hoogbejaard, maar wel zo oud dat je nooit zeker weet of het gehoor nog helemaal werkt.
- O god, dan wordt ie vannacht natuurlijk krijsend wakker en dan horen ze hem niet. Ik ga ‘m NU ophalen.
- Oké, oké, dat is misschien wat overdreven. Want ze wonen klein. En het campingbedje staat één bordkartonnen wand verwijderd van hun slaapkamer.
- En ze hebben trouwens ook geen gehoorapparaat dus misschien doet hun gehoor het nog wel goed. Ze kunnen ook gewoon nog televisiekijken.
- Heb ik er eigenlijk wel bij gezegd dat als hij wakker wordt, dat ie dan een fles wil en dat ze zijn konijntje naast z’n hoofdje moeten vouwen, zodat ie het kan ruiken, anders kan ie niet slapen?
- Voor de zekerheid even app’en.
- Shit, mijn moeder is al twee uur niet meer online geweest. Er zal toch niks gebeurd zijn?
- Straks heeft ze een hartaanval gekregen en is er niemand die dat weet en ligt mijn baby al die tijd hulpeloos te krijsen. O nee, o nee!
- O wacht, ze is al online.
- Goed, ik heb het doorgegeven. Loslaten nu. Zennnn.
- Ook wel lekker, even zonder baby. Een hele krant lezen of gewoon uit het raam staren.
- Shit, ik hoor een baby huilen… O, dat kan helemaal niet. Fantoomhuilen, zou dat bestaan?
- We kunnen ook gewoon midden op de dag seks hebben. Hoe lang is dat wel niet geleden?
- Hoor ik nu mijn telefoon? Ja, hallo, seks of niet, even opnemen. Ik moet wel bereikbaar zijn natuurlijk.
- O, het is mijn moeder niet. Wel iemand die me een proefabonnement op de krant wil aansmeren.
- Vanavond gaan we lekker uit eten. Heb ik al weken zin in.
- Maar dan kan ik natuurlijk niet te veel drinken. Stel dat we de baby moeten ophalen.
- Tja, zo heb ik natuurlijk niet zoveel aan die hele logeerpartij.
- Maar ja, wat als ie vannacht niet kan slapen en maar blijft huilen tot ik, z’n eigen vertrouwde moedertje, naast z’n bedje sta?!
- Gaat niet als ik starnakel ben.
- Ik mis m’n baby nu al. Z’n schattige lachje en de geluidjes als ie aan het drinken is.
- Shit, niet huilen. Ik zou genieten van deze vrije tijd.
- Toch maar wijn. Ik denk bij nader inzien niet dat ik ‘m vanavond hoef op te halen.
- Iemand zei een keer: je kunt beter een weekendje naar het buitenland gaan. Dan kun je niet terug voor elk wissewasje en ben je relaxter. Dat vond ik toen stom, maar eigenlijk is het wel waar.
- De volgende keer gaan we lekker naar Valencia. Nu al zin in.
- Jammer dat dat helaas nog achttien jaar duurt.
Lees ook: Toen mijn kinderen uit logeren waren. En hoe dolgelukkig ik daarvan werd
