Oh nee: Freek Vonk aangevallen door een haai!
Nederlands grootste stuiterbioloog en kindervriend Freek Vonk ligt in Miami in het ziekenhuis na een grote operatie. Hij werd namelijk flink toegetakeld door een haai!
Ach Freek, arme Freek. Bij ons thuis zijn we gek op Freek. Hij is de grote held van mijn zoon die, sinds hij hem voor het eerst op tv zag toen ‘ie twee jaar was, vastberaden is om bioloog te worden. We hebben alle dvd’s en mijn zoon kan je alles vertellen over de Surinaamse Zwerfspin (zijn lievelingsdier) en allerhande grote gevaarlijke (en als het even kan het liefst giftige) slangen. Alhoewel ik doorgaans een beetje nerveus wordt van Freek (“Oh kijk jongens, kijk, kijk, kijk! Een tropische breedbekgifkikker… Zie? Zie je? Jaaaaaaah, man, wat een supergave tropische breedbekgifkikker! Ik ga ‘m vangen jongens, kom op jongens, rénnen! Ja, jaaaa, jaaaaaaaah, pas op, kijk uit, ik spring d’r bovenop! HEBBES! Kijk eens, wat een prachtige jongen! Jaaaaaaaah!!!”) ben ik door de jaren heen toch van ‘m gaan houden. En nu waren we hem bijna kwijt geweest… Jongens, jongens, van het idee alleen al lig ik de komende tijd nog nachten wakker.
Samen met een collega was Freek Caribische rifhaaien aan het onderzoeken voor de kust van het eiland Birmini. Hoewel doorgaans ongevaarlijk voor mensen, besloot één van de haaien eens even te onderzoeken wat voor vlees ‘ie in de kuip had en zette zijn tanden stevig in Freeks bovenarm. Gelukkig besloot het beest dat Freek niet te vreten was en liet dus los, maar de bioloog moest wel naar het ziekenhuis getransporteerd worden, waar ze hem maar liefst drie uur hebben moeten opereren om hem weer op te lappen. Inmiddels ligt Freek te herstellen in het ziekenhuis, met zijn arm in het verband. Volgens de artsen is er niks vitaals permanent beschadigd en kan Freek dus binnenkort gewoon weer de wildernis in, waar hij hoort.
Poeh poeh, nou nou, even schrikken mensen. Ik moet er nog even goed over nadenken hoe ik het nieuws bij mijn zoon ga brengen. Maar wellicht leert hij er een wijze les uit. Want wilde dieren blijven nou eenmaal wilde dieren. Dus de volgende keer dat mijn zoon een Surinaamse Zwerfspin ziet, denkt hij hopelijk drie keer na voor hij er boven op springt.
Eerst Obama weg en nu ook nog dit… Jongens, houdt het dan nooit op?!
Lees ook: Jongetje doet zijn best om koekjes te stelen, maar dan is er de hond.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
