Marcel nam de hobbel: voor het eerst naar buiten met de kinderwagen

10.10.2017 10:59

Marcel Langedijk is journalist (o.a. JFKVolkskrant Magazine, LINDA.), getrouwd met Carlijn en heeft een baard, alsmede een 1 jaar oude dochter die Sammie heet. Op Me-to-We.nl vertelt hij hoe het zover heeft kunnen komen. En over hoe het ging, de eerste keer naar buiten.

Je kunt het lang tegenhouden, maar uiteindelijk moest ik toch een keer de deur uit met de nieuwe baby. Die kleine kon gezien haar ijzig witte gelaatskleur wel wat buitenlucht gebruiken, besloot ik, en ikzelf ook. Ik twijfelde er wel over. Het leek me zoveel gedoe. Zo’n baby moet kleren aan, een muts op en de superhippe Joolz Geo Kinderwagen met spoiler, roterende flensmoeren en straalmotor moest worden volgestouwd met warme dekens, regenkap en extra luiers, rompers en een noodrantsoen voor het geval ze in een vlaag van verstandsverbijstering alles onderkakte. En daar zag ik best tegenop. Want moe. En tegen de tijd dat ik al die dingen gedaan had, zou het vast beginnen te regenen. Of kwam er een aflevering van Dr. Phil die ik toch écht even moest zien.

Maar uiteindelijk deed ik het. Omdat het raar is om te wachten tot Sammie kan lopen. En omdat je voordat je het doorhebt een maand binnen zit, jezelf rond te wentelen in een dampende walm van luiers, thermometers, lekkende tepels, daverende hormonen en slaapgebrek. Als je niet voorzichtig bent, begin je daadwerkelijk te denken dat er niks anders meer bestaat dan dat aandachtvragende mormeltje. En je baby (geintje, schat, geintje). Serieus: je knippert twee keer met je ogen en je gelooft oprecht dat er niks anders is dan het nieuwe gezin dat jullie zijn geworden.

En dat is er natuurlijk wel. Er is shit gaande in de wereld, mevrouw, een hele hoop zelfs. Vervelende dingen, maar ook leuke. Mensen leven hun leven, moet je weten, zelfs nu jij een baby hebt gekregen. Ze zijn aan het werk, drinken een drankje, doen moeilijke yoga, gaan naar de bioscoop en hebben seks in diverse standen. Beter ga je dus af en toe naar buiten. Al was het maar om even op adem te komen en jezelf in te prenten: life goes on. Altijd. Zelfs nu.

Daar stond ik dan, met m’n designkinderwagen. Een zwarte, afgewerkt met bruin leer. Retechic en heel stoer. Sammie keek me met grote ogen aan. Ze dacht hetzelfde als ik: ‘Waarom zijn we buiten? Weet je wel dat het regent? Je ziet er ondanks die kinderwagen helemaal niet vaderlijk uit, ondanks die hipsterbaard en die pet.’ Ik negeerde haar en duwde voort. Een mevrouw knikte bemoedigend, een stel ging binnensmonds vloekend aan de kant, ik ontweek een hondendrol, Sammie liet een denderende boer. Hij reed soepel zeg, die kinderwagen.

Toen Sammie begon te slapen, kocht ik ergens in de Jordaan een ijsje. Het was vier uur, Dr. Phil begon. Dr. Phil kon de pot op. Life goes on.

   Dit bericht is het resultaat van een samenwerking met Joolz, maar de inhoud is 100% van ons. Kijk hier voor onze advertentievoorwaarden. Zie hier de gehele collectie op www.my-joolz.nl