Hoe ik met mijn drie kinderen de hele tijd bij de dokter zit
Vala heeft drie zorgintensieve kinderen en zelf MS. Daardoor loopt ze de deur bij de dokter en het ziekenhuis regelmatig plat. Inmiddels is ze daar aan gewend en altijd goed voorbereid. Maar het heeft even geduurd voor het zover was.
Voordat ik kinderen kreeg was ik eigenlijk nooit ziek. Mijn huisarts zag ik daarom misschien één keer per jaar en dan moest ik me altijd weer even opnieuw voorstellen. Sinds ik moeder ben zie ik de dokter echter vaker dan mijn beste vriendin. Ik blijk namelijk heel goed te zijn in het productieproces van kinderen maken, maar het eindresultaat rammelt altijd een beetje. Mijn zoon is autistisch, mijn twee dochters hebben chronische darmproblemen waarvoor maar geen oorzaak gevonden kan worden en daarnaast bleek ik zelf drie jaar geleden opeens MS te hebben. We zijn dus, met recht, een zorgintensief gezien. Aan al die mankementen hebben we zowat een dagtaak, want er gaat eigenlijk geen week voorbij zonder dat we bij de huisarts, het ziekenhuis, de kinderpsychiater, de fysiotherapeut, of andere zorgverleners zitten. Inmiddels hebben we daar een modus operandi in gevonden en gaat het medisch managen van ons gezin op de automatische piloot. Maar dat ging niet zonder slag of stoot.
Als je gewoon gezond bent is een sporadisch bezoekje aan de huisarts meestal zo gepiept. Je klacht is eenvoudig en de remedie meestal ook. Gelukkig maar. Krijg je echter echt iets, of blijken je kinderen (chronisch) ziek, dan zak je opeens heel diep weg in een medisch moeras en dat kan best wel overweldigend zijn. Voor ons was het dat wel in ieder geval. Plotseling kwamen er allemaal dingen op ons af waar we geen verstand van hadden en die we soms ook niet zo goed begrepen. We kregen een stroom aan informatie te verwerken en tegen de tijd dat we dat allemaal een plekje hadden gegeven rezen er allemaal vragen waar we geen antwoord op hadden gekregen. Niet omdat de artsen ons die niet wilden geven, maar omdat wij eigenlijk niet echt voorbereid waren. Niet de juiste vragen hadden gesteld. Dat is ook logisch, want er komt nogal wat op je af op zo’n moment. Daarom valt er heel wat te winnen met goede voorbereiding. Maar het is makkelijk om dat, in de waan van alle dag en door alles waar je mee te maken krijgt, te vergeten.
Dit resulteerde soms in lastige en frustrerende situaties, omdat wij het gevoel hadden dat we in het duister tasten. Dat we na een artsenbezoek buiten kwamen te staan met alleen maar meer onzekerheid en vraagtekens boven ons hoofd dan waarmee we naar binnen waren gegaan. En dat kun je gewoon niet gebruiken als je toch al zorgen hebt over je kinderen, of over jezelf. Wat we geleerd hebben van die tijd is dat het ontzettend belangrijk is om je goed voor te bereiden als je naar de dokter gaat. Zeker in een situatie zoals die van ons, waarin je behoorlijke complexe zorgvragen hebt, maar eigenlijk geldt het gewoon voor alle ouders. Een ziek kind hebben is naar en soms best eng. Je maakt je ongerust en weet vaak zelf niet goed of het nou ernstig is of niet. Van tevoren bij jezelf nagaan wat je eigenlijk precies van de dokter wilt weten, welke informatie je nodig hebt en wat je wilt vertellen, zorgt ervoor dat je zo goed mogelijk beslagen ten ijs komt. Het is handig voor jou, omdat je op die manier zeker weet dat je alles vraagt wat je wilt weten en het is daarnaast ook goed voor de dokter zelf, omdat het hem/haar helpt om je kind beter te helpen. En dat is wat iedereen tenslotte wil: een gezond en blij kind.
Tegenwoordig als ik naar de dokter ga, heb ik dan ook mijn eigen slimme vragenlijst paraat. Daarop zet ik voorafgaand aan het bezoek precies wat ik allemaal wil weten, wat mijn zorgen zijn en wat mijn gedachten en mijn mening over bepaalde klachten zijn. Zo’n vragenlijst geeft mij een rustig gevoel, omdat ik zeker weet dat alles wat ik belangrijk vind en wilde weten ook daadwerkelijk aan bod komt. Zo kom ik niet thuis te zitten met een knagend gevoel van bezorgdheid of angst, omdat ik achteraf eigenlijk nog meer, of andere dingen had willen weten. Door me goed voor te bereiden houd ik het heft in eigen hand en weet ik zeker dat ik mijn kinderen zo goed mogelijk door het medische circuit waar ze helaas in zitten heen kan loodsen. En kan ik samen met de dokter zo efficiënt en snel mogelijk handelen, wat geen overbodige luxe is als je een druk gezin hebt met jonge kinderen.
Helaas is het zo dat mijn kinderen en ik voorlopig nog veel geziene gasten zullen zijn in huisartsenpraktijk en ziekenhuis. Maar inmiddels weten we in ieder geval wel hoe we onze bezoekjes zo aangenaam en handig mogelijk kunnen maken. Want een goed begin is het halve werk.
Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door Zilveren Kruis, maar de content is 100% van ons.
Zilveren Kruis heeft iets nieuws: De Slimme Vragenlijst. Op het platform van Zilveren Kruis Beter naar de dokter kun je gemakkelijk je eigen Slimme Vragenlijst samenstellen – een korte checklist zodat je goed voorbereid bij de dokter komt. Per doel van je bezoek zijn de vragen verschillend. Zo ga je beter naar de dokter!
Lees hier alles over ons advertentiebeleid.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
